Idee
“Geen idee.”
“Geen idee. Het komt wel vaker voor dat we geen ideeën hebben.”
“Dit artikel gaat over een idee, niet over geen idee. Laten we vooral positief blijven.”
“Cogito ergo sum.[1] Maar daarover gaat het niet.”
“Ik heb een idee! Laten we iedereen het land uitsturen, zodat ik overblijf.”
Een idee is een geavanceerde gloeilamp van ongeveer 40 Watt die zonder enig contactpunt met de wisselspanning licht geeft. Het is het internationale symbool van een gedachte die een doel vooropstelt, meestal om iets te verwezenlijken. Een idee is het antoniem van een probleem. Vandaar ook een lumineus idee. Iets wat lichtgeeft.
Overigens maken de kommaneukers van de Nederlandse Taalunie een onderscheid tussen het idee en de idee:
- het onzijdige woord is dus de gloeilamp;
- de idee is een filosofische term en heeft betrekking op abstracte denkbeelden die niet aan tijd of plaats gebonden zijn, zoals seks, god, vrede, vrijheid, studeren, gaan stemmen... (Zie ook: Plato).
Geschiedenis[bewerken]
Het begon allemaal met een zware brainstorm, waaruit alles ontstond. Hierbij werden de vier elementen water, vuur, steen en schaar gecombineerd tot de vraag der vragen, met name wat kwam er eerst: de kip of het ei?. Omdat de vraag der vragen onbeantwoord bleef en er een heuse doofpotoperatie aan de gang was om elk gepoogd antwoord de kop in te drukken, voelden mensen ook niet meer geneigd om research te doen om deze vraag wetenschappelijk te benaderen. Het was Ignatius van Antiochië die in het vroege christendom de vraag der vragen verketterde, waarop amper enkele eeuwen later de kerkelijke overheid besliste dat het stellen van de vraag der vragen een doodzonde was. De filosofen uit de antropologische periode meenden echter een antwoord te vinden: wat geeft het? Het ei en de kip waren elk producten van de vleselijke wereld. Wat zich daar afspeelde had zo'n belang nog niet. De opperste deugd die op Aarde te vinden zou zijn, was niet op de planeet zelf: volgens Plato zat het in de lucht.
Maar wat zat dan in de lucht? De Latijnse wetenschappers verklaarden nader dat Plato wellicht fax bedoelde. Fax heeft twee betekenissen. In het eerste geval betekent het een telefacsimile, het telecommunicatietoestel, en in het tweede geval een ander woord voor fakkel of zon. Dat Plato naar de eerste betekenis zou verwezen hebben is onwaarschijnlijk, daar we met een anachronisme te maken zouden krijgen. Nochtans bedoelde Plato niet dat hij op het idee gekomen zou zijn naar de zon te reizen, want zelf was hij woonachtig en werkzaam te Athene. Dat Plato's existentialisme ook het hemellichaam in twijfel zou trekken - aangezien de zon warmte geeft en warmte een "aards" gevoel is - is evenmin geloofwaardig, want wat wilde hij met die vingerwijzing naar boven dan wel aantonen? De universitaire werkgroepen van KU Leuven en Utrecht bogen zich in het decennium 1990-2000 over de theorie van de fax. De ene werkgroep ging onder de auspiciën van de toen nog kersverse Vlaamse overheid zich toeleggen op mogelijke kosmische elementen die in de lucht te vinden of niet te vinden zouden zijn. De andere Nederlandse werkgroep stelde als doel voorop de zon te analyseren als mogelijk studieobject binnen het kader van de psychomotorische werking van het brein. Een derde, doch minder bekende werkgroep bestudeerde of er in de tijdspanne van de vroege middeleeuwen tot in de tweede helft van de 20ste eeuw reeds (klandestiene) onderzoeken naar luchtelementen werden gevoerd.
De resultaten waren verbluffend. Zo vond de eerste werkgroep een gigantische hoeveelheid aan elementen, maar kon niets met de bevindingen aanvangen. De tweede werkgroep zat meer aan de Costa del Sol dan in de bibliotheken, wat in Nederland als een groot schandaal beschouwd werd. Men zou nog gezegd hebben dat de resultaten van dat deelonderzoek in alle positieve sereniteit zou behandeld zijn, maar de wetenschappers konden op weinig steun van de Tweede Kamercommissie rekenen, die het budget voor de Utrechtse universiteit voor enkele maanden introk. De derde, kleinere werkgroep boekte de meeste resultaten: het bleek dus dat Plato wel degelijk naar de lucht wees, maar wel naar een bovenaards iets, een soort ideeënwereld. De slotregel in de conclusie van het vijfhonderd pagina's lange eindverslag luidde dat "de ideeënwereld niet zomaar met het openbaar vervoer te bereiken is, want dan zouden alle treinen, bussen en trams op tijd rijden, wat noch in de echte wereld noch in een ideeënwereld mogelijk is. Dit gaat de mensheid haar petje te boven."
Idee als Filmfranchise[bewerken]
Filmmaker James Cameron werd geïnspireerd door de uitdrukking "een idee schiet me te binnen". Samen met enkele striptekenaars van Marvel besloot hij in de jaren '80 een trilogie te produceren over het idee als sequel op de huidige Alien-franchise[2] Het project krijgt de allesverklarende werktitel Idea. De trilogie houdt drie horrorfilms in, waarvan de eerste over het onstaan van een idee gaat. De eerste mensen zouden namelijk met een ruimteschip van een andere onbekende planeet op de Aarde neergedaald zijn en zouden getracht de populatie op deze planeet verder te zetten. Een buitenaards virus was echter het schip binnengedrongen en werd mee naar Aarde vervoerd. In een poging het neergestorte en zwaar beschadigde schip te herstellen, worden de ingenieurs besmet met het virus dat in de vorm van een witte slang pijlsnel door de schedel vliegt en in de hersen eitjes achterlaat.[3] Het geparasiteerde slachtoffer zou ten gevolge van ernstige hoofdpijn sterven, waarna de eitjes openbreken en de larven uitgroeien tot een gloeilamp. Er zijn echter mensen die de parasieten overleefd hebben, maar zouden volgens Marvel nog een minuscuul bestanddeel van de infectie generaties na generaties in het DNA overgedragen hebben. Op deze manier zou de mensheid filosofischer geworden zijn.
In Vlaanderen waren de films van de Alien-franchise echter minder populair en de Federale Academische Raad voor Media had het al een slechte rating gegeven. Vanuit christendemocratische hoek zouden er zelfs stemmen opgegaan zijn de franchise te laten verbieden door het Vaticaan. Wilfried Martens die ten tijde van de bloei van de films premier was, had het afgedaan als schade aan het cultureel patrimonium, met name de kerk als overheidsorgaan en het idee als Spiritus Sanctus. In Nederland daarentegen was er veel minder commotie. Wel werd de toegelaten minimumleeftijd voor de franchise in de zalen op 22 jaar ingesteld.
Een vierde vervolgfilm wordt ten vroegste binnen vijf jaar in de toonzalen verwacht, daar er nog onenigheden zijn over het budget. 20th Century Fox liet reeds weten geïntereerd te zijn, maar Universal wil de films downgraden tot een B-franchise, hoewel deze laatste firma hogere bezoldigingen beloofd heeft. Minister van Cultuur Joke Schauvliege gaf aan geen geld vrij te maken voor subsidies, indien de film op Vlaams grondgebied zou opgenomen worden.
Ideeën in de Belgische politiek[bewerken]
Zie ook[bewerken]
Dit is een
 |
Voetnoten[bewerken]
- ↑ "Ik denk dus ik ben." Vrij vertaald: "ik spreek Latijn, dus ik ben intelligent".
- ↑ Ook de filmreeksen Alien vs. Predator, Prometheus en Predator maken deel uit de Alien-franchise.
- ↑ Sommige Nederlandse contacten van de regisseur in Hilversum laten uitschijnen dat Cameron, die een tijdje in Nederland heeft gewoond, zich zou beïnvloed laten hebben door de uitdrukking "je ei kwijt kunnen".
