Mu’awija I – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2009-11 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Mu’awija ibn Abi Sufjan (ur. 602, zm. 6 maja 680) – założyciel dynastii Umajjadów, kalif 661-680. Jego ojcem był Abu Sufjan Ibn Harb, natomiast synem i następcą Jazid I.

Do roku 660 piastował urząd namiestnika Syrii. Wtedy został piątym kalifem. Za swą siedzibę obrał Damaszek^[1].

Za jego panowania, w roku 670 założono Kairuan, zaś w latach 673-678 Arabowie oblegali Konstantynopol.

↑ Steven Runciman: Dzieje wypraw krzyżowych. Pierwsza krucjata i założenie Królestwa Jerozolimskiego. Warszawa: PIW, 1987, s. 34. ISBN 83-06-01457-X.

Kalifowie prawowierni	Abu Bakr (632–634) Umar ibn al-Chattab (634–644) Usman ibn Affan (644–656) Ali ibn Abi Talib (656–661)
Z dynastii Umajjadów (Damaszek)	Mu’awija I (661–680) Jazid I (680–683) Mu’awija II (683–684) Marwan I (684–685) Abd al-Malik (685–705) Al-Walid I (705–715) Sulajman Ibn Abd al-Malik (715–717) Umar II (717–720) Jazid II (720–724) Hiszam ibn Abd al-Malik (724–743) Al-Walid ibn Jazid (743–744) Jazid III (744) Ibrahim (744) Marwan II (744–750)
Z dynastii Abbasydów (Bagdad)	As-Saffah (750–754) Al-Mansur (754–775) Al-Mahdi (775–785) Al-Hadi (785–786) Harun ar-Raszid (786–809) Al-Amin (809–813) Al-Ma'mun (813–833) Al-Mutasim (833–842) Al-Wasik (842–847) Al-Mutawakkil (847–861) Al-Muntasir (861–862) Al-Musta'in (862–866) Al-Mu'tazz (866–869) Al-Muhtadi (869–870) Al-Mu'tamid (870–892) Al-Mu'tadid (892–902) Al-Muktafi (902–908) Al-Muktadir (908–932) Al-Kahir (932–934) Ar-Radi (934–940) Al-Muttaki (940–944) Al-Mustakfi (944–946) Al-Muti (946–974) At-Ta'i (974–991) Al-Kadir (991–1031) Al-Ka'im (1031–1075) Al-Muktadi (1075–1094) Al-Mustazhir (1094–1118) Al-Mustarszid (1118–1135) Ar-Raszid (1135–1136) Al-Muktafi (1136–1160) Al-Mustandżid (1160–1170) Al-Mustazi (1170–1180) An-Nasir (1180–1225) Az-Zahir (1225–1226) Al-Mustansir (1226–1242) Al-Must'asim (1242–1258)