Mu’awija I
 Muʿāwiyah ibn ʾAbī Sufyān | |
| Kalif | |
| Okres |
od teoretycznie przed 661, praktycznie od 661 (data śmierci Alego) |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca |
według sunnitów Jazid I, według szyitów nikt (uzurpator władzy należnej rodzinie i potomkom Mahometa) |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Rodzeństwo | |
| Dzieci | |
Mu’awija ibn Abi Sufjan (ur. 602, zm. 680) – założyciel dynastii Umajjadów, kalif 661–680. Jego ojcem był Abu Sufjan Ibn Harb, natomiast synem i następcą Jazid I.
Życiorys
W 657 roku starł się z panującym kalifem Alim w bitwie pod Siffin. Do roku 660 piastował urząd namiestnika Syrii. Podczas panowania Alego sam ogłosił się kalifem[2][3]. Za swą siedzibę obrał Damaszek[4].
Opinie w islamie
Był on fundatorem sunnickiego kalifatu Umajjadów. Wystąpił przeciwko Alemu, chcąc ukarać zabójców Usmana.
Stał się przywódcą muzułmanów w roku 661. Przedtem umówił się z Hasanem o pozostawianie przez niego przywództwa. Zrobione to przez Hasana na zasadach dobrowolnych, gdyż on widział, że Muawija potrafi lepiej z tym poradzić ze względu na ówczesne okoliczności.
Muawija starał się o pilnowanie przestrzegania zasad islamu na terytorium państwa islamskiego. On także dbał o bezpieczeństwo obywateli, założył centrum badań naukowych. Interesował się historią i ukazano pod czas jego przywództwa pracę z historii międzynarodowej o przywódcach różnych epok. Uważał on głębokie rozumienie historii za ważne dla kalifa.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Mu’awija Ibn Abi Sufjan, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2018-01-16].
- ↑ Ibid.
- ↑ Encyklopedia WIEM: Muawija I
- ↑ Steven Runciman: Dzieje wypraw krzyżowych. Pierwsza krucjata i założenie Królestwa Jerozolimskiego. Warszawa: PIW, 1987, s. 34. ISBN 83-06-01457-X.