(Go: >> BACK << -|- >> HOME <<)
Przejdź do zawartości

Sasha Strunin

Artykuł na Medal
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez ArturSik (dyskusja | edycje) o 16:40, 23 lip 2017. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Sasha Strunin
Ilustracja
Strunin podczas czatu z użytkownikami serwisu Fotka.pl, 30 marca 2010
Imię i nazwisko

Aleksandra Igoriewna Strunina

Pseudonim

Sasha Strunin, Alexandra Strunin

Data i miejsce urodzenia

27 października 1989
Leningrad, ZSRR

Gatunki

pop[1], muzyka elektroniczna[2], jazz[3]

Zawód

piosenkarka

Aktywność

od 2005

Powiązania

Gary Guthman

Zespoły
The Jet Set (2005–2008)
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Sasha Strunin[a], właśc. Aleksandra Igoriewna Strunina (ros. Александра Игоревна Струнина; ur. 27 października 1989 w Leningradzie) – polska piosenkarka pochodzenia rosyjskiego. Początkowo wykonawczyni muzyki pop, wraz z wydaniem drugiej solowej płyty obrała nowy kierunek muzyczny, oscylując wokół jazzu. Absolwentka Wydziału Fotografii Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. W latach 2005–2008 wokalistka zespołu The Jet Set. W 2009 rozpoczęła solową działalność muzyczną.

W trakcie trwającej od 2005 kariery wokalistka wydała trzy albumy studyjne: Just Call Me (2006) z The Jet Set, który uzyskał status złotej płyty, oraz Sasha (2009) i Woman in Black (2016) solowo. W 2007 wraz z The Jet Set reprezentowała Polskę w 52. Konkursie Piosenki Eurowizji, który odbył się w Helsinkach. W półfinale konkursu zaprezentowali utwór „Time to Party” i zajęli 14. miejsce. Do czerwca 2013, wspólnie z zespołem oraz solowo, wokalistka sprzedała prawie 30 tysięcy płyt i wystąpiła na ponad 300 koncertach[8]. Za pracę z The Jet Set nagrodzona została Superjedynką, Eska Music Award oraz VIVA Comet Award, natomiast jako artysta solowy otrzymała nominacje do Telekamer, Złotych Dziobów i Mikrofonów Popcornu.

W 2010 piosenkarka grała w serialu Pierwsza miłość.

Życiorys

Dzieciństwo i wykształcenie

Aleksandra Igoriewna Strunina urodziła się 27 października 1989 w Leningradzie (obecnie Petersburg), jako jedyne dziecko śpiewaków operowych: Rosjanina Igora Strunina i Ukrainki Wity Nikołajenko[9][10]. Poza korzeniami rosyjskimi i ukraińskimi wokalistka ma również korzenie polskie i białoruskie[11]. Jej prababcia ze strony ojca pochodziła z polskiej rodziny szlacheckiej Stankiewiczów, dziadek był reżyserem, zaś babcia, Nela, aktorką[12][13][14]. Piosenkarka przez pierwsze dwa lata swojego życia mieszkała u swojej babci na Ukrainie[12]. W 1992 wraz z rodzicami, którzy otrzymali angaż w Teatrze Wielkim im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu, przeprowadziła się do Poznania[10][12]. Piosenkarka w jednym z wywiadów wyznała, iż mimo że urodziła się w Rosji, będącej wówczas częścią Związku Radzieckiego, jej matka jest Ukrainką, a ojciec Rosjaninem „czuję się Polką, myślę po polsku, to mój pierwszy język. Miałam trzy lata, jak tu przyjechałam. Tu się wychowałam, tu chodziłam do przedszkola, szkoły. Moja babcia jest Polką i była bardzo szczęśliwa, gdy tu wróciliśmy, jako rodzina”[4]. Strunin jest wyznania prawosławnego[15].

Wokalistka jako małe dziecko wystąpiła w kilku spektaklach[4]. Po ukończeniu szkoły podstawowej w 2002 rozpoczęła naukę w poznańskim gimnazjum nr 22[9]. W 2008 zdała maturę w IV Prywatnym Liceum Ogólnokształcącym w Poznaniu[16][17][18]. Uczyła się również w tamtejszym X Liceum Ogólnokształcącym im. Przemysła II[19]. W latach szkolnych uczęszczała do podstawowej szkoły muzycznej, gdzie uczyła się gry na pianinie[20]. Pobierała również lekcje śpiewu u Marzeny Osiewicz[21] oraz dodatkowe lekcje języka angielskiego i niemieckiego[9]. W 2009 rozpoczęła studia na Wydziale Fotografii Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu (obecnie Uniwersytet Artystyczny)[22], które ukończyła w 2013 roku[23]. Jej praca dyplomowa pod tytułem Viscera zaprezentowana została podczas wystawy Podświadomość zdarzeń w Galerii Spokojna przy warszawskiej ASP 23 października 2013[7][24].

Kariera muzyczna

Początki

Strunin debiutowała w 2003 roku na 10. Festiwalu Piosenki Angielskiej w Brzegu, podczas którego wykonała utwór „When You Told Me You Loved Me” z repertuaru Jessiki Simpson[25] i wygrała w kategorii dziecięcej[26]. W 2005 dotarła do półfinału 4. edycji programu Idol (Polsat). Podczas castingu do programu wykonała utwór Lizy Minnelli, „Maybe This Time” z filmu Kabaret i zakwalifikowała się do etapu teatralnego[9]. Następnie przeszła do etapu klubowego, będącego jednocześnie półfinałem. W tym etapie uczestnicy podzieleni zostali na pięć grup, a z każdej grupy dwóch uczestników awansowało do finałów[27]. Strunin weszła w skład grupy numer 3, w której poza nią znaleźli się Tomasz Krupa, Nina Cieślińska, Magda Ziółkowska, Jakub Arendt, Marika Tomczyk i Karolina Szarubka[28]. Ostatecznie do finałów awansowały Nina Cieślińska i Karolina Szarubka[29].

2005–2008: The Jet Set

Strunin podczas półfinału Konkursu Piosenki Eurowizji 2007 w Helsinkach, Finlandia

W grudniu 2005 Strunin została wokalistką zespołu The Jet Set[30]. W jednym z wywiadów opowiedziała o okolicznościach w jakich została do niego zaangażowana:

Moja pani profesor zaprosiła na lekcję producenta, który szukał młodej wokalistki. Powiedziała mu, że uczy dziewczynę, która jest doświadczona w śpiewaniu festiwalowym i przerosła już konkursy wokalne dla młodzieży [...] Producent przyszedł na lekcję i poprosił, żebym coś zaśpiewała. Wybrałam piosenkę Céline Dion i usłyszałam: „Dobrze, to my się widzimy za tydzień, przyjdź z rodzicami” [...] Okazało się, że powstaje nowy zespół i że może to być coś fajnego. Tak pojawiło się Jet Set[31].

Początkowo w skład zespołu wchodził również Tray (Tracy Spencer Shipp[32]), pochodzący z Chicago raper[30], który z The Jet Set zrealizował trzy utwory[33]. W połowie 2006 zastąpił go brytyjski wokalista i raper David Junior Serame[30][20].

28 stycznia 2006 grupa wystąpiła w koncercie Piosenka dla Europy 2006 – preselekcjach mających na celu wyłonienie reprezentanta Polski do 51. Konkursu Piosenki Eurowizji. Zespół wykonał utwór „How Many People” i w końcowej klasyfikacji zajął 3. miejsce, otrzymując w sumie 16 punktów (8 punktów od jury i 8 punktów od publiczności)[34]. Wiosną 2006 wraz z belgijskim piosenkarzem Danzel’em wyruszyli w trasę koncertową po Polsce, Simplus Tour, składającą się z szesnastu koncertów[35].

24 lipca 2006 nakładem Universal Music Polska ukazał się album The Jet Set zatytułowany Just Call Me. Wydawnictwo dotarło do 35. miejsca listy pięćdziesięciu najlepiej sprzedających się płyt w Polsce[36]. Album sprzedał się w nakładzie przekraczającym 15 tysięcy egzemplarzy[37] i uzyskał status złotej płyty[38]. 1 września 2006 z utworem „Just Call Me” zespół wystąpił w polskich eliminacjach do konkursu Sopot Festival 2006, plasując się na 2. miejscu[10].

Strunin podczas „Dnia Otwartego TVP”, 9 września 2007

3 lutego 2007 The Jet Set ponownie wziął udział w polskich preselekcjach do Konkursu Piosenki Eurowizji, tym razem wygrywając, utworem „Time to Party”[39]. W ramach promocji zespół odbył tournée po Europie, obejmujące występy w Hiszpanii, Irlandii, Rosji, na Ukrainie, Cyprze, Łotwie oraz Litwie[10]. W maju rozpoczęli próby do występu w półfinale konkursu[40]. Podczas przygotowań, Strunin opisała prezentację jako zachowaną w stylu Moulin Rouge[41]. 10 maja The Jet Set z czternastym numerem startowym wystąpił w koncercie półfinałowym, który odbył się w Helsinkach (Finlandia), zdobył 75 punktów i zajął 14. miejsce, nie kwalifikując się do finału[42][43]. W międzyczasie, 23 lutego, zespół wydał reedycję albumu Just Call Me[44]. 17 czerwca 2007 podczas 44. KFPP w Opolu grupa otrzymała Superjedynkę w kategorii Przebój roku za utwór „Time to Party”[10]. W tym roku The Jet Set został nagrodzony również statuetkami VIVA Comet i Eska Music Awards, obie w kategorii Zespół roku[10]. W 2008 ukazał się ostatni singel zespołu, „The Beat of Your Heart”, który został nagrany również w rosyjskiej wersji językowej, wydanej ostatecznie w 2009 na solowej płycie Strunin pod tytułem „Maja Mieczta”[45][46].

1 stycznia 2009 The Jet Set zakończył swoją działalność[47], był bowiem w zamierzeniu projektem stworzonym, aby nagrać jedną płytę[21].

2009–2010: Kariera solowa

Zaraz po rozwiązaniu zespołu The Jet Set, Strunin rozpoczęła działalność solową i podpisała kontrakt na debiutancką płytę z wytwórnią Sony Music Entertainment Poland[47]. Przed premierą albumu w duecie ze szwedzkim wokalistą Dannym nagrała utwór „Emely”[48]. W czerwcu 2009 ukazał się jej pierwszy solowy singel „To nic kiedy płyną łzy”, który notowany był między innymi na liście Poland Top 5, pięciu najczęściej granych piosenek w polskich rozgłośniach radiowych[49]. Utwór zgłoszony został do krajowego etapu Sopot Festival 2009. Piosenka znalazła się wśród 10. kompozycji wybranych przez specjalnie utworzoną komisję konkursową, spośród wszystkich nadesłanych zgłoszeń. W dalszym etapie eliminacji finałową dziesiątkę poddano głosowaniu za pośrednictwem Radia Zet. Ostatecznie utwór wokalistki zajął 6. miejsce na 5 premiowanych występem podczas festiwalu[50][51].

21 września 2009 odbyła się premiera pierwszego solowego albumu studyjnego Strunin zatytułowanego Sasha. Wydawnictwo zajęło 25. miejsce na liście 100 najlepiej sprzedających się płyt we wrześniu 2009 w Polsce[52]. W listopadzie ukazał się wyreżyserowany przez Romana Przylipiaka teledysk do drugiego singla z płyty Sasha, „Zaczaruj mnie ostatni raz”[53][54]. W grudniu Strunin otrzymała nominację do nagród Telekamery 2010 w kategorii Muzyka[55]. Na początku 2010 razem z Anią Wyszkoni, Dodą, Doniem, Ewą Farną, Gosią Andrzejewicz, Kasią Cerekwicką, Kasią Wilk, Liberem, Piotrem Kupichą z zespołu Feel, Stachurskim i Sylwią Grzeszczak nagrała utwór „Muzyki moc”, który powstał z okazji 10-lecia stacji VIVA Polska[56]. W tym okresie wokalistka uzyskała również dwie nominacje do nagród Złote Dzioby w kategoriach Odkrycie roku oraz Przebój roku za „To nic kiedy płyną łzy”[57]. Dodatkowo za utwór „To nic kiedy płyną łzy” otrzymała nominację do Mikrofonów Popcornu w kategorii Przebój polski[58]. W 2010 wydano ostatnie dwa single promujące album Sasha, „Ucisz moje serce” (18 czerwca)[59] oraz „Chcę zatrzymać czas” (12 listopada)[60]. W tym roku Strunin skupiła się głównie na aktorstwie oraz koncertowaniu.

Szablon:Cytat box Kilka lat później w jednym z wywiadów wokalistka wyznała, iż nie utożsamiała się z utworami, które wykonywała w tym okresie, zobowiązana była jednak kontraktem do nagrywania materiału narzuconego jej przez wytwórnię płytową[4].

2011–2014: Niezależność artystyczna

W maju 2011 piosenkarka zakończyła współpracę ze swoją wytwórnią płytową oraz managementem, rozpoczynając niezależną działalność muzyczną. Wraz z producentem muzycznym Andrzejem Prymuszewskim założyła firmę producencką A.S Music Production; jej działalność została jednak wkrótce zawieszona[51]. We wrześniu 2011 wokalistka wydała singel „Game Over”[61]. Ilustrujący ten utwór teledysk w reżyserii Łukasza Bienieckiego ukazał się na początku 2012[62].

1 lipca 2013 w warszawskiej Hali Koło piosenkarka wystąpiła jako support przed koncertem francuskiej wokalistki Zaz. Zaprezentowała tam premierowo utwory, które miały znaleźć się na jej drugim solowym albumie studyjnym Viscera (łac. wnętrzności). Materiał na płytę został zrealizowany w warszawskim Quality Studio oraz Alvernia Studios we współpracy z Maciejem Matysiakiem (kontrabas i bas), Boguszem Wekką (bębny afrykańskie), Tomaszem Osieckim (dilruba i sitar), Danielem Kapustką (perkusja) oraz Damianem Pietrasikiem (fortepian)[63]. 29 października 2013 odbyła się premiera EP-ki zapowiadającej album. Na Stranger znalazły się cztery utwory: „Elementary”, „No Logic”, „Stranger” oraz duet z brytyjskim muzykiem Scannerem pod tytułem „Robot”. Materiał został wydany cyfrowo przez Believe Digital[2]. Promujący EP-kę singel, tytułowy „Stranger”, wydany wraz ze zrealizowanym do niego teledyskiem ukazał się 29 października 2013[64]. Poza piosenkami zawartymi na minialbumie, materiał zrealizowany na płytę Viscera nie został opublikowany, a kolejne wydawnictwo piosenkarki ukazało się dopiero w 2016.

W grudniu 2013 Strunin wzięła udział w nagraniu charytatywnej piosenki świątecznej oraz teledysku pod tytułem „Magia Świąt” (muz. Iwona Kmiecik, Katarzyna Łaska; sł. Alicja Borkowska, Iwona Kmiecik, Katarzyna Łaska). Projekt nazwano reALICJA. Cały dochód ze sprzedaży utworu przeznaczony został na leczenie oraz rehabilitację aktorki Alicji Borkowskiej, która w listopadzie 2013 doznała udaru mózgu[65][66].

6 czerwca 2014 wokalistka miała wziąć udział w konkursie SuperDebiuty na 51. KFPP w Opolu[67], jednak „w wyniku naruszenia zapisów regulaminowych koncertu” została z niego wykluczona i zastąpiono ją innym artystą[68]. Ówczesny regulamin konkursu głosił bowiem, iż dopuszcza się do niego wykonawców, którzy dotychczas wydali tylko jedną płytę (solowo czy z zespołem)[69]. 27 listopada 2014 Strunin zaśpiewała w Teatrze Wielkim w Warszawie podczas gali zorganizowanej z okazji 25-lecia Pracodawców RP, w której uczestniczyli między innymi ówczesny prezydent Polski Bronisław Komorowski oraz były prezydent Polski Lech Wałęsa. W trakcie występu piosenkarce towarzyszyła Orkiestra Dęta Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach pod batutą Krzesimira Dębskiego[70].

Od 2015: Współpraca z Garym Guthmanem

Strunin w trakcie występu podczas otwarcia klubu Blu, luty 2017

W 2015 Strunin rozpoczęła pracę nad nowym materiałem na swój drugi studyjny album[70]. Do współpracy zaprosiła Gary’ego Guthmana, który jest autorem wszystkich kompozycji na płycie[71]. 31 grudnia 2015 w szczecińskiej Filharmonii im. Mieczysława Karłowicza piosenkarka zagrała pierwszy z serii koncertów z Gary Guthman Quartet. Podczas tych koncertów zaprezentowała kilka premierowych utworów[14][70].

Woman in Black, drugi solowy album studyjny piosenkarki, ostatecznie ukazał się 14 października 2016 (ponad siedem lat od premiery jej debiutanckiej solowej płyty Sasha) nakładem Agencji Muzycznej Polskiego Radia[72]. Wydawnictwo uzyskało pozytywne recenzje ze strony krytyków muzycznych[73]. Janusz Szrom w swojej recenzji dla Gazety Polskiej napisał: „to dobry jazzowy oraz komercyjny, w najlepszym tego słowa znaczeniu, obraz muzyczny o wysokich walorach artystycznych”[74]. Premiera pierwszego singla promującego album, tytułowego „Woman in Black”, odbyła się 30 września 2016[75]. 14 lutego 2017 w Studio Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego piosenkarka zagrała koncert promocyjny płyty[76]. Podczas koncertu wokalistce towarzyszył oryginalny skład jej zespołu, który brał udział w nagraniu Woman in Black[77].

Pozostała działalność

Przed rozpoczęciem kariery muzycznej Strunin zajmowała się modelingiem[78]. Związana była wtedy z agencją modelek Elite i pracowała między innymi w Paryżu i Japonii[51].

Na początku 2008 wokalistka wygrała casting do roli w filmie Pierwsza księżycowa noc, którego premiera planowana była na koniec 2009 roku[79]. Ostatecznie film nie powstał. Od 2 do 31 marca 2008 piosenkarka brała udział w emitowanym przez TV4 reality show Big Brother w 5. edycji w części „VIP” z udziałem gwiazd[80]. W nocy z 30 na 31 marca na własne życzenie opuściła „Dom Wielkiego Brata”; powodem miały być zobowiązania zawodowe wokalistki, które uniemożliwiały jej dalsze uczestnictwo w show[81].

W kwietniu 2010 Strunin dołączyła do obsady serialu Pierwsza miłość (Polsat), w którym wcielała się w postać Kaliny Świętochowskiej, piosenkarki, którą ochraniał Paweł Krzyżanowski (Mikołaj Krawczyk)[82]. Łącznie wystąpiła w 26 odcinkach, wyemitowanych w okresie od maja do września 2010[83]. Również w 2010 zagrała w etiudzie filmowej Natalii Kostenko zatytułowanej Koniec świata[83]. Film w 2011 został nagrodzony Damskim Skrzydłem na Międzynarodowym Festiwalu Kina Autorskiego „Quest Europe”[84], a także uzyskał nominację do Nagrody im. Lucjana Bokińca za najlepszy film w Konkursie Młodego Kina na 36. FPFF w Gdyni[85][86]. Ponadto w 2010 piosenkarka użyczyła swojego głosu jednej z bohaterek gry na PlayStation 3 – TV Superstars[87], oraz wzięła udział w programie tanecznym Królowie Densfloru (VIVA Polska)[88].

W latach 2010–2011 i 2014–2015 była sędzią mistrzostw Polski w tańcu dancehall, Dancehall Queen Polska (w 2010 Dancehall Queen & King Polska)[89]. W 2011 została twarzą odzieżowej firmy GAVEL na sezon jesień-zima 2011/2012[90]. W 2017 w Międzynarodowy Dzień Kobiet wsparła protest na rzecz obrony praw kobiet[91].

Poza muzyką piosenkarka zajmuje się tworzeniem sztuk wizualnych[4].

Życie prywatne

28 kwietnia 2017 w programie Dzień dobry, Polsko! Strunin publicznie ogłosiła swoje zaręczyny z producentem muzycznym Markiem Piotrem Szumskim[92][4].

Muzyka i teksty

W zespole The Jet Set piosenkarka wykonywała muzykę z pogranicza R&B, popu, dance’u i rapu[20]. Teksty do utworów grupy pisał jej wokalista David Junior Serame oraz Kamil Varen. Kompozycją większości piosenek zajęli się natomiast Andy Palmer i Mateusz Krezan[93].

Nagrania na debiutanckim, solowym albumie piosenkarki, Sasha (2009), wyprodukowanym przez zespół producencki Beat Music i Michael’a „!Bazza” Jacksona[94], zostały zaliczone do nurtu muzyki popularnej z elementami R&B[16]. Sama Strunin przyznała:

Dla mnie to nowoczesny pop. Są też kawałki akustyczne, jest też kawałek dancehallowy[78].

Teksty utworów napisano w językach: polskim, angielskim, niemieckim i rosyjskim[16]. Słowa do wszystkich polskojęzycznych piosenek napisała Aldona Dąbrowska, zaś do utworów w pozostałych językach między innymi DJ Tomekk, Yves Hofmann, Kamil Varen i Michael „!Bazz” Jackson[1]. Hofmann, !Bazz oraz Mateusz Krezan, Cezary Finger, Sławomir Sokołowski, Leon Shearman i Andy Palmer skomponowali muzykę[1]. Poruszonymi w tekstach utworów tematami są głównie zawody miłosne i imprezowanie[95].

W późniejszym okresie swojej kariery wokalistka zaczęła eksperymentować z różnymi stylami muzycznymi[96]. Zaczęła również samodzielnie komponować i pisać teksty swoich piosenek[97][98]. W 2013 wydała autorski minialbum Stranger z muzyką elektroniczną[2]. Jedna z recenzentek albumu w kompozycjach zawartych na wydawnictwie doszukała się psychodelii, a nawet „dźwięków imitujących arabskie rytmy”. Szczególnej uwadze poddała fragmenty utworu „Robot”, w których Strunin „śpiewa nieco operowym głosem czy niczym tytułowy robot powtarza kilkukrotnie pewne wersy”[99]. Sama wokalistka o albumie wypowiedziała się w następujący sposób:

Bardzo ciężko jest mi go jednoznacznie zaszufladkować, bo singlowy Stranger wydaje się dość taneczny, ale na całym albumie jest sporo mniej konwencjonalnych kompozycji w których pobrzmiewają psychodeliczne, jazzowe czy klasycyzujące elementy[100].

Swój drugi studyjny album Woman in Black (2016) piosenkarka w całości stworzyła we współpracy z Garym Guthmanem. Zawarte na płycie jazzowe kompozycje[3] inspirowane filmami noir określiła jako „muzyczny zbiór opowiadań przenikający pomiędzy dawnymi czasami a współczesnością [...] muzyka zawiera najlepsze elementy Złotego Wieku muzyki pop, które zachwycały publiczność przez ostatnie 60 lat”[71][101]. Warstwa tekstowa albumu została oparta o osobiste przeżycia artystki:

Prototypem albumu była moja książka, którą sama zrobiłam, która składa się z moich zdjęć, wspomnień, różnych intymnych historii, zapisków emocjonalnych. Tę książkę dałam Gary’emu i tak powstało 11 historii. Każda piosenka na tej płycie to jest jedno z moich opowiadań[101].

Wizerunek medialny i odbiór

Na początku swojej kariery wokalistka prezentowała wizerunek wykreowany przez jej management, który miał odwzorowywać wizerunki amerykańskich nastoletnich gwiazd takich jak Lindsay Lohan czy Miley Cyrus[4][11]. Stylizowana na „wampa”, piosenkarka często poddawana była krytyce ze względu na zbyt wyzywający wizerunek, uznawany przez niektórych oceniających za niestosowny do jej młodego wieku[13]. Również wypowiedzi artystki spotykały się z negatywnym odbiorem. Dziennikarz Jakub Żulczyk, komentując jedną z wypowiedzi piosenkarki w artykule dla „Wprost”, napisał: „Sasha Strunin to śliczna dziewczyna [...] Chyba czasami lepiej być ślicznym i milczącym”[102]. W trakcie trwania programu Big Brother, w którym piosenkarka brała udział w 2008 roku, była częstym tematem medialnych publikacji. Szeroko komentowana była jej relacja z bokserem Marcinem Najmanem, czy rzekome porwanie wokalistki przez jej ojca z „Domu Wielkiego Brata” i wywiezienie za granicę, czemu Strunin zaprzeczyła[4]. Piosenkarka brała udział w rozbieranych sesjach zdjęciowych, dwukrotnie pojawiając się na okładce magazynu „CKM” (w 2008 i 2011 roku)[103]. W 2008 została wybrana ulubionym nastoletnim wykonawcą przez użytkowników serwisu Interia.pl[104]. W tym samym roku została jedną z laureatek plebiscytu na najseksowniejsza Polkę wszech czasów, zorganizowanego przez magazyn „CKM”[105]. Ponadto trzykrotnie (2007–2009) znajdowała się na liście najpopularniejszych Polek „TOPolki” serwisu Wirtualna Polska, najwyższą zajmując pozycję szóstą[106]. Po zakończeniu promocji płyty Sasha, wokalistka ograniczyła swoją obecność w mediach i zmieniła swój wizerunek na korespondujący z nowym kierunkiem muzycznym jaki obrała[107][108].

Dyskografia

 Osobne artykuły: Dyskografia Sashy Strunin i Dyskografia zespołu The Jet Set.

Filmografia

Rok Tytuł Rola Uwagi
2010 Pierwsza miłość Kalina Świętochowska Serial fabularny (telewizyjny); 26 odcinków
Koniec świata Oliwia Etiuda filmowa (szkolna)

Gry komputerowe

Rok Tytuł Rola
2010 TV Superstars Bella

Nagrody i nominacje

 Zobacz też: Nagrody, wyróżnienia i nominacje zespołu The Jet Set.
Rok Konkurs Kategoria Rezultat
2010 Mikrofony Popcornu 2009 Przebój polski („To nic kiedy płyną łzy”) Nominacja[58]
Telekamery 2010 Muzyka Nominacja[55]
Złote Dzioby 2009 Przebój roku („To nic kiedy płyną łzy”) Nominacja[57]
Odkrycie roku Nominacja[57]
2011 VIVA Comet 2011 Najlepsze na VIVA-TV.pl (VIVA i Przyjaciele – „Muzyki moc”) Wygrana[109]
  1. ↑ Od początku swojej kariery piosenkarka występuje jako Sasha (poprawna pisowania w języku polskim: Sasza). W języku rosyjskim jest to zdrobnienie od imienia Aleksandra, a jego polskojęzycznym odpowiednikiem jest Ola[4]. Przez pewien okres (2013–2014) wokalistka występowała używając swojego pełnego imienia Aleksandra, pisanego jednak przez „x” (Alexandra)[5]. Swoje projekty wizualne nadal sygnuje imieniem i nazwiskiem Alexandra Strunin[6]. Nazwisko, jakim piosenkarka posługuje się publicznie, to Strunin. Nie jest to jednak poprawna forma. Prawidłową transkrypcją nazwiska piosenkarki z języka rosyjskiego jest Strunina[7]. Igoriewna jest natomiast tzw. imieniem odojcowskim i funkcjonuje jako drugie imię wokalistki.
  1. ↑ a b c Sasha* – Sasha. Discogs. [dostęp 2013-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-25)]. (ang.).
  2. ↑ a b c „Viscera” – EP-ka Alexandry Strunin pod koniec października. Onet.pl, 2013-10-25. [dostęp 2013-10-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  3. ↑ a b Woman in Black. Polskie Radio (strona internetowa). [dostęp 2016-10-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  4. ↑ a b c d e f g h Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie wywiad gazeta
    BŁĄD PRZYPISÓW
  5. ↑ Alexandra Strunin pokazuje „Wnętrzności” (płyta „Viscera”). Interia.pl, 2013-10-23. [dostęp 2017-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  6. ↑ Alexandra Strunin. Tumblr. [dostęp 2016-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-20)]. (ang.).
  7. ↑ a b AUTORZY. Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu (strona internetowa). [dostęp 2014-06-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
  8. ↑ Aleksandra Strunin wraca na scenę. Onet.pl, 2013-06-27. [dostęp 2013-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  9. ↑ a b c d Aleksandra Strunin – Sasza. Interia.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-10-15)].
  10. ↑ a b c d e f Strunin Aleksandra (Sasha). Empik (strona internetowa), czerwiec 2009. [dostęp 2013-03-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  11. ↑ a b Paweł Gzyl. Sasha Strunin, kobieta w czerni: płynie w niej polska i rosyjska krew. „Gazeta Krakowska”. Nr 58/2017, s. 18, 2017-03-10. Polska Press. ISSN 1898-3138. 
  12. ↑ a b c The Jet Set: Biografia. Interia.pl. [dostęp 2015-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  13. ↑ a b Kim jest Sasha z The Jet Set?. Interia.pl, 2007-02-07. [dostęp 2017-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-09)].
  14. ↑ a b BIOGRAFIA. iamsasha.eu. [dostęp 2017-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-24)].
  15. ↑ Sasha Strunin: Święta w styczniu. Interia.pl, 2011-12-24. [dostęp 2013-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  16. ↑ a b c Sasha – Sasha Strunin. Wirtualna Polska. [dostęp 2013-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-04)].
  17. ↑ Marta Kaźmierska: Rozmowa z Sashą, poznanianką, która będzie reprezentowała Polskę w konkursie Eurowizji. „Gazeta Wyborcza” (strona internetowa), 2007-02-05. [dostęp 2016-09-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  18. ↑ Tomasz Gawiński. Szukamy ciągu dalszego – Nie jestem lolitką. „Angora”. Nr 48/2013, s. 56–57, 2013-12-01. Wydawnictwo Westa-Druk. ISSN 0867-8162. 
  19. ↑ Sasha Strunin – Biografia. Filmweb. [dostęp 2016-09-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  20. ↑ a b c The Jet Set – Biografia. Wirtualna Polska. [dostęp 2013-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-10)].
  21. ↑ a b Bogdan Fabiański: Wywiady: Bogdan Fabiański rozmawia z SASHĄ STRUNIN. fabianski.com, październik 2009. [dostęp 2017-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  22. ↑ Sasha: Trzeba marzyć. Interia.pl, 2009-09-10. [dostęp 2013-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  23. ↑ Sasha Strunin z materiałem „Woman In Black” na 10. Festiwalu Filmów Rosyjskich Sputnik nad Polską. Wybieram Kulturę, 2016-10-27. [dostęp 2017-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  24. ↑ Galeria Spokojna zachłyśnięta Podświadomością zdarzeń. O.pl, 2013-11-02. [dostęp 2015-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  25. ↑ Aleksandra Strunin wraca w nowej odsłonie. „Głos Wielkopolski” (strona internetowa), 2013-12-20. [dostęp 2017-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  26. ↑ X Festiwal Piosenki Angielskiej Brzeg 2003. fpabrzeg.pl. [dostęp 2013-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  27. ↑ Zasady programu IDOL. Interia.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-11-20)].
  28. ↑ GRUPA 3. Interia.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-10-31)].
  29. ↑ GRUPA FINAŁOWA. Interia.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-11-20)].
  30. ↑ a b c The Jet Set. RMF FM (strona internetowa). [dostęp 2013-03-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  31. ↑ „Nie wystarczy występ w Mam Talent, by pokochała cię cała Polska” (rozmowa z Sashą Strunin). Wirtualna Polska, 2009-09-18. s. 1/2. [dostęp 2013-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-21)].
  32. ↑ Debiut byłego wokalisty The Jet Set. Interia.pl, 2007-02-17. [dostęp 2014-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  33. ↑ The Jet Set: Naprawdę wielki duet. Interia.pl, 2006-10-01. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-12)].
  34. ↑ Piosenka Dla Europy 2006. Eurowizja.Info. [dostęp 2014-09-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-15)].
  35. ↑ Simplus Tour z Danzelem. media2.pl, 2006-03-29. [dostęp 2015-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  36. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 31.07.2006 – 06.08.2006. OLiS, 2006-08-14. [dostęp 2013-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  37. ↑ Regulamin przyznawania wyróżnień. ZPAV (strona internetowa). [dostęp 2014-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-24)].
  38. ↑ Złote płyty CD (przyznane w 2007 roku). ZPAV (strona internetowa). [dostęp 2014-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  39. ↑ The Jet Set pojedzie na Eurowizję!. Onet.pl, 2007-02-03. [dostęp 2013-03-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  40. ↑ The Jet Set: Eurowizja to wielka loteria. Onet.pl, 2007-05-09. [dostęp 2013-12-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-12)].
  41. ↑ Richard West-Soley: 14. Unashamedly sexy, infectiously fun : Poland rehearses. ESCToday.com, 2007-05-07. [dostęp 2013-12-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-12)]. (ang.).
  42. ↑ Eurovision Song Contest 2007 Semi-Final. eurovision.tv. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-13)]. (ang.).
  43. ↑ Trzeba zmienić Eurowizję!. Interia.pl, 2007-05-15. [dostęp 2013-03-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  44. ↑ Reedycja płyty The Jet Set. Onet.pl, 2007-03-16. [dostęp 2013-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  45. ↑ The Jet Set: zobacz Sashę w słonecznej Hiszpanii. Onet.pl, 2008-01-31. [dostęp 2015-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
  46. ↑ Sasha: Naprawdę dojrzała. Interia.pl, 2009-09-18. [dostęp 2013-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  47. ↑ a b Sasha nagrała płytę z pomocą Michaela Jacksona. Onet.pl. s. 10/10. [dostęp 2013-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  48. ↑ Danny & Sasha – nadchodzi dlugooczekiwana premiera duetu. Wirtualna Polska, 2009-03-05. [dostęp 2013-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-20)].
  49. ↑ Nowa płyta Sashy. Polki.pl. [dostęp 2014-12-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-02)].
  50. ↑ 46. Międzynarodowy Sopot Festival – znamy uczestników. Onet.pl, 2009-06-02. [dostęp 2014-07-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-02)].
  51. ↑ a b c BIOGRAFIA. sasha-strunin.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-28)].
  52. ↑ 13 pierwszych miejsc = 13 nowości. Codzienna Gazeta Muzyczna, 2009-10-23. [dostęp 2013-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  53. ↑ Romantyczny apel Sashy. Interia.pl, 2009-11-24. [dostęp 2014-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  54. ↑ MUSIC VIDEOS. przylipiak.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-15)]. (ang.).
  55. ↑ a b Ewa Farna, Sasha czy Piasek?. Interia.pl, 2009-12-07. [dostęp 2013-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  56. ↑ 12 polskich artystów w piosence „Muzyki Moc” na 10-lecie Viva Polska. Onet.pl, 2010-01-26. [dostęp 2013-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-29)].
  57. ↑ a b c Złote Dzioby 2009 dla Chylińskiej, Farny i Piasecznego. Wirtualne Media, 2010-02-24. [dostęp 2016-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  58. ↑ a b Mikrofony Popcornu 2009. „Popcorn”. Nr 1/2010, s. 8–9, 2009-12-22. Axel Springer Polska. ISSN 1230-8137. 
  59. ↑ Ucisz Moje Serce (Acoustic Version) – Single by Sasha Strunin. iTunes Store. [dostęp 2014-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)]. (ang.).
  60. ↑ Chce Zatrzymac Czas – Single by Sasha Strunin. iTunes Store. [dostęp 2014-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)]. (ang.).
  61. ↑ Sasha: Koniec gry!. Interia.pl, 2011-09-07. [dostęp 2015-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-01)].
  62. ↑ Czy rok 2012 będzie należał do Sashy Strunin?. Wirtualna Polska, 2012-02-17. s. 5/6 „Ambitna i niezależna”. [dostęp 2013-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-10)].
  63. ↑ Alexandra Strunin jako support podczas koncertu ZAZ. Modern-Technology.pl, 2013-06-15. [dostęp 2013-07-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-03)].
  64. ↑ Premiera teledysku Alexandry Strunin. Radio Aktywne (strona internetowa). [dostęp 2013-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-15)].
  65. ↑ reALICJA. realicja.pl. [dostęp 2013-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
  66. ↑ Przyjaciele dla Alicji Borkowskiej (teledysk „Magia Świąt”). Interia.pl, 2013-12-19. [dostęp 2017-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  67. ↑ 51. Krajowy Festiwal Piosenki Polskiej Opole 2014: znamy listę artystów koncertów SuperPremier i SuperDebiutów. Onet.pl, 2014-05-15. [dostęp 2017-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  68. ↑ Zmiana występujących w koncercie SuperDebiuty. festiwalopole.com. [dostęp 2014-05-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  69. ↑ Sasha Strunin: Wielki powrót! Zobacz jak się zmieniła!. muzotakt.pl. [dostęp 2017-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-15)].
  70. ↑ a b c BIOGRAFIA. sasha-strunin.com. [dostęp 2016-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-17)].
  71. ↑ a b DROGI SŁUCHACZU. sasha-strunin.com. [dostęp 2016-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-08)].
  72. ↑ Zmysłowa „Kobieta w czerni” – czyli Sasha Strunin w zaskakującej odsłonie!. dlaStudenta.pl, 2016-09-14. [dostęp 2016-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  73. ↑ „Woman In Black” na Walentynki. Sasha Strunin w Studio im. Witolda Lutosławskiego. Polskie Radio (strona internetowa), 2017-01-16. [dostęp 2017-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-15)].
  74. ↑ Janusz Szrom: ​Świetny jazz i komercja. „Gazeta Polska” (strona internetowa), 2017-04-26. [dostęp 2017-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-15)].
  75. ↑ Premiera radiowa singla „Woman In black". Wywrota.pl, 2016-09-22. [dostęp 2016-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  76. ↑ „Woman In Black” na Walentynki. „Jazz Forum” (strona internetowa). [dostęp 2017-02-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-12)].
  77. ↑ Walentynkowy koncert Sashy Strunin w Polskim Radiu: „To opowieść o kobiecie dojrzałej”. Polskie Radio (strona internetowa), 2017-02-12. [dostęp 2017-02-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-12)].
  78. ↑ a b Agnieszka Saracyn-Rozbicka: Sasha Strunin: Biorę z życia ile się da!. Polska Agencja Prasowa (strona internetowa), 2009-10-23. [dostęp 2013-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-17)].
  79. ↑ Sasha. RMF FM (strona internetowa). [dostęp 2014-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  80. ↑ Sasha Strunin w programie Big Brother. dlaStudenta.pl, 2008-02-15. [dostęp 2014-07-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  81. ↑ Wykradli ją Wielkiemu Bratu!!!. Interia.pl, 2008-04-01. [dostęp 2016-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  82. ↑ Sasha Strunin we Wrocławiu. „Gazeta Krakowska” (strona internetowa), 2010-04-06. [dostęp 2017-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-20)].
  83. ↑ a b Sasha Strunin. FilmPolski.pl. [dostęp 2017-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-19)].
  84. ↑ KONIEC ŚWIATA. FilmPolski.pl. [dostęp 2013-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  85. ↑ Konkurs Młodego Kina w ramach 36. FPFF. Stowarzyszenie Filmowców Polskich (strona internetowa), 2011-05-24. [dostęp 2013-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-29)].
  86. ↑ Złote Lwy 2011. Filmweb. [dostęp 2013-05-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  87. ↑ Sasha Strunin gwiazdą „TV Superstars”. Onet.pl, 2010-08-11. [dostęp 2017-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  88. ↑ Kto zostanie królem densfloru?. Interia.pl, 2010-10-22. [dostęp 2013-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)].
  89. ↑ ELIMINACJE DO DANCEHALL QUEEN & KING POLSKA 2010 IMPREZA ZAMKNIĘTA – NA ZAPROSZENIA. Szkolytanca.pl, 2010-07-01. [dostęp 2014-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
    Dancehall Queen Polska 2011 w Sopocie!. Wirtualna Polska, 2011-06-20. [dostęp 2014-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-14)].
    MISTRZOSTWA DANCEHALL QUEEN 2014 – PODSUMOWANIE. dancehallpolska.com, 2014-05-28. [dostęp 2014-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-17)].
    DANCEHALL QUEEN POLSKA 2015! – UPDATE. dancehallqueen.pl, 2015-06-03. [dostęp 2015-06-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-14)].
  90. ↑ Sasha Strunin twarzą kampanii polskiej marki Gavel na sezon jesień-zima 2011/12. lamode.info, 2011-06-13. [dostęp 2013-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-13)].
  91. ↑ Weronika Brudziak-Bęburak: Wielki protest kobiet już dziś! Zobacz, które gwiazdy wspierają Polki. „Viva!” (strona internetowa), 2017-03-08. s. 17/18. [dostęp 2017-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  92. ↑ Wspomnienie matur z Sashą i Andrzejem. Anna Popek (prowadząca), Tomasz Mandes (prowadzący). Dzień dobry, Polsko!. TVP1, Warszawa. 2017-04-28.
  93. ↑ The Jet Set – Just Call Me. Discogs. [dostęp 2013-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-25)]. (ang.).
  94. ↑ Sasha nagrała płytę z pomocą Michaela Jacksona. Onet.pl. s. 3/10. [dostęp 2013-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  95. ↑ Sasha Strunin – Sasha. Porcys, 2009-10-17. [dostęp 2013-05-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  96. ↑ Czy rok 2012 będzie należał do Sashy Strunin?. Wirtualna Polska, 2012-02-17. s. 2/6 „Ambitna i niezależna”. [dostęp 2013-05-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-25)].
  97. ↑ Sasha Strunin nie do poznania. Interia.pl, 2012-06-20. [dostęp 2013-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  98. ↑ Energetyczna Alexandra Strunin. TVN (strona internetowa), 2013-10-18. [dostęp 2013-10-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-30)].
  99. ↑ Zuzanna Janicka: Alexandra Strunin – Stranger (2013), recenzja Zuzanny Janickiej. All About Music, 2014-01-14. [dostęp 2016-01-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  100. ↑ Alexandra Strunin – Stranger. Szokujący klip... to dopiero początek?. Radio Eska (strona internetowa), 2013-10-03. [dostęp 2013-10-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  101. ↑ a b Powrót Sashy Strunin po latach nieobecności: Okres poszukiwań. Interia.pl, 2016-10-27. [dostęp 2017-01-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  102. ↑ Jakub Żulczyk: Głos Polski. „Wprost” (strona internetowa), 2011-07-24. [dostęp 2017-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-09)].
  103. ↑ Sasha Strunin – kiedyś i dziś. „CKM” (strona internetowa), 2012-12-05. [dostęp 2017-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-10)].
  104. ↑ Sasha Waszą faworytką!. 2008-09-04. [dostęp 2017-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-09)].
  105. ↑ Livingroom by Mebelplast na 10-leciu magazynu „CKM”. Biznes.meble.pl, 2008-07-15. [dostęp 2017-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-09)].
  106. ↑ TOPolki 2007. Wirtualna Polska. [dostęp 2014-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-19)].
    TOPolki 2008. Wirtualna Polska. [dostęp 2014-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-07)].
    TOPolki 2009. Wirtualna Polska. [dostęp 2014-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-04)].
  107. ↑ Sasha Strunin: postanowiłam zostawić przeszłość, zmienić środowisko i zaprzyjaźnić się ze sobą. Interia.pl, 2016-11-04. [dostęp 2017-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-10)].
  108. ↑ Sasha Strunin: Kobieta nie dająca sobie w kaszę dmuchać. Interia.pl, 2017-05-08. [dostęp 2017-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-10)].
  109. ↑ Nagrody Viva Comet 2011 rozdane!. Wirtualna Polska, 2011-02-24. [dostęp 2013-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-19)].

Linki zewnętrzne

Sasha Strunin
Albumy studyjne
Minialbumy
Single
Powiązane
The Jet Set
  • Tray
Albumy studyjne
Single
Powiązane
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sasha_Strunin&oldid=49967941”