Salimiento de MENSAIGE na Casa F. Pessoa

Lisboua, Casa de Pessoa, Fernando de sou nome purmeiro. Poeta maior! La nuossa lhéngua, mirandesa, canta ls poetas maiores de pertual. L aire d'antrada ye outro. Apuis de las priessas d'antrada i de poner ls pies andrento la Casa, solo se oube: dezir, cantar, ambersar poesie an lhéngua pertuesa mas ua boç sal de l Nubrinheiro i diç: "Ye la Hora!" i "L Mostrengo que stá na fin de l mar" sien miedos de ajuntouros de nuobas palabras i outros sonidos bai dezindo: "mais para riba, mais para riba...". Chube-se l purmeiro, apuis l sigundo piso... si, bai a ser eiqui. Nun téngades miedo, bai-se a cantar mais alto i a oubir la outra lhéngua, la outra boç que ye armana i nun ten que quedar acanhada puis you Fernando (yá poner ls pies an sue casa me arrepiça ls pelos, mas oubir dezir l sou purmeiro nome, assi cumo an familha...) ampresto bos la mie casa para que puodades dezir bien alto a todo l pobo pertués que puode scuitar la sue segunda lhéngua i que tan bien tratou ls mius bersos de MENSAIGE i que tan bien ls diç i ls canta. I, çtapando sue cabeça, agarrando sou chapéu, diç nun mirandés scurreito: bien benidos a mi casa!

Ser assi tan bien recebido i cun tantos agabones: " Son lhágrimas de Pertual" i acrento you: son lhágrimas d’alegrie de todos ls mirandeses.
La sala abarrotaba. Habie muitos mirandeses, mas fui la purmeira beç que l juntouro tenie mais pessonas nun mirandesas.

Inda oubo dezir: " Si, nun téngamos dúbedas, l trabalho de Fracisco Niebro ten tamien un lhado político mui fondo, ne l mais nobre sentido de la palabra, cumo fondamente política ye esta obra de Pessoa, Mensaige, ou nun fura la lhéngua, cumo cumpleta manifestaçon dun andebíduo i dun pobo, un eilemiento eissencialmente social i por esso político"
Mais do que nunca "Ye la Hora".
Fernando de Castro Branco.

Als derigentes de la Casa de Fernando Pessoa, a al eiditor, Alexandre Gabriel, a Fernando de Castro Branco, que fizo l'antrada, i a Fracisco Niebro que fizo la traduçon de la Mensaige para que todos ls mirandeses la puodan ler nesta lhéngua que tan bien canta ls nuossos poetas, bien haia de l fondo de miu coraçon.
António Cangueiro