روستای آسیاب
روستای آسیاب ( واقع در جنوب شرقی استان خوزستان و 23 کیلومتری شهرستان امیدیه) است که در تابستان 1386 عکسبرداری شده است. ساکنان روستا عرب و لر هستند و به گویشی از زبان لری سخن می گویند.
گرد و غبار در نور میدرخشد، دستهایی از درون چاله، مشت مشت خاک میریزد بیرون و صدایی در پسزمینه که سعی دارد فضا را خوفناک کند. کمکم تصویر پیرمردی با کلاه نمدی بر سر نیز نمودار میشود. صدای نفسنفس زدن و درنهایت، پارچه سفیدی که وقتی ناغافل بالا کشیده میشود تازه میفهمی کفن است. این حال و هوا با تصویر کلنگی که بر زمین گورستان میخورد نکمیل میشود.
امیر احمدیان ، بهرام ، 1387 ، پژوهشی درباره ی ایل بختیاری ، تهران، انتشارات آگاه
مولف هدف از این پژوهش را بررسی اوضاع اجتماعی واقتصادی عشایر کوچنده ی بختیاری می داند . این کتاب حاصل ماموریتی بوده است که مولف برای مرکز آمار ایران انجام داده است. ماموریت مولف شناسایی و مطالعه ی تشکیلات سازمان اجتماعی ایل بختیاری برای
حسین پور، علی (1391)، فرهنگ و ادبیات کودکان بختیاری، شهرکرد: انتشارات نیوشه،432 صفحه:
با صنعتی شدن جوامع و شهرگرایی بی سابقه ای که طی چند دهه اخیر رخ داده، نه تنها روستاها در حال خالی شدن از سکنه اند، بلکه میراث فرهنگی گرانبهای شان که حاصل سده ها فراز و نشیب در بستر زمان و مکان بوده نیز در حال فراموشی است. قوم بختیاری در این میان تا
امان اللهی بهاروند، سکندر، 1360، کوچ نشینی در ایران، تهران:بنگاه ترجمه و نشر کتاب
انگیزه ی نویسنده ارائه ی تصویری از وضع اقتصادی ، اجتماعی و سیاسی کوچ نشینان و همچنین بررسی چگونگی بحران کوچ نشینی است . با توجه به این که زندگی کوچ نشینی در ایران سابقه ای کهن دارد و کوچ نشینان همیشه نقش مهمی در تاریخ این مملکت داشته اند و آن گونه
تصویر: برگرفته از وبلاگ آسترکی
(یا اشترکی)، یکی از شش خرده قبیله است که در حال حاضر قبیله ی دورکی از اتحادیه هفت لنگ مردم بختیاری را تشکیل می دهند .
آسترکی(یا اشترکی)، یکی از شش خرده قبیله است که در حال حاضر قبیله ی دورکی از اتحادیه(ایل) هفت لنگ مردم بختیاری را تشکیل می دهند
سور و سوگ در فرهنگ عامه لرستان و بختیاری؛ نوشته محمد حنیف، تهران: طرح آینده، 1386.
کتاب سور و سوگ در فرهنگ عامه لرستان و بختیاری نوشته محمد حنیف، بخشی از طرح پژوهش عظیمی است که جای خالی آن در کشور کاملا پیداست و بیم آن می رود که با گذشت زمان و ماشینی شدن زندگی، که از اولین نتایج آن خاموشی تدریجی فرهنگ شفاهی است، بدیع ترین میراث
جغدان که در گویش محلی بختیاری، جغدو (Jaghdo) خوانده می شود، روستایی است متوسط با جمعیت تقریبی 1500 نفر از بخش ناغان در شهرستان کیار استان چهارمحال و بختیاری. این روستا از غرب پس از یک راه پر پیچ و خم و گردنه ای خطرناک به روستای بزرگ و مرکزی ناغان، از سمت شرق و باز هم پس از یک جاده بسیار پرپیچ و خم و البته دارای شیبی بسیار تند به روستاهایی چهراز، عادل آباد (ظلم آباد قدیم) و
نخستین بخش از عکس های مردم نگارانه مهدی قنواتی از منطقه خوزستان و غرب ایران در زیر ارائه می شود . در روزهای آینده بخش های دیگری از همین مجموعه را ملاحپه خواهید کرد.
هربرت مارکوزه: نه تنها به کار بردن فناوری، بلکه خود فناوری است که سلطه را( بر طبیعت و بر انسان ها) بر قرار می کند، سلطه روش مندانه، علمی، حساب شده و حسابگرانه ( فرهنگ و جامعه، 1965)