Dwojaki (naczynie)
Dwojaki – podwójne naczynie gliniane z uchem, w którym dawniej donoszono na pole dwudaniowe posiłki pracującym tam cały dzień oraczom czy żniwiarzom.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Taki moment spożywania doniesionego w dwojakach posiłku przedstawił na prezentowanym obok obrazie Bociany malarz Józef Chełmoński. Wspomina o tym również Władysław Reymont w nagrodzonej literacką Nagrodą Nobla powieści Chłopi.
W niektórych regionach Polski dwojaki nazywano w skrócie dwakami[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Warszawa: Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, 1993, s. 105, ISBN 83-214-0410-3, OCLC 833971681.