Kanon medicine

Izvor: Wikipedija
Prijeđi na navigaciju Prijeđi na pretragu
Kanon medicine
Perzijska verzija Kanona medicine smještena u Aviceninom grobu u Hamedanu
Autor(i)Avicena
Originalni nasloval-Kanun fi al-Tibb
Jezikarapski jezik
Tematikamedicina
Datum izdanja1020-e

Kanon medicine (arap. القانون في الطب al-Qanun fi al-Tibb, dosl. Zakon medicine; perz. قانون در طب, Ghānoon dár tèb) je enciklopedija medicine u pet knjiga koju je perzijski učenjak Ibn Sīnā (Avicenna) napisao oko 1025.[1] Predstavljala je čitko i organizirani sažetak sveg medicinskog znanja tadašnjeg vremena.[2] Originalno je napisan na arapskom jeziku, ali je kasnije preveden na brojne druge jezike, uključujući perzijski, latinski, kineski, hebrejski, njemački, francuski i engleski uz brojne komentare.[3][4] Kanon se smatra jednom od najvažnijih knjiga u historiji medicine.[5]

Također je poznat i kao Qanun, što znači "zakon" na arapskom, perzijskom i urduu, odnosno Kanun na turskom. Predstavljao je autoritativni izvor medicinskog znanja sve do početka 19. vijeka.[6] Postavio je standade medicinskog znanja i prakse u Evropi i islamskom svijetu te je Avicenino najpoznatije djelo. Qanun se koristio kao udžbenik na mnogim medicinskim školama i fakulteta - na Univerzitetu u Montpellieru još 1650.[7] Veliki dio knjige je preveden na kineski pod naslovom Huihui Yaofang (Recepti naroda Hui) od strane Huija u Kini za vrijeme dinastije Yuan.[8] Kanon je također postavio temelje za Unani medicinu, odnosno oblik tradicionalne medicine koje se prakticira u Indiji. Načela koja je opisao Kanon dan-danas predstavljaju dio obaveznog gradiva tečaja historije medicine na uglednim svjetskim univerzitetima.

Izvori

[uredi | uredi kod]
  1. Finger, Stanley (1994), Origins of Neuroscience: A History of Explorations Into Brain Function, Oxford University Press, p. 70, ISBN 0-19-514694-8 
  2. „Encyclopædia Iranica”. Pristupljeno 9. VII 2010. 
  3. Hakim Syed Zillur Rahman (1986). „Qanoon lbn Sina Aur Uskey Shareheen wa Mutarjemeen”. Qanoon lbn Sina Aur Uskey Shareheen wa Mutarjemeen. Publication Division, Aligarh Muslim University, Aligarh. 
  4. Hakim Syed Zillur Rahman (2004). „Qanun Ibn Sina and its Translation and Commentators (Persian Translation; 203pp)”. Qanun Ibn Sina and its Translation and Commentators (Persian Translation; 203pp). Society for the Appreciation of Cultural Works and Dignitaries, Tehran, Iran. 
  5. „"The Canon of Medicine" (work by Avicenna)”. Encyclopædia Britannica. 2008. Pristupljeno 2008-06-11. 
  6. Haque Amber (2004), „Psychology from Islamic Perspective: Contributions of Early Muslim Scholars and Challenges to Contemporary Muslim Psychologists”, Journal of Religion and Health 43 (4): 357–377 [375], DOI:10.1007/s10943-004-4302-z 
  7. The Canon of Medicine (work by Avicenna), Encyclopædia Britannica
  8. Jan Van Alphen, Anthony Aris, Fernand Meyer, Mark De Fraeye (1995), Oriental Medicine, Serindia Publications, p. 201, ISBN 0-906026-36-9 

Vanjske veze

[uredi | uredi kod]