Quedei lhougo antrigado assí que bi l Correio da Manhã.
L Público nun tardou a dar-me la respuosta.
Ben este zabafo a perpósito de l eiditorial de l jornal Público de la sesta atrasada, de la outorie de José Manuel Fernandes. Ye un testo subre la deficuldade de ls pertueses an aceitáren la defréncia. A cierta altura, José Manuel Fernandes scribe: "País de velhas fronteiras europeias, étnica e religiosamente homogéneo, com uma só língua, Portugal ainda hoje parece ter medo da diferença e preferir a conveniência". Todo esto ye altamente questionable, mas detengo-me subretodo na spresson "com uma só língua". Será normal que un diretor dun jornal dito de referéncia nun saba que an Pertual nun se fala solo ua lhéngua?
Se fusse outro, you nin stranhaba tanto. Sólo que, tenendo you nacido i bibido siempre "loinge" de la tierra de Miranda, l miu prumeiro cuntato cun testos cumpletamente screbidos an mirandés, foi ne l jornal que José Manuel Fernandes derige hai muitos anhos. Nun será perciso dezir que me refiro a las crónicas de l nuosso porsor Amadeu Ferreira, que me oumentórun la curjidade an daprender mirandés i fúrun decisibas para que you frequentasse l curso que durou dous anhos na Oxford School.
Que dezir desto? Nun acradito que Jesé Manuel Fernandes eignore la eisisténcia de crónicas an mirandés ne l jornal que derige. Será que nun antendiu que l mirandés ye tamien ua lhéngua de Pertual, anque solo seia recoincida oufecialmente hai dieç anhos? Ó será que para sustentar la sue eideia de que bibimos nun paiç houmogéneo, mais quijo eignorar esso todo?
Bou mais pula última teorie. Até porque l testo cuntina cun bastantes falácias: "Fomos quase todos salazaristas, quase todos socialistas, quase todos falsamente liberais e, agora, quase todos coisa alguma". Fala por ti, home!
Scríben estas cousas i apuis inda dízen que bénden poucos jornales por bias de la crise ó de la cuncurréncia de la anternete. De la mie parte, inda bou ganhando para cumprar jornales. Mas ye por estas i por outras que compro cada beç menos.