SENDIM

.

FOGUEIRA DE NATAL
.

Mais un Natal i mais ua fogueira a cumpríren la tradiçon. Las pessonas pássan, mas las tradiçones ban quedando anquanto las geraçones se sucedíren ne l tiempo. Nin todo se mantén eigual, pus cada geraçon bai antroduzindo nuobos hábitos, nuobas eideias, mas l'eissencial cuntina.
Ye buono ber la fogueira i la praça eiluminadas culas quelores de l fuogo. Ye guapo para quien stá, mas tamien para quien bir este bídeo, que bai lhebar a cada sendinés de la diáspora, ua mensaige de suidade.
Para quien nunca stubo an Sendin na nuite de cunsoada, puode ber i sentir nel cumo son fuortes las tradiçones i cumo pul paíç se comemora l Natal.

L ancantador de fogueiras

Fogueira de Natal - Retrato de Carlos Ferreira (Natal de 2008)

Crece la carambina i sues raízes speta
de cristal,
nuites sien lhuç abaixórun a sorber
to la calor,
purpara l silenço la passaige de la muorte
cun sou friu;

nada puode parar esta peciçon que seclos quejírun
atamar,
i todos ls diuses neilha metírun sou zaspero
de cobardie,
i l pai de todo, Sol, sue rábia yá sien fuorça
de belheç;

nun percísan ls homes de fogueiras para nada,
solo ls diuses,
i quando eilhas s'úpen nuite arriba, assóman-se
a las streilhas,
i scúitan l ancantador a assoprá-las
cun sue gaita:

siempre para scamugir la muorte cierta de ls
andebles diuses,
ls homes sacórun de sue pouca bida un
ranco de calor,
l fuogo que puode mantener bibas essas semessugas
mais un anho:

quien del mesmo saca bida para mantener
tantos diuses,
siempre tamien le sobrou fuorça para rumper
todas las crises,
i ye la fogueira argolha an cadena que nun
se ha de scachar.


Fracisco Niebro