(23) Thalia
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia |
15 grudnia 1852 |
Numer kolejny |
23 |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu |
|
Półoś wielka |
2,6286 au |
Mimośród |
0,2338 |
Peryhelium |
2,0142 au |
Aphelium |
3,2431 au |
Okres obiegu wokół Słońca |
4 lata 95 dni 17 godzin |
Średnia prędkość |
18,12 km/s |
Inklinacja |
10,11° |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica |
107,5 km |
Masa |
1,3 × 1018 kg |
Średnia gęstość |
2 (?) g/cm3 |
Okres obrotu |
(12 h 18 min 29 s) h |
Albedo |
0,25 |
Jasność absolutna |
6,95m |
Typ spektralny | |
Średnia temperatura powierzchni |
164 K |
Satelity naturalne |
brak |
(23) Thalia – jedna z wielu średniej wielkości planetoid z pasa głównego.
Odkrycie
[edytuj | edytuj kod]Planetoida została odkryta 15 grudnia 1852 roku przez Johna Russella Hinda w Londynie.
Nazwa asteroidy pochodzi od Talii, która była muzą komedii w mitologii greckiej.
Orbita
[edytuj | edytuj kod]Orbita planetoidy jest nachylona do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 10,11°. Na jeden obieg wokół Słońca ciało to potrzebuje 4 lata i 96 dni krążąc w średniej odległości 2,63 j.a. od Słońca. Średnia prędkość orbitalna tej asteroidy to ok. 18,12 km/s.
Właściwości fizyczne
[edytuj | edytuj kod](23) Thalia ma średnicę ok. 107,5 km. Jej albedo wynosi 0,25, a jasność absolutna to 6,95m. Średnia temperatura na jej powierzchni sięga ok. 164 K. Planetoida ta zalicza się do asteroid typu S. Jej powierzchnia jest stosunkowo jasna i zawiera krzemiany.
Ciało to rotuje w czasie 12 godzin i 18 minut.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- (23) Thalia w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (23) Thalia w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Diagram orbity (23) Thalia w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)