Voetnoot

Uit Oncyclopedia
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Voorbeeld van een voetnoot onderaan een pagina.

Een voetnoot[1] is een stuk informatie[3] onderaan een pagina[2], waarmee een woord, symbool[4] of zin toegelicht kan worden.

Voetnoten[bewerken]

  1. Dit heeft niets met muzieknoten[13] te maken, het is een korte[5] tekst. Was dat niet duidelijk, sukkel?
  2. Het is ook mogelijk dat een voetnoot[1] op een andere plek verschijnt, zoals een houten plank[8], een plak Parmaham[24] of een duizendpoot[15].
  3. The information is een boek van Martin Amis uit 1995 alsook een album van Beck uit 2006. Hm[22], dat kan je geen moer schelen[7]?
  4. Een beroemd online woordenboek[10] definieert een symbool als “een teken, embleem of glyphe, dat staat voor een idee, concept, of object.” Maar als je nog niet wist wat een symbool[4] is, ben je echt hopeloos.
  5. Er is momenteel nog geen consensus wat betreft de optimale lengte van een voetnoot[1]. Hoewel deze over het algemeen vrij kort zijn, hebben inlanders in het zuiden van Nieuw-Guinea[19] wel melding gemaakt van wilde voetnoten die ruim tien meter groot worden en niet terugdeinzen om de mensen aan te vallen, de kinderen op te eten, en de akkers en iglo's te verwoesten[14].
  6. Dit is een cijfer of reeks cijfers ter identificatie. Voorbeeld: “Ik vind Mieke Maaike maar een raar nummer.” Hm[22], dat helpt je totaal niet, natuurlijk. Ach, jij[23] bent toch al hopeloos.
    Voorbeeld van Martin Amis onderaan een pagina.
  7. Vanaf het moment dat je[23] dit artikel[26] leest, moet je[23] je[23] verantwoordelijkheid nemen. Het kan niet zo zijn, dat je verwachtte hier iets interessants te vinden, op een pagina[2] over voetnoten[1]!
  8. Eerst wilde ik hier een uiterst nuttige en verrijkende tekst neerzetten met informatie[3] over houten planken. Maar na nog wat nadenken ben ik erachter gekomen dat over houten planken niet veel te vertellen is. Hm[22], nu ik hier toch ben, moet ik eigenlijk wel. Dus: houten planken zijn cool. Niet echt super-über-mega-cool, maar toch ook niet slecht. Maar ja, wie ben ik?[11]
  9. Wat een heerlijk woord... lariekoek...[7]
  10. Sommige voetnoten[1] zijn gericht aan sukkels die geen opleiding hebben gehad en niet weten dat ze alleen maar een woordenboek hadden hoeven pakken om het antwoord op hun vragen te krijgen. Hopelijk vat je[23] het niet als belediging op, løl.
  11. Even ter informatie[3], let goed op deze uiterst interessante zin. Dit is in feite de kern van dit artikel[26]. Hoewel de zin op het eerste gezicht vrij banaal lijkt, zoals wel meer zinnen hier[7], zitten er filosofische en metafysische implicaties in die de geschiedenis der voetnoten[1] gaat herschrijven. Enne... Maar eh... O nee wacht, ik heb me van zin vergist. Foutje.
  12. Hm[22], waar had ik het nou ook al weer over? Godverdomme, ik ben de draad kwijt. Nou, laten we dan maar hier[1] hervatten. Of misschien daar[8]. Of wat dacht je van daar[9]?
  13. Muziek werd in de zestiende eeuw na Christus uitgevonden door de wrede inquisiteur kardinaal Jiménez[12] tijdens de verhoren, waarbij hij ketters zwaar martelde. Hij ontdekte dat Brusselse ketters veel hoger gilden dan Amsterdamse, terwijl de korte kreten die Utrechters slaken bij het vierendelen prima als metronoom gebruikt konden worden. Het geluid van heksen die in de gracht verdronken werden en daarna diep wegzonken[17] zorgde voor prachtige percussietonen. Zo componeerde Jiménez verschillende stukken om het beulenwerk te begeleiden. Het maakte de martelingssessies aangenamer. Immers verzacht muziek[13] alle pijn.
    Voorbeeld van een duizendpoot onderaan een pagina.
  14. Door het eind van deze zin lijkt het of het hier om lariekoek[9] gaat, en dat deze uitspraak met een flinke korrel zout genomen moet worden, want iedereen weet dat het de eskimo's[28] zijn die in iglo's wonen, niet Papoea's[28]. Aan de andere kant, zoals onze huisgeleerde professor W. Druyff ooit al zei: “weet u zeker dat eskimo's in iglo's wonen?” Zie ook zijn boek “Honderden zaken die we denken te weten”, uitgegeven door uitgeverij Den Dampenden Darm te Zevergem (2012).
  15. Met zijn ontelbare poten staat de duizendpoot bovenaan het lijstje met zaken die je niet in je ondergoed wil treffen[16].
  16. Deze lijst is zorgvuldig samengesteld door onze huisgeleerde professor W. Druyff in zijn boek “Lijsten voor Dummies”, uitgegeven door uitgeverij Den Dampenden Darm te Zevergem (1993). Het was komkommertijd in Vlaanderen.[11]
  17. Nota[1] bene, de uitdrukking diep zinken is precies wat er gebeurt met iemand die alle voetnoten[1] zo groot maakt dat er steeds meer voetnoten[1] nodig zijn, waardoor de pagina[21] hemeltergend laaaaaaaaaaaang wordt.
  18. De dood werd in de zestiende eeuw na Christus uitgevonden door de wrede inquisiteur kardinaal Jiménez[12]. Daarvoor stierf men niet, maar droogde men langzaam op, waarna, door winderosie, de ledematen één voor één wegvielen. Mensen zagen er gewoon belachelijk uit[36]. De dood[18], met al haar variaties – van aangereden worden tot zaaghappen – was een groot succes. Zie ook het boek “Geboren om te sterven: doodgaan kunnen Dummies ook”, uitgegeven door uitgeverij Den Dampenden Darm (2011).
    Voorbeeld van Alexander III onderaan een pagina.
  19. Om precies te zijn ging het om de regio rond Milne Bay met al haar kleine eilanden, waar de wilde voetnoten[1] binnenvielen vlak na de uitvinding van de waterfiets[40].
  20. Het heeft er niets mee te maken, maar de pizza werd uitgevonden aan het hof van tsaar Alexander III van Rusland door Vladimir Kerrekhoff, vader van Leonid en Nikita. Vladimir werd ter dood[18] veroordeeld: de pizza was koud en hij was het pizzames vergeten uit te vinden.
  21. Deze voetnoot[1] refereert direct aan de schrijver van dit artikel[26]. De auteur praat dus over zichzelf. We kunnen dus zeggen dat deze voetnoot[1] een voetnoot[1] is over de auteur die praat over zichzelf. Dat zou dan kunnen in een voetnoot[1]: een voetnoot[1] over voetnoten[1] over voetnoten[1] over over zichzelf pratende auteurs. Daarover kunnen we weer schrijven in voetnoten[1] over voetnoten[1] over voetnoten[1] over... tja, zo kunnen we nog wel even doorgaan, maar helaas, ik moet weg. Ik moet nog naar de dokter vanwege mijn mentale retardatie.
  22. Hm is hier een tussenwerpsel dat verbazing en verwarring[33] uitdrukt. Bijvoorbeeld: “Hm[22], ik heb net Mieke Maaike onthoofd met deze haring[35].”
  23. In tegenstelling tot de basistekst op een pagina[2], die vaak formeler is, kan in een voetnoot[1] de lezer direct aangesproken worden. Dat geeft mij de kans om even Willem te melden dat we dinsdag bij Sophia eten samen met Jan[29].
  24. De stad Parma in Italië is beroemd om zijn ham en kaas. Zoals Mieke Maaike verwoordde, “Parmezaanse kaas kriebelt zo lekker tussen je tenen!” Gadverdamme, wie stopt er nou kaas[20] tussen zijn tenen?!
    Voorbeeld van een camembert onderaan een pagina.
  25. Deze Russische zin betekent in het Nederlands “je moeder neukt met rendieren”... Hé, laat mijn moeder erbuiten!
  26. Alleen deze maand, bij aankoop van twee Oncyclopedia-artikelen, bieden wij u een camembert aan die ik afgelopen donderdag bij de Albert Heijn in Hoboken heb gekocht.
  27. Interessant aan voetnoten[1] waarnaar op de rest van de pagina[2] niet naar refereert, is dat in principe niemand die leest. Hierdoor kan men hier vrijuit schrijven, in alle rust en helemaal gratis[37]. Bijvoorbeeld kan ik hier eindelijk toegeven dat ik elke donderdag naar de parkeerplaats van de Albert Heijn in Hoboken ga om vreemd te gaan met een camembert. Aaah, dat voelt goed. Ik bedoel, om eindelijk zoiets toe te geven, niet om vreemd te gaan met een zuivelproduct.
  28. Ooit waren zij een bevreesd volk met trotse, moedige krijgers, maar daaraan kwam een eind tijdens de zestiende eeuw na Christus, toen de wrede inquisiteur kardinaal Jiménez[12] zijn zomervakantie gebruikte om zijn marteltechnieken te perfectioneren, zoals daar zijn: buikspreken door middel van spietsing[32] en ophanging aan de darmen[30].
  29. Althans, als ik dan dit artikel[26] al af heb. Hm[22], het begint best donker te worden, hier, in de diepe krochten van deze pagina[2].
  30. De darmen zijn de eetbare ingewanden van schattige, knuffelbare konijntjes. Konijnendarmen zijn het hoofdingrediënt van de Franse worst andouille, al vindt Mieke Maaike dat weer zielig voor die zachte, lieve diertjes.
  31. Een pizzames bestaat uit een handvat en een scherp, rond zaagblad, en wordt meestal gebruikt om pizza's in min of meer gelijke stukken te verdelen[11]. Ondertussen waag ik me steeds dieper in de donkerbruine hoeken[30] onderaan deze pagina[2]. Weliswaar kom ik steeds moeizamer vooruit, omdat de verwijzingen zich alle kanten op vertakken, de links een brij vormen en de voetnoten[1] steeds warriger worden, maar de tekstuele speleologie is zo betoverend.
  32. Mir Maargh Momma Mieke Maaike Maargh Meugh Muhl Maargh Mir Moh Mieke Maaike Mir Maargh Meugh... (vijftien keer herhalen)
  33. Deze mentaliteit is ook te vinden bij schrijver dezes, die, door zijn obsessie voor details, eindeloos voetnoten[1] op voetnoten[1] op voetnoten[1] stapelt[21].
    Voorbeeld van een haring onderaan een pagina.
  34. Het belang van onze huisgeleerde professor W. Druyff in de geneeskunde moet niet vergeten worden. In zijn allereerste proefschrift, “Een schedelboring als behandeling tegen kalknagels”, uitgegeven door uitgeverij Den Dampenden Darm te Zevergem (1931), stelt de elfjarige voor syfilis[39] te behandelen met koudvuur en koudvuur te behandelen met syfilis[39]. Zo briljant kan een kind zijn.
  35. Dit gebruik van de haring als steekwapen werd bedacht door Leonid Kerrekhoff in Sint-Petersburg op dezelfde dag als Rode Zondag. Helaas voor hem stierf hij in een pot met borsjtsj voor hij een eerste slachtoffer kon maken.
  36. Waarde lezer, mijn vriend, ik onderbreek deze voetnoot[1] om je te informeren[3] dat we steeds dieper onderaan de pagina[2] verzeild raken. Weinig literaire speleologen zijn ooit tot hier geraakt. Om mij heen is het donker en kil. De letters en nummers[6] gaan door elkaar heen, waardoor het steeds moeilijker wordt, verder te gaan. Ik merk nu dat ik niet eens meer weet hoe ik hier terecht ben gekomen. Is dit dan het einde[38]?
  37. In 1893 bewaarde Nikita Kerrekhoff, destijds mijnwerker in Lipetsk, zijn geld in zijn longen. Het bleek erg praktisch, want hierdoor kreeg hij flinke korting op zijn crematie.
  38. Waarde lezer, ik onderbreek deze voetnoot[1] om je[23] deelgenoot te maken van deze fantastische ontdekking, hier, in de diepste dieptes onderaan deze diepzinnige pagina[2]. Op deze eeuwenoude muren, zie ik symbolen[4] die volgens mij door een menselijke hand erin zijn gekrast. Ja, het zijn zinnen. Er staat: “Halt, hoogmoedige auteur! Stop deze waanzin en maak rechtsomkeert! Het hart van deze pagina bevat gevaren die hun gelijke niet kennen!” en hier, in een ander handschrift: “O, mijn God! Ze zitten achter me aan! Dit is het einde! Ik bloed al dood! Wat stom van mij om zo ver te komen, o! Dat gegil, dat onophoudelijke gegil! Maar... Ik hoor ze nog steeds! Nee! AAAAAAAAA! en hier beneden “voor neuken en pijpen, bel mij: 0906-...” De rest van het nummer[6] is helaas onleesbaar. Ik ga nog even doorgraven[41].
    Voorbeeld van een waterfiets onderaan een pagina.
  39. Een beroemd iemand die overleed aan syfilis[39] was Nikita Kerrekhoff, die tijdens zijn reis door Europa de Poolse griep” opliep en... trouwens, wie geeft er een ruk om die hele familie Kerrekhoff?! NIKITA KERREKHOFF: “Pardon? Dat is een behoorlijke belediging jegens onze familie!” LEONID KERREKHOFF: “Inderdaad. Ik mag hopen dat u uw vuile woorden direct terugneemt.” Ach, rot toch op, dooie Russen! GEBROEDERS KERREKHOFF: “Твоя мать трахает оленей!” Euh, gezondheid[25]?
  40. Deze uitvinding van de Waalse ingenieur Laurent Laurent brak pas echt door toen onze huisgeleerde, professor W. Druyff, ontdekte dat de waterfiets[40] veel beter werkte in de Schelde dan in de bossen van de Ardennen.
  41. Ik... ik weet niet of ik nog verder kan gaan. Ik dacht dat mijn ogen aan het duister gewend waren, maar hier is geen enkel licht meer. Het is hier wel warm, vochtig en er hangt een rioollucht. En toch heb ik het idee dat ik niet alleen ben, dat iemand naar me kijkt. Volgens mij hoor ik daar gefluister. Het wordt steeds moeilijker vooruit te gaan. Ik hoor steeds meer geluiden om me heen. Zijn het de gekwelde geesten van schrijvers die op hun weg naar de Galerij der Onsterfelijken mij hier zijn voorgegaan? Luister! Het is weer stil. Nee wacht, nu is er weer geluid. Het wordt langzaam sterker. Als... als een oprukkend leger? En dat gezang[13], is dat... Spaans? Maar... hé! Stop! Niet doen! Hé, laat los! Nee, nee, niet mijn darmen[32]! Nee! Nee! Neeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee


Potatohead aqua.png
Aan de schandpaal genageld!
Vastgenagelde versie:
17 april 2013
Dit artikel is een verschrikking! Daarom is het vastgenageld aan de schandpaal zodat iedereen er rotte groenten tegenaan kan gooien.