Kampania (wojsko)
Kampania – w wojskowości szereg kolejnych operacji zaplanowanych i ewentualnie modyfikowanych przez naczelne dowództwo i przez nie kierowanych, służących osiągnięciu określonych celów strategicznych, inaczej określanych pośrednimi celami wojny, w wyniku czego uzyskuje się określoną zmianę układu sił i sytuacji militarno-politycznej na zadanym kierunku strategicznym czy też określonym teatrze działań wojennych i na określonym etapie wojny.
Kampania może składać się z jednej lub kilku operacji albo bitwy strategicznej oraz przedsięwzięć pogotowia operacyjnego i przegrupowań operacyjnych. Niekiedy słowo „kampania” zastępuje się określeniem operacja strategiczna[1].
W czasie II wojny światowej kampanie były prowadzone w okresie od miesiąca do kilku miesięcy siłami frontu bądź – częściej – kilku frontów na przestrzeni setek kilometrów. Przykłady kampanii:
- kampania wrześniowa 1939 (w literaturze niemieckiej nazywana kampanią polską),
- kampania norweska 1940,
- kampania francuska 1940 (w literaturze niemieckiej nazywana kampanią zachodnią),
- kampania wschodnioafrykańska 1941–1943,
- kampania włoska 1943–1945.
Przypisy
- ↑ Koziej 2011 ↓, s. 24.
Bibliografia
- Stanisław Koziej: Teoria sztuki wojennej. Warszawa: „Bellona”, 2011. ISBN 978-83-11-12122-5.
- PWN Leksykon: Wojsko, wojna, broń, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001, ISBN 83-01-13506-9