Wikipedystka:Lilachojnacka/brudnopis

Akiko Dōmoto (ur. 31 lipca 1932 w USA) – japońska polityczka i dziennikarka. W latach 2001–2009 była pierwszą kobietą na stanowisku gubernatora Chiba i trzecią kobietą na tym stanowisku w historii Japonii.

Akiko Dōmoto w 2008 roku

Młodość i edukacja

Urodziła się w Kalifornii, gdzie jej ojciec, tymczasowo delegowany za granicę pracował w tamtejszej firmie handlowej. Po półrocznym pobycie w USA rodzina wróciła do Japonii. W 1941 ojciec po raz kolejny wyjechał do USA. Po wybuchu wojny na Pacyfiku został zesłany do obozu, gdzie w wyniku choroby zmarł. Matka i córka pozostawione w Tokio straciły dom w wyniku nalotów i bombardowań. Przeniosły sie do do Karuizawy, a później do domu dziadków od strony matki, do Chiby. Po śmierci męża matka Akiko pracowała jako tłumaczka w domu towarowym.

Akiko kontynuowała naukę w renomowanej szkole Keimei Gakuen, w tej samej co jej koleżanka Yoko Ono. Następnie ukończyła studia na Wydziale Nauk Społecznych na Tokyo Woman's Christian University.

Kariera

Karierę rozpoczęła jako reporterka i reżyserka programów informacyjnych w TBS. Przełomowym momentem w jej życiu były badania, a w konsekwencji stworzenie dokumentalnego programu Baby Hotel. Project miał na celu ujawnienie fatalnych warunków w placówkach opieki nad dziećmi, działalności zyskowej oraz zaniedbań administracji.

W 1989 rozpoczęła karierę polityczną, kandydując do Izby Radców z ramienia Partii Socjalistycznej i Wspólnej Frakcji Konstytucyjnej. Po wyborze zaangażowała się w prace nad różnymi ustawami tj.: zapobieganie przemocy w rodzinie oraz ochronę środowiska. Angażowała się w kwestie równości płci. Potępiała seksizm japońskiego rządu, który zatwierdził pigułki Viagry, ale nadal zakazał stosowania pigułki antykoncepcyjnej. W latach 90. XX wieku aktywnie uczestniczyła w działalności międzynarodowych organizacji ekologicznych, takich jak GLOBE (Międzynarodowa Liga Parlamentarzystów na rzecz Globalnego Środowiska) i IUCN (Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody). W 1994 została wybrana dyrektorką organizacji IUCN.

W 2001 została wybrana na gubernatora prefektury Chiba. Pełniła tę funkcję przez dwie kadencje, czyli 8 lat, skupiając się głównie na polityce organizacji pozarządowych, równości płci, polityce dotyczącej niepełnosprawności oraz opiece zdrowotnej opartej na płci. Anulowała projekt zastąpienia mokradeł Sanbanze oczyszczalnią ścieków, zachowując w ten sposób jedno z ostatnich miejsc schronienia dla ptaków wędrownych w rejonie Zatoki Tokijskiej.

W 2006 został profesorką wizytującą na Uniwersytecie Chiba.

Nagrody i wyróżnienia

• 1980 – trzy nagrody za reportaż Baby Hotel Campaign: Japan Newspaper Publishers Association Award, Broadcasting Culture Fund Award oraz Commercial Broadcasters Association Award

• 1997 – wyróżnienie Programu Narodów Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska (UNEP) jako jedna z 25 liderek, które przyczyniły się do ochrony środowiska
• 2004 – Międzynarodowa Nagroda Ateny przyznawana przez Uniwersytet Columbia za pracę na rzecz promowania medycyny opartej na płci
• 2011 – pełnomocniczka nowopowstałej sieci na rzecz równouprawnienia płci oraz reagowania na potrzeby klęsk żywiołowych i odbudowy
• 2012 – Wyróżnienie Premiera za Zasługi dla Tworzenia Społeczeństwa Równości Płci za działalność na rzecz polityki związanej z zapobieganiem katastrofom i odbudową
• 2013 – wybór na przewodniczącą Komitetu Badawczego ds. Stanu Więziennictwa dla Kobiet
• 2017 – Nagroda Ryoko Akamatsu przyznawaną przez Międzynarodowe Stowarzyszenie na rzecz Statusu Kobiet za pracę na rzecz promowania równości płci oraz Nagroda Akira Sakuda za zapobieganie przestępczości i wykroczeniom, a także resocjalizację i resocjalizację przestępców i młodocianych przestępców.

Życie prywatne

Jej mężem jest Hirohito Owada, ekolog i aktywista społeczny. Para ma dwoje dzieci: syna Takeshiego i córkę Midori.