در شبه جزیره بالکان، سرشماری ساکنان یک کشور کوچکترین شباهتی به عملیات پیش پا افتاده آمارگیری ندارد: از آنجا که شمردن آحاد جمعیت، به سنجش توازن نیروها راه می برد، سرشماری ها در کانون تمام ستیزه های سیاسی جای دارند. هدایت آنها، همانند نتایجشان، به عریانی یک پرتو نگاری، هویت ها، تخاصم و دشمنی ها اما همچنین آرزوهای منطقه ای را به چشم می کشند که با نهادن مرحم بر زخم های خویش، دوران نقاهتی را

*مقدمه‌ی مترجم: مقاله‌ی پیش رو، که به قلم یکی از تاریخ‌نگاران مشهور تاریخ قرن بیستم فرانسه نگاشته شده، هر چند سعی دارد صحبت از «می 68» و میراث‌داران آن را با نگاهی تردیدآمیز نسبت به دستاوردهای جنبش روایت کند، اما خود از تردید و دودلی در ارائه‌ی همین روایت رنج می‌برد. ژیلدا یک‌جا از نامربوط بودن مطالبه‌ی «بدیل» به واقعیات در جهان لیبرال/نولیبرال کنونی می‌گوید و جای دیگر از «امید» به الگوگیری‌

زاگرب در تدارک آمادگی خویش برای پیوستن به اتحادیه اروپا در اول ژوئیه ٢٠١٣، برنامه گسترده خصوصی سازی هائی را به راه انداخته بود که به ویژه بر یکی از قدیمی ترین صنایع کشور اثر می گذارد: صنعت کشتی سازی
«چرا اروپا می خواهد کروآسی را از ادامه کشتی سازی بازدارد؟» این پرسش را Duje Kovacic مهندسی که از چهل سال پیش به خدمت کارگاه