(Go: >> BACK << -|- >> HOME <<)

Przejdź do zawartości

Katastrofa lotnicza w Nowym Mieście nad Pilicą: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Kosmetyka początkowego zapisu - poprawienie składni zdania.
drobne redakcyjne
Linia 1: Linia 1:
Najtragiczniejszy wypadek lotniczy w Nowym Mieście nad Pilicą miał miejsce 13 lipca 1982 roku ok. godz. 15:39<ref>{{Cytuj |tytuł = Katastrofa została szczegółowo opisana w artykule pt. „Tragedia pod nowomiejskim niebem” autorstwa Marcina Klimka zob. Lotniczy Magazyn Historyczny GAPA nr 34 z maja 2020 roku, s. 138–149.}}</ref>. Zginęło w nim 4 żołnierzy (2 polskich pilotów i 2 studentów z Libii)<ref>{{Cytuj |tytuł = W publikacji „Polskie Lotnictwo Wojskowe 1945-2010”, wyd. Bellona, Warszawa 2011, s. 458, błędnie podano kraj pochodzenia studentów tj. Irak}}</ref>.
Wypadek lotniczy w [[Nowe Miasto nad Pilicą|Nowym Mieście nad Pilicą]], który miał miejsce 13 lipca 1982 roku ok. godz. 15:39<ref>{{Cytuj |tytuł = Katastrofa została szczegółowo opisana w artykule pt. „Tragedia pod nowomiejskim niebem” autorstwa Marcina Klimka zob. Lotniczy Magazyn Historyczny GAPA nr 34 z maja 2020 roku, s. 138–149.}}</ref>. Zginęło w nim 4 żołnierzy (2 polskich pilotów i 2 studentów z Libii)<ref>{{Cytuj |tytuł = W publikacji „Polskie Lotnictwo Wojskowe 1945-2010”, wyd. Bellona, Warszawa 2011, s. 458, błędnie podano kraj pochodzenia studentów tj. Irak}}</ref>.


{| class="wikitable"
{| class="wikitable"
Linia 24: Linia 24:


== Przebieg katastrofy ==
== Przebieg katastrofy ==
W dniu 13 lipca 1982 r. w godzinach popołudniowych IV eskadra 47. Szkolnego Pułku Śmigłowców (JW 1540) ćwiczyła loty szkoleniowe na śmigłowcach Mi-2. O godz. 15:32 do kolejnego lotu po kręgu wystartowała załoga w składzie A. M. Baroud plus por. pil. Jan Kubica. W tym czasie na innym śmigłowcu różni studenci libijscy ćwiczyli z por. pil. Włodzimierzem Podbielskim naukę zawisu. Kiedy pierwszy śmigłowiec po czwartym zakręcie podchodził do lądowania, załoga drugiego śmigłowca w składzie Saleh M. Salem i por. pil. Podbielski po otrzymaniu zgody od kierownika lotów rozpoczęła start z kwadratu zawisów w celu wykonania lotu szkolnego po kręgu. Ponieważ miejsce lądowania pierwszego śmigłowca znajdowało się praktycznie w linii prostej do toru lotu śmigłowca startującego, dlatego znalazły się one na kursie kolizyjnym w płaszczyźnie pionowej. Kiedy statki powietrzne znalazły się blisko siebie, weszły w zasięg oddziaływania swoich łopat wirnika nośnego i zaczęły niszczyć się wzajemnie. Katastrofa rozegrała się na wysokości ok. 40–50 m. w odległości 250 m. przed linią startów i lądowań. Śmigłowiec lądujący zapalił się jeszcze w powietrzu, a po chwili obydwie maszyny spadły na ziemię blisko siebie. Katastrofy nikt nie przeżył<ref>{{Cytuj |tytuł = Śmierć załóg potwierdza opracowanie „Polskie Lotnictwo Wojskowe 1945-2010”, wyd. Bellona, Warszawa 2011, s. 459.}}</ref>.
13 lipca 1982 r. w godzinach popołudniowych IV eskadra 47. Szkolnego Pułku Śmigłowców (JW 1540) ćwiczyła loty szkoleniowe na [[Mi-2|śmigłowcach Mi-2]]. O godz. 15:32 do kolejnego lotu po kręgu wystartowała załoga w składzie: A. M. Baroud oraz por. pil. Jan Kubica. W tym czasie na innym śmigłowcu studenci libijscy ćwiczyli z por. pil. Włodzimierzem Podbielskim naukę zawisu. Kiedy pierwszy śmigłowiec po czwartym zakręcie podchodził do lądowania, załoga drugiego śmigłowca w składzie Saleh M. Salem i por. pil. Podbielski po otrzymaniu zgody od kierownika lotów rozpoczęła start z kwadratu zawisów w celu wykonania lotu szkolnego po kręgu. Ponieważ miejsce lądowania pierwszego śmigłowca znajdowało się praktycznie w linii prostej do toru lotu śmigłowca startującego, dlatego znalazły się one na kursie kolizyjnym w płaszczyźnie pionowej. Kiedy statki powietrzne znalazły się blisko siebie, weszły w zasięg oddziaływania swoich łopat wirnika nośnego i zaczęły niszczyć się wzajemnie. Katastrofa rozegrała się na wysokości ok. 40–50 m. w odległości 250 m przed linią startów i lądowań. Śmigłowiec lądujący zapalił się jeszcze w powietrzu, a po chwili obydwie maszyny spadły na ziemię blisko siebie. Katastrofy nikt nie przeżył<ref>{{Cytuj |tytuł = Śmierć załóg potwierdza opracowanie „Polskie Lotnictwo Wojskowe 1945-2010”, wyd. Bellona, Warszawa 2011, s. 459.}}</ref>.


== Przyczyny katastrofy ==
== Przyczyny katastrofy ==
Linia 40: Linia 40:


== Zmiany po katastrofie ==
== Zmiany po katastrofie ==
Oprócz działań profilaktycznych omawiających przyczyny katastrofy z kadrą kierowniczą lotnictwa Sił Zbrojnych, personelem latającym pułku, a także osobami zabezpieczającymi loty, w praktycznym wymiarze podjęto nw. czynności:
Oprócz działań profilaktycznych omawiających przyczyny katastrofy z kadrą kierowniczą lotnictwa Sił Zbrojnych, personelem latającym pułku, a także osobami zabezpieczającymi loty, w praktycznym wymiarze podjęto następujące czynności:
* Zmieniono organizację szkolenia lotniczego na śmigłowcach.
* Zmieniono organizację szkolenia lotniczego na śmigłowcach.
* Dokonano zmian zapisów w Regulaminie Wykonywania Lotów.
* Dokonano zmian zapisów w Regulaminie Wykonywania Lotów.
* Wprowadzono dodatkową osobę funkcyjną tj. pomocnika kierownika lotów.
* Wprowadzono dodatkową osobę funkcyjną tj. pomocnika kierownika lotów.
Po dokonanych działaniach naprawczych do czasu rozformowania jednostki w 2000 r., żaden pilot nie zginął w rejonie lotniska.
Po dokonanych działaniach naprawczych do czasu rozformowania jednostki w 2000 r., żaden pilot nie zginął w rejonie lotniska. W ramach hołdu dla poległych nigdy więcej nie planowano lotów w dniu 13 lipca.
W ramach hołdu dla poległych nigdy więcej nie planowano lotów w dniu 13 lipca.


== Przypisy ==
== Przypisy ==

Wersja z 14:18, 11 sie 2020

Wypadek lotniczy w Nowym Mieście nad Pilicą, który miał miejsce 13 lipca 1982 roku ok. godz. 15:39[1]. Zginęło w nim 4 żołnierzy (2 polskich pilotów i 2 studentów z Libii)[2].

Katastrofa lotnicza w Nowym Mieście nad Pilicą
Państwo PRL
Jednostka 47. Szkolny Pułk Śmigłowców
Miejsce lotnisko wojskowe w Nowym Mieście nad Pilicą
Wykonywane zadanie lot szkolny po kręgu[3].
Rodzaj zdarzenia zderzenie dwóch śmigłowców w powietrzu
Data 13 lipca 1982
Godzina ok. 15:39
Ofiary śmiertelne 4 osoby

Przebieg katastrofy

13 lipca 1982 r. w godzinach popołudniowych IV eskadra 47. Szkolnego Pułku Śmigłowców (JW 1540) ćwiczyła loty szkoleniowe na śmigłowcach Mi-2. O godz. 15:32 do kolejnego lotu po kręgu wystartowała załoga w składzie: A. M. Baroud oraz por. pil. Jan Kubica. W tym czasie na innym śmigłowcu studenci libijscy ćwiczyli z por. pil. Włodzimierzem Podbielskim naukę zawisu. Kiedy pierwszy śmigłowiec po czwartym zakręcie podchodził do lądowania, załoga drugiego śmigłowca w składzie Saleh M. Salem i por. pil. Podbielski po otrzymaniu zgody od kierownika lotów rozpoczęła start z kwadratu zawisów w celu wykonania lotu szkolnego po kręgu. Ponieważ miejsce lądowania pierwszego śmigłowca znajdowało się praktycznie w linii prostej do toru lotu śmigłowca startującego, dlatego znalazły się one na kursie kolizyjnym w płaszczyźnie pionowej. Kiedy statki powietrzne znalazły się blisko siebie, weszły w zasięg oddziaływania swoich łopat wirnika nośnego i zaczęły niszczyć się wzajemnie. Katastrofa rozegrała się na wysokości ok. 40–50 m. w odległości 250 m przed linią startów i lądowań. Śmigłowiec lądujący zapalił się jeszcze w powietrzu, a po chwili obydwie maszyny spadły na ziemię blisko siebie. Katastrofy nikt nie przeżył[4].

Przyczyny katastrofy

Za przyczyny katastrofy uznano[5]:

  • błędną decyzję kierownika lotów, który zezwolił na start załodze śmigłowca Mi-2 w składzie por. pil. Włodzimierz Podbielski i student Saleh Mohamed Salem w czasie gdy załoga drugiego śmigłowca Mi-2 w obsadzie por. pil. Jan Kubica i Abdussalam Mohamed Baroud podchodziła do lądowania.
  • nieciągłą obserwację śmigłowców przed zderzeniem przez kierownika lotów i wyznaczonych obserwatorów.
  • niewłaściwą ocenę sytuacji powietrznej na podstawie komend radiowych i obserwacji wzrokowej przez załogę lądującą.

Ofiary katastrofy

  • por. pil. inż. Włodzimierz Podbielski – pilot-instruktor w II kluczu lotniczej eskadry szkolnej
  • Saleh Mohamed Salem – student libijski, dowódca grupy studentów z Libii
  • por. pil. inż. Jan Kubica – dowódca III klucza lotniczej eskadry szkolnej
  • Abdussalam Mohamed Baroud – student libijski

Zmiany po katastrofie

Oprócz działań profilaktycznych omawiających przyczyny katastrofy z kadrą kierowniczą lotnictwa Sił Zbrojnych, personelem latającym pułku, a także osobami zabezpieczającymi loty, w praktycznym wymiarze podjęto następujące czynności:

  • Zmieniono organizację szkolenia lotniczego na śmigłowcach.
  • Dokonano zmian zapisów w Regulaminie Wykonywania Lotów.
  • Wprowadzono dodatkową osobę funkcyjną tj. pomocnika kierownika lotów.

Po dokonanych działaniach naprawczych do czasu rozformowania jednostki w 2000 r., żaden pilot nie zginął w rejonie lotniska. W ramach hołdu dla poległych nigdy więcej nie planowano lotów w dniu 13 lipca.

Przypisy

  1. Katastrofa została szczegółowo opisana w artykule pt. „Tragedia pod nowomiejskim niebem” autorstwa Marcina Klimka zob. Lotniczy Magazyn Historyczny GAPA nr 34 z maja 2020 roku, s. 138–149.
  2. W publikacji „Polskie Lotnictwo Wojskowe 1945-2010”, wyd. Bellona, Warszawa 2011, s. 458, błędnie podano kraj pochodzenia studentów tj. Irak.
  3. Zob. „Polskie Lotnictwo Wojskowe 1945-2010”, wyd. Bellona, Warszawa 2011, s. 458.
  4. Śmierć załóg potwierdza opracowanie „Polskie Lotnictwo Wojskowe 1945-2010”, wyd. Bellona, Warszawa 2011, s. 459.
  5. Na podstawie materiałów byłego Archiwum Wojskowego w Nowym Dworze Mazowieckim znajdujących się w jednostkach archiwalnych o sygn. 4075/16/33, 2643/2010/25, 2643/2010/32, 9113/93/573, 9113/93/574, 8218/87/5, 8218/87/6. Obecnie powyższe materiały znajdują się w zbiorach Wojskowego Biura Historycznego im. gen. broni Kazimierza Sosnkowskiego.