Wikipedysta:Pytek125/brudnopis/Louis Marcel Brillouin

Louis Marcel Brillouin (1895)

Louis Marcel Brillouin (ur. 19 grudnia 1854 w Melle (Deux-Sèvres), zm. 16 czerwca 1948 w Paryżu) – francuski fizyk i matematyk. Badał zjawisko tarcia.

Urodzony w Melle, Deux-Sèvres, Francja. Ojciec był malarzem, który przeniósł się do Paryża, kiedy Marcel był chłopcem. Tam uczęszczał do Lycée Condorcet. Rodzina Brillouina wróciła do Melle podczas wojny francusko-pruskiej w 1870 roku, aby uciec od walki. Tam spędziłem czas ucząc się od dziadka książek filozoficznych. Po wojnie powrócił do Paryża i wstąpił do École Normale Supérieure w 1874 roku, ukończył w 1878 roku. Został asystentem fizyki Eleutera Mascarta w Collège de France, podczas gdy w tym samym czasie pracuje nad doktoratem z matematyki i fizyki, który zdobył w 1881 roku. Brillouin orzekł następnie kolejne posty jako asystent profesora fizyki na uniwersytetach w Nancy (1880-1882), Dijon i Tuluzie (1883-1888), przed powrotem do École Normale Supérieure w Paryżu w 1888 roku. Później był profesorem Fizyki Matematycznej w Collège de France z 1900 roku do przejścia na emeryturę w 1931 roku. Brillouin został wybrany do Académie des Sciences de Paris w 1921 roku.

W trakcie swojej kariery był autorem ponad 200 prac doświadczalnych i teoretycznych na różne tematy, które obejmują: kinetyczną teorii gazów, lepkość, termodynamikę, elektryczność, i fizykę w warunkach topienia.

Największe zasługi:

• zbudował nowy model równowagi Eötvösa,
• opisał przepływ Helmholtza i stabilność statku powietrznego,
• pracował nad teorią przypływów.

Ojciec francuskiego fizyka Léona Brillouina.

Bibliografia

• Biografia (ang.)

Kategoria:Francuscy fizycy XIX wieku Kategoria:Francuscy fizycy XX wieku Kategoria:Francuscy matematycy Kategoria:Absolwenci École normale supérieure w Paryżu Kategoria:Urodzeni w 1854 Kategoria:Zmarli w 1948