برای خلق واقعی امر نو نیاز به نوعی کسر کردن و فاصله گرفتن از واقعیت موجود است و باید صحنه را از میراث آن پاک کرد.این همان تجربه ایست که مدرنیزم هنری در شکل های گوناگون خود در شعر ، با مالارمه و در نمایش با بکت، و در سینما با پازولینی و گدار به آن دست یازیده است

عشق از مناقشه برانگیزترین مفاهیم بشری می باشد و هنر سینما در طول تاریخ خود به طرق گوناگون،خواستار بازنمایی این مفهوم بوده است.یکی از این بازنمایی ها در آثار کیم کی دوک(کارگردان معاصر کره جنوبی)می باشد.در فیلم های او علاوه بر فضای مملو از سکوت و تصاویر شاعرانه که به نوعی اشاره ای ست به مضمون عشق و دوست داشتن،روابط خاص میان شخصیت ها نیز روی این نکته تاکید دارد.روابطی که به مثابه ی

در این کتاب پس از طرح مسئله‌ی اولیه در مقدمه، نویسنده به توضیح روش‌های مورد استفاده در این پژوهش و نظریه‌پردازان مهمی که از آراءشان استفاده کرده است پرداخته است؛ هم‌چنین برخی از کلیدواژه‌های اصلی پژوهش یعنی شهر و مدرنیته به تفصیل تعریف و تصریح شده اند و آثار فیلم‌سازان موج نو که کارشان را در کنار جریان اصلی فیلم‌سازی در ایران (فیلم فارسی) به تصویر شهر از زوایای گوناگون انجامیده است، نقطه‌ی عزیمت کتاب فرض شده اند.

تقابل خود (Self)و دیگری (Other)یکی از مضامین مورد علاقه میشائیل هانکه محسوب می‌شود که می‌توان آن را در فیلم‌های وی از مناظر مختلف مورد بازنگری قرار داد. نگاهی که در فیلم‌ها و فیلمنامه‌هایی هم‌چون بازی‌های خنده دار(1997و2007) و پنهان(2005) به اوج خود می‌رسد و در آثار دیگر هم‌چون روبان سفید(2009) و عشق(2012) شکلی کم‌رنگ‌تر به خود گرفته،اما هیچ‌گاه محو نمی‌شود.

فیلم «راک اند رول» (Rock n Rolla) یک فیلم گنگستری و اکشن محصول سال 2008 کشور انگلستان است. فیلمی ساخته گای ریچی، کارگردانی که با کارگردانی فیلم پست مدرنیستی «قاپ زنی»(2000) شهرت جهانی یافت. وی همچنین، در فیلم «شرلوک هولمز»(2009) به خاطر بازخوانی متفاوتی که از این کاراگاه کلاسیک انگلیسی، مخلوق آرتور کانون دویل داشت، بسیار مورد توجه منتقدان قرار گرفت.

شاید فیلم های اصغر فرهادی را ضدایدئولوژی بدانند اما این تفکر درست نیست چرا که هیچ اثری جدا از جهان بینی خالق آن نیست و جهان بینی خالق اثر یعنی ایدئولوژی او. تنها ویژگی منحصر به فرد آثار فرهادی این است که در بیان مقصودش اما و اگر و زیرا های بسیاری می آورد و بیشتر تلاش دارد تا از جایگاه قضاوت درباره جریانی خاص دوری کند. همین ویژگی تحلیل آثار او را از منظر تحلیل ایدئولوژیک بسیار دشوار می کند. اما آنچه در تمامی

پیوست: 

farhadi.doc

1. به روایت مارتین اسلین در کتاب «دنیای درام» (ترجمه ی محمد شهبا)، نشانه شناسی امروز که پیرس آن را پی ریخته و نشانه شناسان معاصری همچون رولان بارت، امبرتو اکو، اریکا فیشتر-لیخته، و پاتریس پاوی آن را دسته بندی کرده اند و نظام بخشیده اند، میان سه گونه ی بنیادین این نشانه ها جدایی می گذارد: ساده ترین نشانه ها آن است که بی درنگ بازشناخته می شود چون تصویر مستقیم موضوع است و از همین رو

پیوست: 

barf roye....doc

موفقیتی که اصغر فرهادی در سال 2011 با فیلم «جدایی نادر از سیمین» کسب کرد، سینمای ایران را در سطح بین‌المللی از اعتبار تازه‌ای برخوردار کرد. چنین موفقیتی در ایران نیز اهمیتی چشمگیرتر داشت و سبب آشتی جمع کثیری از تماشاگران ایرانی با سالن‌های سینما شد. فرهادی فیلمسازی است که به جای آنکه در جامعه‌ای محتضر برای هر فرد کورکورانه آرام‌بخشی تجویز کند، با او و نه برای او به مشکلات ایرانی و در

"عمو سیبیلو"ی میانسال و کم حوصله که برای کسب آرامش و دوری از شلوغی شهر به تازگی به خانه ای جدید در حاشیه ی شهر نقل مکان کرده است با سر و صدای فوتبال بازی پسربچه ها در زمین خالی مقابل خانه اش مواجه می شود در نتیجه میان آن ها کشمکشی طنزگونه درمی گیرد و حاصل این جدال به نفع تثبیت شیطنت های کودکانه تمام می شود.

فیلم روایت دو" شکل زندگی" و در واقع روزمرگی دو "عقلانیت" متفاوت، به معنای دو نوع "ادراک، تفسیر و تعریف هستی شناختی"، در یک شهر است، یکی شکلی از زندگی متعارف شهری، محصول عقلانیت به اصطلاح نرمال، بالغ و البته مسلط شهری امروز تهران، دیگری زندگی با کیفیتی متفاوت، ناشی از عقلانیتی متمایز و  البته به تعبیر پزشکی مدرن: کم توان، معلول و بلوغ نایافته.

پس از گذشت چندین ماه از گرفتن جایزه اسکار و دیگر جوایز ارزشمند توسط "اصغر فرهادی" و فروکش کردن تب این رویدادها و حواشی های آن، اکنون به نظر می رسد فرصت آن فراهم شده که به دور از هیاهوها بتوانیم یکبار دیگر فیلم های این فیلمساز را مورد بررسی قرار دهیم. "فرهادی" فیلمسازی است که حتی جدی ترین منتقدانش در توانایی او برای به تصویر کشیدن داستان هایی جذاب و پر تعلیق که انباشته از ریزبینی های جالب

پیوست: 

farhadi.doc

این کتاب عمده ترین رویکردها را درباره ی تحلیل فیلم و تمایز میان " عامه پسند " و غیر عامه پسند را بر مبنای مواضع نظری  معرفی می کند . در هر فصل از رویکردی مشخص صحبت می شود اما این رویکردها از نظر تاریخی منفصل و قابل تفکیک نیستند . این کتاب کوشیده است تا نقاط اشتراک و هم پوشی های این رویکدها را نشان دهد .

در اغلب فیلم های هالیوودی،خشونت امری ست جسمانی که با فریاد،وحشت،پاشیدن خون،بریده شدن پوست و قطعات بدن و یا با صحنه های مشمئزکننده ی حیوانات و حشرات خود را نشان می دهد.می توان گفت خشونت های بازنمایی شده در فیلم های هالیوودی بازنمایشی فرمی و ظاهری در تصاویر هستند.خشونت های ظاهری که برای تزئین فیلم به وجود می آیند. هدف از نشان دادن این نوع خشونت ها در اکثر فیلم های