(Go: >> BACK << -|- >> HOME <<)

Mostrar mensagens com a etiqueta jornales. Mostrar todas as mensagens
Mostrar mensagens com a etiqueta jornales. Mostrar todas as mensagens

27/07/11

Prioridades


Hoije nun li ls jornales nien bi las noticies na telbison, mas passei pula tabaqueira de l miu bárrio i spreitei las purmeiras páginas.

Quedei lhougo antrigado assí que bi l Correio da Manhã.




Carai, anton se l Stado bai reduzir las despesas cun la salude (ban ancerrar stablecimentos hospitalares i reduzir las despesas cun medicamentos), para adonde bai l denheiro de ls cuntribuintes? I por que rezon se diç que bai ser perciso un orçamento retificatibo?

L Público nun tardou a dar-me la respuosta.

30/12/10

Citaçon de l Die (Cunseilho para Jornalistas)


Se tue mai diç que te ama, cunfirma-lo.

Arnold A. Dornfeld


[An anglés:

If your mother says she loves you, check it out.

Arnold A. Dornfeld]


(retirado deiqui)

25/08/10

Sabeis mais que un nino de deç anhos?


Quando you andaba na Scuola Purmaira, teniemos muitas maneiras de mos dibertirmos, talbeç mais do que hoije. Jogábamos a la bola, al peon, al berlinde, a la apanhada, a las scundidas, al mata, subiemos a las arbles i, quando nun mos apetecie fazer nada desso, andábamos a la pancada uns culs outros. Nun yera ua brincadeira muito cebilizada, mas tenie las sues regras.

Por eisemplo, nun se podie trabar ua lhuita zeigual an númaro. Quando muito, un grupo podie tener ua «claque» maior que l outro. Tamien nun podiemos bater nun rapaç mais pequeinho i mais fraco que nós, a nun ser que el houbisse ampeçado la lhuita, mas teniemos que bater cun cuidado i deixar l outro dar un murro ó dous. Se un grande se metie cun un mais pequeinho, yera zprezado i ansultado por todos ls outros, cun spressones cumo «cobarde, mete-te cun alguien de l tou tamanho».

Lhembro-me desto quaije to ls dies, quando stou a ler las colunas de oupenion de ls jornales i beio la maneira cumo ls colunistas tratan ls políticos. Quando un político diç que ye neçairo ajudar quien mais percisa, oumentar ls ampostos de la banca i de las grandes fertunas, yá sabe que bai ser chamado de demagogo i eirrialista. Por outro lhado, quando un político fala an çpedir funcionairos públicos, deminuir salairos ó dreitos sociales, oumentar ampostos, cungelar carreiras, cerrar scuolas, ls colunistas usan palabras cumo «coraige i detreminaçon. Sempre que se bate ne l mais pequeinho, hai coraige. Quando se fala an bater ne ls maiores, hai demagogie.

Ne l tiempo an que you andaba a la pancada, subie a las arbles i jogaba al berlinde, cheguei a pensar que solo screbien ne ls jornales las pessonas mais sabidas. Hoije, a cada die que passa, bai quedando cada beç mais claro que la maiorie nun sabe mais que nino de deç anhos.

21/04/10

"Ganda nóia, pá!"

De beç an quando, leio an l Diário de Notícias la coluna de Nuno Azinheira, crítico de telbison. Las mais de las bezes, nun cuncordo cun él, mas desta beç, cuncuordo. L testo yá ten uns dies, mas cumo ultimamente tengo pensado muito nalguas cousas que él diç, achei que balie la pena scribi-lo ende.

Eilhes purmeten un magazine jubenil i you tremo. Eilhes até puoden ser bien antencionados, mas nun saben nada de jubentude: de l que eilha guosta, de l que eilha bé, de las nuobas formas de comunicaçon adoptadas pu ls sub-30, de la lhenguagen, de las práticas i de las ralaçones de quien ampeça a preocupar-se cun namoros, cun faculdade, cu l purmeiro amprego ó cu ls purmeiros filhos.
Nun destes dies, ancuntrei l Eurotwitt auto-antitulado un "magazine jubenil sumanal, que fala sobre todo l que se passa an la Ouropa", para, diç la RTP, l segmento 15-30 anhos. Carreguei an l boton "REC", deixei a grabar i fui a la mie bida.
Ye suposto un home ó ua mulher de 28 anhos ser tratado cumo jubenil? Ye suposto tratar-se por tu un adulto lhicenciado i pai de dous filhos? Ye suposto la lhenguagen ser folclórica i cundescendente, acumpanhada por uns trejeitos i uns arregalares de uolhos, solo porque se stá a falar para... jobens?
Que eideia ye esta de que la jubentude ten de ser tratada cumo mentecapta? "Son estas alguas de las noticies extraordinairas subre la Ouropa que bais quedar a coincer an purmeira mano ende an l Eurotwitt", diç-mos, antre muitos gestos, Carlota Crespo, la apresentadora de Eurotwitt. I que amboras straordinárias son estas? "Ls ouropeus stan a quedar boubos: ambentórun ua nuoba forma de tomar café, ponen chimpazés a filar i fazen eisercício até cair pa l lhado".
L que deberie ser un porgrama para motibar jobens pertueses para la amportancia de l Parlamento Ouropeu i para las bantagens de la bibéncie an l spaço comun ye un programa de "notícias straordinárias". Assí se passan 25 minutos an la RTP2.

Nuno Azinheira, Diário de Notícias, 15 de Abril de 2010

12/08/09

Ua sola lhéngua an Pertual?


Ls jornales pertueses stan an crise. Nun solo an crise de bendas, mas subretodo an crise de culidade (cuido que la purmeira crise ben de la segunda). La ourgença an dar amboras faç cun que muita beç ls jornales nun pássen de papagaios de las agenças notíciosas, que scríben las amboras sin analisar, pensar ó questionar, nun cunseguindo scapar a la superfecialidade. Ne ls artigos de oupenion, léien-se muitos "argumientos" assentes an feitos arrados.

Ben este zabafo a perpósito de l eiditorial de l jornal Público de la sesta atrasada, de la outorie de José Manuel Fernandes. Ye un testo subre la deficuldade de ls pertueses an aceitáren la defréncia. A cierta altura, José Manuel Fernandes scribe: "País de velhas fronteiras europeias, étnica e religiosamente homogéneo, com uma só língua, Portugal ainda hoje parece ter medo da diferença e preferir a conveniência". Todo esto ye altamente questionable, mas detengo-me subretodo na spresson "com uma só língua". Será normal que un diretor dun jornal dito de referéncia nun saba que an Pertual nun se fala solo ua lhéngua?
Se fusse outro, you nin stranhaba tanto. Sólo que, tenendo you nacido i bibido siempre "loinge" de la tierra de Miranda, l miu prumeiro cuntato cun testos cumpletamente screbidos an mirandés, foi ne l jornal que José Manuel Fernandes derige hai muitos anhos. Nun será perciso dezir que me refiro a las crónicas de l nuosso porsor Amadeu Ferreira, que me oumentórun la curjidade an daprender mirandés i fúrun decisibas para que you frequentasse l curso que durou dous anhos na Oxford School.
Que dezir desto? Nun acradito que Jesé Manuel Fernandes eignore la eisisténcia de crónicas an mirandés ne l jornal que derige. Será que nun antendiu que l mirandés ye tamien ua lhéngua de Pertual, anque solo seia recoincida oufecialmente hai dieç anhos? Ó será que para sustentar la sue eideia de que bibimos nun paiç houmogéneo, mais quijo eignorar esso todo?
Bou mais pula última teorie. Até porque l testo cuntina cun bastantes falácias: "Fomos quase todos salazaristas, quase todos socialistas, quase todos falsamente liberais e, agora, quase todos coisa alguma". Fala por ti, home!
Scríben estas cousas i apuis inda dízen que bénden poucos jornales por bias de la crise ó de la cuncurréncia de la anternete. De la mie parte, inda bou ganhando para cumprar jornales. Mas ye por estas i por outras que compro cada beç menos.


10/03/08

Pedido de çculpas



De beç an quando, ancuntramos anúncios antressantes ne ls jornales, cumo este pedido de çculpas, publicado ne l jornal Público.



You çculpo porque, anque nun haba botado cumo este tiu, inda dei l benefício de la dúbeda al angenheiro José Sócrates (i pior que acraditar que talbeç el pudisse benir a ser un buono purmeiro menistro, foi acraditar que el yera angenheiro). Stais çculpado, senhor Rogério.


05/02/08

Dexter


De die trabalha para la polícia, na tentatiba de çcubrir assassinos an série. A la nuite mata ls assassinos an série que la lei nun cunsigue castigar. L sou nome ye Dexter i ye l protagonista de la série houmónima que yá strenou na Fox i strenará manhana a las 22:45 na RPT 2.
La série yá porbocou ua série de artigos ne l suplemento Y de l jornal Público i ten sido albo de las mais bariadas anterpretaçones (antre las quales, l zancantamiento cun la justicia oufecial). You stou curjidoso. Se stubirdes tamien, nun bos squéçades: a las quartas na RTP2, apuis de l jornal 2.


16/01/08

Amboras



Hai un bielho dito antre ls jornalistas que diç mais ou menos esto: quando un perro muorde a un home, nun hai notícia; quando un home muorde a un perro, hai notícia. Foi até este dito que anspirou l títalo de l programa de rádio
O Homem Que Mordeu o Cão. Hai ua otra bariante, citada ne l romanse E Se Trocássemos Umas Ideias Sobre o Assunto, de Mário de Carvalho, que troca la palabra "homem" pula palabra "bispo". Hai notícia quando un bispo muorde un perro, nun la hai quando un perro muorde un bispo.
Hoije, bários jornales dezien que l goberno eirrou na prebison de l'anflaçon. I acrecéntan que hai pul menos dieç anhos que ls gobiernos, uns atrás de ls outros, érran las prebisones de l'anflaçon. Estas anformaçones son amportantes, mas nun son notícias. Notícia seria haber un goberno que acertasse nalgua cousa.


Pacheco


Debo cunfessar que nunca m'antressei pul jornal sumanário
Sol. Mas, ne l sábado passado, merquei un eisemplar, porque querie ler l'anterbista que l escritor Luiz Pacheco le dou, un cachico antes de se morrer. Luiz Pacheco yera un outor politicamente ancorrecto i ua de las sues obras mais afamadas ye A Comunidade, hai pouco tiempo salida en eidiçon de luxo cun pintura de Cruzeiro Seixas.
Antrei nua tabacarie i preguntei pul jornal. Staba alhá, custaba dous euros. Dous euros? You, que adoro l Público de las sestas (mais por bias de ls suplementos que de l jornal) i deixei de l cumprar por custar un euro i binte cinco, bou a dar dous euros por un jornal que nunca me antressou? Yera ua beç sien eisemplo. Tenie ua anterbista de l Pacheco.
Cumprei l jornal. Abri l suplemento cun la antrebista i fui-la a ler na carreira. Deceçon. Muitas partes de l'anterbista stában cortadas, por bias de la lhenguaige de Pacheco (muitas pragas) i alhá staba l abiso: quien quejisse ler l'anterbista cumpleta, tenerie de l fazer na anternete. Anton, para que gastei you ls dous euros?
Quando cheguei a casa, fui al sítio i li l'anterbista. Se nun bos ampoirtais cun pragas i se gostábades de l Pacheco, podeis-la ler aqui.
Ye stranho. L Pacheco tubo ua bida tan chena que custa a acreditar que se morriu. You inda nun acradito.



20/11/07

Jornalismo de referéncia



Hai uns meses, li un testo de Pedro Rolo Duarte, an que el lhamentaba que nun eisistíssen mais "jornais de referéncia". You cuncordo cul sou lhamento, mas sou un cachico mais pessimista: para mi, nun hai, an Pertual, ningun "jornal de referência". Hai jornales que porméten tratar ls assuntos cun perfundidade, rigor i seriadade, mas stan loinge de cumprir la pormessa.
Dou aqui dous eisemplos. Hoije li nun suplemento ua anterbista al realisador de l filme "La Muorte de l Senhor Lazarescu". La antrada dezie que este filme chegou la sumana passada a las salas pertuesas. Nun ye berdade. Este filme chegou a las salas pertuesas, anserido nun festibal de cinema romeno, an júnio (más anformaçones aqui i aqui).
Mas un erro mais grabe foi nua páigina an que se falaba nun nuobo lhibro subre la bida de Snu Abecassis. Al lhado de la notícia, habie un retrato cun Snu Abecassis i Francisco Sá Carneiro i cun lsdezires: "Snu Abecassis i Mário de Sá-Carneiro".
Se isto ye jornalismo de referéncia, mais quiero ler l "Destaque".


31/08/07

Houróscopos

Pula blogosfera hai muitas críticas de cinema ó de lhiteratura. Mas nun hai muitas críticas de houróscopos de jornal. Ye urgente fazé-lo, porque ls houróscopos nun solo rebélan muita criatebidade cumo, an muitos causos, son la parte más credible de l jornal. (You cunfesso que gustaba de ganhar la bida a screbir houróscopos, portanto se algun de ls lheitores coincir un amprego assí, faga l fabor de me abisar).
Hoije, bou a falar de l houróscopo de la “Dica da Semana”. L houróscopo ye sumanal i ampeça por mos dezir quales son las cartas scolhidas. Scolhidas cumo ó por quien, naide l diç i tampouco dízen l signeficado, mas pouco amporta, porque las cartas scolhidas nun esísten an ningun baralho de tarot. Solo para dar alguns eisemplos: la Mesa, la Ounion, la Auga, l Denheiro, etc. Para mí, l signo más curjidoso ye l cangareijo, yá que las cartas son l sucesso i l anfortúnio.
Depuis de las cartas, ben la prebison sumanal i ls cunseilhos. L miu signo diç que “ls dies son mui cúrtios para fazer todo l que tengo que fazer” i acertou (además, isto acuntece-me muita beç). Sigue la quelor de la sumana i l die faborable. Ó seia, nua sumana anteira, solo hai un die faborable.
I para acabar, las prebisones d l Totoloto: ua sucesson de númaros de la qual debemos scolher seis. Acho que quien scribe estes houróscopos habie de tener an cuonta que hoije las pessoas jógan más ne l Euromilhões, mas l que me daba la gana preguntá-le yera isto: se solo hai ua chabe, por que será que todos ls signos son acunselhados a scolher antre númaros defrentes?