Paaseiland

Paaseiland
Vlag van Paaseiland Wapen van Paaseiland
Basisgegevens
Talen	Paas, Spaans
Hoofdstad	Paasstad
Regeringsvorm	Eierenrepubliek
Religie	Katholicisme met Voodoo-invloeden
Inwoners	887
Staatshoofd	Paasraad
Overige
Volkslied	"Op een heel klein eilandje"
Motto	"Opgelet: Paas Geverfd!"
Munteenheid	Paaskuiken (PAK)
Patroonheilige	Sinterpaas
Oppervlakte	163,6 km²
Portaal  Land

“Paaseilanders behoren tot de stam der weekdieren.”
~ Kapitein Overduidelijk over de bewoners van Paaseiland.

Paaseiland is een voor ca. 51/52, meer precies 357/365, nog preciezer 1429/1461, maar overzichtelijker 97,8% fictief eiland waarvan het 100% bestaan verdedigd wordt door al wie daar belang bij heeft. En dat loopt aardig op: reisbureau's, politici, paaseifabrikanten, poëten, werkloze archeologen...

Paaseiland, geschetst door een dromerige passant.

't Misverstand

Talloze op spectaculaire cultuur beluste toeristen menen dat zij ooit Paaseiland bezocht hebben. Nu, die kans is bijzonder klein, aangezien het eiland maar een goede week (acht dagen om precies te zijn) per jaar bestaat. Het eiland kwam tot stand op Pasen 1722, na een grote protestmars in Rome. De inwoners waren het beu dat in de week vóór Pasen alle kerkklokken van over heel de wereld naar Rome kwamen om daar paaseieren te shoppen. Het protest leidde tot de aanstelling, op paaszaterdag van dat jaar, van de Nederlandse kannunnik Jacob Roggeveen, om des anderendaags een nieuwe jaarlijkse bestemming voor de klokken bekend te maken. Paaseiland was geboren.

Inwoners

Twee inwoners van Paaseiland kijken uit naar de komst van de eerste klokken.

Het eiland bestaat dus maar één week per jaar, de week die katholieken de Goede week noemen, en die, op haar breedst gemeten, acht dagen duurt. Die benaming is even oud als Paaseiland, en geeft de internationale tevredenheid weer over de tijdelijke afwezigheid van dat gebeier. Het eiland heeft ook bewoners, de zogenaamde "moai": reusachtige stenen binken van kerels met korte beentjes en een loense blik. Ook zij bestaan maar één week per jaar, gedurende dewelke zij zich toeleggen op het laden van klokken met paaseieren. Deze importeren zij, want Paaseiland is zo kaal dat het de Russische componist Modest Mario Moessorgski inspireerde tot het componeren van Nacht op een kale berg. Een zeer vrije inspiratie, want Paaseiland hééft helemaal geen bergen: het is zo vlak dat het de Brusselse zanger Jacques Brel inspireerde tot "Le plat pays qui est le mien". Een zeer vrije inspiratie, want... ach, laten we voortgaan met dit fascinerende eiland.

Politieke zeden

Het "bestuur" van Paaseiland.

Voor één week per jaar een regering samenstellen is nogal zinloos, en daarom wordt er jaarlijks een zogenaamde "Paasraad" samengesteld, waarbij het toeval zeven raadsleden aanduidt, die zich als enigen niet met de eierkwestie bezighouden, maar met de blik op oneindig, de rug naar het van actie gonzende binnenland toekerend, over de oceaan staren. In tegenstelling tot wat wij ons doorgaans van politiek voorstellen, is dit baantje niet gegeerd, omdat het zo immens vervelend is, en onbetaald bovendien. De gelaatsuitdrukking van de Raadsleden liegt er dan ook niet om, en de uitdrukking "Eierenrepubliek is vermoedelijk bij één hunner ontstaan.

Nationale hymne

De Paaseilandse nationale poëet Akke A. Tuut creëerde op paaszaterdag 1723, ter gelegenheid van de viering van één jaar Paaseiland (tegelijk ook de viering van één week Paaseiland) de nationale hymne. Bij gebrek aan een componist, maakte hij handig gebruik van een internationaal bekend liedje, zodat iedereen meteen kon meezingen. Er was immers geen tijd om een totaal nieuwe melodie aan te leren! De melodie heeft in ieder land een andere tekst: zo wordt er in Nederland over een kabouter gezongen die op een gestipte paddestoel zit te wippen, terwijl in Vlaanderen het begin van een veelbelovende treinreis wordt afgeschilderd. De Paaseilandse tekst gaat als volgt:

Op een heel klein eilandje,
Vol met stenen mensen,
Komen jaarlijks boten aan,
Vol met heerlijkheid!
Kijk wat in de ruimen zit,
Nee, geen rum of bier of friet:
Fijne chocolade,
Welbereid!

Op een heel klein eilandje,
Vol met stenen mensen,
Komen jaarlijks klokken aan,
Vol van ledigheid,
Om daar worden volgestopt
(Zeg gerust "eivolgepropt"):
Fijne chocolade, 
Welbereid!

Op een heel klein eilandje,
...

Het lied bevat 34 strofen, en regelmatig komen er bij, of vallen er af. Maar de bovenstaande eerste twee zijn altijd behouden gebleven.

Hoofdstad en economie

Paasstad, de hoofdstad van Paaseiland.

Paaseiland heeft zelfs een hoofdstad, Paasstad, en een eigen munt, het Paaskuiken. Geen van beiden stelt veel voor, maar het geeft de Paaseilanders iets meer zelfvertrouwen. Tijdens die ene week draait de bevolking (en dus de economie) op volle toeren, vierentwintig uur op vierentwintig, om daarna samen met het eiland voor 51 weken te verdwijnen. Waarheen, dat weet alleen Jacob Roggeveen, en die is allang dood. De klokken weten in ieder geval waarheen om hun eieren te gaan halen, en dat is het voornaamste. Ook chocoladefabrikanten weten elk jaar waarheen met hun overschotten, en regerende politici grijpen telkens weer deze exportaciviteit aan om aan te tonen dat het nog zo slecht niet gaat.

Locatie

De locatie van de "fysieke" Paaseilanden varieert volgens de toestand van de betrokken touroperator.

Officieel hoort het eiland tot het continent Oceanië, al betekent dat niet meer dan dat het ergens in een oceaan ligt. Ga maar zoeken, zeg. Maar wanneer een land een naam heeft, moet het ook een plaats, dat is nu eenmaal de traditie. Wel, dit land heeft er méér dan één, tot grote ergernis en frustratie van aardrijkskundeleraars!

Reizen om het af te leren

Wie het voorgaande aandachtig heeft gelezen, en af en toe eens een stapje in de wereld zet, zal opmerken dat er toch het hele jaar rond reizen naar Paaseiland kunnen geboekt worden? Juist. Alleen, deze reizen gaan helemáál niet naar Paaseiland. De oceaan is bezaaid met kleine eilandje, waarvan de bewoning schaars tot onbestaande is. Het zal niemand verbazen dat vooral Oceanië goed voorzien is. Tussen deze eilandjes bevinden er zich een paar die het aanleggen van een kleine zeehaven en dito luchthaven toelaten, en waarop enige uitgehongerde bidonvillebewoners met graagte plaatsnemen mits regelmatig van behoorlijk voedsel voorzien te worden. Deze figuranten hebben zich ook bekwaamd in het maken van grote beelden in papier maché, beelden die de inwoners van Paaseiland moeten voorstellen. Ondanks de goedgelijkendheid van de beelden, zijn alle pogingen om ze te animeren mislukt, zodat ze door de toeristen van oudsher genomen werden voor wat zij zijn: beelden. De figuranten worden beschouwd als de echte inwoners van het Paaseiland in kwestie, maar die liggen daar niet wakker van, en krijgen nog extra zakgeld wanneer zij naast hun papier maché beelden op de foto willen gaan, bij voorkeur gekleed in een kleurig jurkje.

Thor Heyerdahl

De enige bezoeker van één der Paaseilanden die niet als toerist kwam, werd er door de figuranten nog het stevigst ingeluisd van allemaal. Toen hij in 1955 in de hoedanigheid van amateurarcheoloog voet aan wal zette van een Paaseiland dat nog geen luchthaven had, en ook bijzonder schaars bewoond was omdat het toeristisch hoogseizoen nog niet begonnen was, kreeg Thor Heyerdahl de wildste verhalen te horen over bloedige oorlogen tussen Langoren en Kortoren, en over de manier waarop deze vroegere Paaseilanders daarvoor door hun goden met verstening gestraft werden. Zij disten hem ook anekdotes op over een zogenaamde "Vogelman", die als beloning voor het als eerste een ei bemachtigd te hebben op een eiland binnen zwemafstand, de terugtocht vliegend mocht afleggen, en deze gave een jaar lang behield. Zijn relaas leverde hem verschillende onderscheidingen op, niet in het minst vanwege de touroperatoren. De kans is groot dat zijn erfgenamen (hij stierf in 2002) de onderscheidingen oneervol zullen moeten teruggeven indien één der verstrekkers dit artikel leest.

Aan de schandpaal genageld!	Vastgenagelde versie: 7 september 2009
Dit artikel is een verschrikking! Daarom is het vastgenageld aan de schandpaal zodat iedereen er rotte groenten tegenaan kan gooien.