زبان صورت نمادینی از ذهنیت انسان است. بررسی این صورت همچون بررسی دیگر صورت‌های نمادین مانند  تصویرهای هنری یا بررسی مفاهیم آیین‌ها، باورها و اسطوره‌های اقوام ابتدایی شیوة تفکر و خاستگاه‌های شناخت انسان از پدیده‌های پیرامون‌اش را میسر می‌سازد. پیوند زبان با  دیگر صورت‌های نمادین و با نظام فرهنگی و بنیادهای اعتقادی که مفاهیم واژه‌ها در آنها شکل گرفته می‌تواند خاستگاه نامگذاری نزد اقوام ابتدایی را

لە سەردەمانێکدا، بەژێر رکێف دەرهێنانی سرووشت و کانزاکانی، بۆ ماننەوەی بەشەر پێویست بوو، بەڵام ئەوڕۆکە یەکێک لە گەورەترین کێشەکانی مرٶڤ، لەناوچوونی کانزا سرووشتییەکان و لەناوچوونی ژینگەیە، بە رادەیەک کە مرۆڤی ئەوڕۆ هەستی بەم مەسەلەیە کردووە و دەیەوێت رێگەچارەسەرێک بۆ ئەم کێشەیە بدۆزێتەوە. هەر بۆیە لە دەهەی رابردوودا، زۆرێک لە لقەکانی زانست بە دوای پەیداکردنی چارەسەرێکن بۆ ئەم کێشەیە.