آرنت بر این باور است که سنت اندیشه سیاسی هنگامی آغاز شد که محاکمه و مرگ سقراط، افلاطون را از حیات سیاسی ناامید و نسبت به بسیاری از آموزههای خود سقراط مشکوک کرد. خودِ سقراط با شهر (Polis) دشمنی نداشت. این مسأله را میتوان از علاقهمندی او به گفتگو با مردم در میدان اصلی (agora) و پیشینه خوبی که به عنوان شهروند آتنی داشت، فهمید.
گوستاو یانوش/ ترجمهی مصطفی اسلامیه/ آمادهسازی برای انتشار: نسرین راستگو
عکس:
«گوستاو یانوش» یادداشتهای خود را دو سال پس از مرگ کافکا در 1924 فراهم کرد و آنها را بعدها همراه شرح خاطرات دورهء جوانیش -«گنجینهء نظرها»- برای «ماکس برود» فرستاد. اصل یادداشتها هرگز به دست مارکس برود نرسید ولی قسمتهایی از گفت و شنود با کافکا به طور ناقص در 1951 منتشر شد که بلافاصله به عنوان منبع پر ارزشی برای تحقیق ادبی جای خود را باز کرد.
گوستاو یانوش/ ترجمهی مصطفی اسلامیه/ آمادهسازی برای انتشار: نسرین راستگو
عکس:
«گوستاو یانوش» یادداشتهای خود را دو سال پس از مرگ کافکا در 1924 فراهم کرد و آنها را بعدها همراه شرح خاطرات دورهء جوانیش -«گنجینهء نظرها»- برای «ماکس برود» فرستاد. اصل یادداشتها هرگز به دست مارکس برود نرسید ولی قسمتهایی از گفت و شنود با کافکا به طور ناقص در 1951 منتشر شد که بلافاصله به عنوان منبع پر ارزشی برای تحقیق ادبی جای خود را باز کرد.
آرنت علاقه زیادی به نقل قول از کتاب مقدس دارد، هرچند خود او نه یک یهودی راستآیین و نه یک مسیحی بهزبانآورده است. در وضع بشر (The Human Condition/HC)، او ادعا میکند "به وضع بشریِ عمل، در ابتداییترین شکل آن، حتی در کتاب پیدایش (Genesis) نیز به طور تلویحی اشاره شده است
فصل نخست : از تولد تا مرگ
هانا آرنت در ژوئیه 1926 به معلم و دوستش ،کارل یاسپرس ،نوشت((تلاش میکنم از منظری که تجربه شخصی ام به من داده است تاریخ را تفسیر کنم و بفهمم چه چیزی در تاریخ به بیان درآمده است))تجربه هانا آرنت او را به این اعتقاد و باور رساند که هر چند همه انسان ها باید بمیرند اما هر انسانی به دنیا می آید تا از نو آغاز کند.
در رایش سوم، موسیقی تنها گونهای هنر نبود. در تصور نازیستی، موسیقی قدرت و معنایی بیهمتا داشت. آلمان، به عنوان یک ملت، از یک سنت دیرینِ موفقیت در حوزه موسیقی برخوردار بود. آلمانیها به شکل نامتقارنی در میان بزرگترین آهنگسازان کلاسیک قرار داشتند. از این میان میتوان مُتسارت (Mozart)، باخ (Bach)، بتهُوِن (Beethoven)، هایدن (Hayden)، شوبِرت (Schubert) و واگنر (Wagner) را نام برد. این
یکی از قوانین بنیادی کشور آمریکا، دور نگه داشتن دولت از اموری است که به نوعی با مذهب گره خورده اند. در همین راستا، در 31 ژانویه امسال، یک قاضی در ایالت مینسوتا، از طرح دعوی علیه بزرگترین شرکت تولید فرآورده های گوشتی کاشر به نام عبرو ناشنال (Hebrew National) که به تقلب در "هات داگ 100% کاشر" متهم بود سر باز زد. منتقدان معتقد بودند که گوشت بکار رفته در این
مقدمه مترجم: در بیست و دوم مارس سال 1933، اردوگاه کار اجباری داخائو (Dachau concentration camp/اردوگاه تمرکزدهی داخائو)، به عنوان اولین اردوگاه در آلمان نازی، افتتاح شد. بیست و دوم مارس امسال، هشتادمین سالگرد گشایش این اردوگاه بود. متن حاضر، ترجمه سخنرانی هانا آرنت در آکادمی رادیویی آرآیاِیاس (RIAS) در تاریخ بیست و سوم مارس 1953(بیستمین سالگرد تأسیس داخائو) است. آرنت در
گرمیلییرف، لفن، (1382)، کشف خزرستان، ترجمه ی ایرج کابلی، تهران: نشر آگه.
داستان سفر اکتشافی است که توسط لفن گومیلیوف در سال های 1959 برای کشف قوم ناپدید شده ی «خزر» ها به انجام رسیده است. خزر ها یکی از اقوامی هستند که تا سال های پایانی سده ده میلادی در ناحیه های اطراف رود ولگا در گسترهی جغرافیایی بسیار وسیعی زندگی
پول، پلی است برای رسیدن به ارزش هایی معین و آدمی نمی تواند روی پل زندگی کند
زیمل در کتاب "فلسفه ی پول" به ارتباط حل نشدنی بین پول و فرد و کلیت جامعه ی مدرن می پردازد. این موضوع به طور کلی نوعی رابطه گرایی است. از نظر زیمل اقتصاد پولی وابستگی شخصی و روابط مادی را مشخصه ی اقتصاد تهاتری است از میان برد. اقتصاد پولی میان فرد و یک شیء خاص، ارزش پولی را حائل می کند. ارزش که کاملا عینی و ذاتا فاقد هر نوع کیفیت است. البته در این جا این سوال مطرح
ژان پل سارتر: میان دیگری و من، نیستی فاصله می اندازد. این نیستی نه از من ریشه می گیرد، نه از دیگری و نه از رابطه متقابل دیگری و من؛ بلکه بر عکس، این نیستی از ابتدا، پایه هر گونه رابطه ای میان دیگری و من است ( هستی و نیستی)