sztërk
sztërk (język kaszubski)
- wymowa:
- IPA: /ˈʃtɜrk/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sztërk sztërczi dopełniacz sztërkù sztërków celownik sztërkòwi sztërkóm biernik sztërk sztërczi narzędnik sztërkã sztërkama miejscownik sztërkù sztërkach wołacz sztërkù sztërczi
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) sztót
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Roman Drzeżdżon, Grzegorz J. Schramke, Słowniczek polsko-kaszubski, Region, Gdynia 2003-2012, ISBN 978-83-7591-191-6.
- ↑
Hasło „sztërk” w: Internetowi Słowôrz Kaszëbsczégò Jãzëka, Fundacja Kaszuby.
sztërk (język słowiński)
- wymowa:
- IPA: /ˈʃtərk/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba podwójna liczba mnoga mianownik sztërk sztërka sztërki dopełniacz sztërkú sztërkó sztërkó celownik sztërkôjú sztërkôma sztërkóm biernik sztërk sztërka sztërki narzędnik sztërkã sztërkôma sztërkamy miejscownik sztërkú sztërkach sztërkach wołacz sztërkú sztërka sztërki
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) chwjyla
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- może powiązane z łot. stracis → chwila, moment, które z kolei wiązane jest z prasł. *stroka → rząd, sznur, pasek; wzór (por. ukr. стрі́чка), por. sztrejk → linia, pasek; chwila
- uwagi:
- źródła:
- Hasło „štȧ̃rḱ” w: Friedrich Lorentz, Slovinzisches Wörterbuch, t. 2: P — Z, Kaiserliche Akademie der Wissenschaften, Petersburg 1912, s. 1183.