(Go: >> BACK << -|- >> HOME <<)

Przejdź do zawartości

puszczać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

puszczać (język polski)

drzewa puszczają (1.2) liście
wymowa:
IPA[ˈpuʃʧ̑aʨ̑], AS[puščać]
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) przestawać trzymać coś
(1.2) wydawać coś z siebie
(1.3) pomijać coś

czasownik zwrotny puszczać się

(2.1) przestawać trzymać się czegoś
(2.2) obraź. o kobiecie: zmieniać często partnerów seksualnych
odmiana:
(1.1-3) koniugacja I
(2.1-2) koniugacja I
przykłady:
(2.1) Alpinista puścił się liny.
(2.1) Krew puściła mu się z nosa.
(2.2) Pamiętasz ? To jest ta dziewczyna, co się puszczała z wszystkimi chłopakami w liceum.
składnia:
(2.1) puszczać się + D.
(2.2) puszczać się z + N.
kolokacje:
(1.2) puszczać liście / pąki / kwiaty • puszczać sok • puszczać bąki
synonimy:
(2.2) wulg. kurwić się, wulg. dawać dupy
antonimy:
(2.1) chwytać się, łapać się
wyrazy pokrewne:
rzecz. puszczanie n, spust m, puszczalstwo n
czas. upuszczać, spuszczać, spuścić, wypuszczać, wypuścić
przym. puszczalski, spustowy
związki frazeologiczne:
Agnieszka łaskawa puszcza skowronka z rękawaswojego nie puszczaj, po cudze nie sięgajpuszczać się na prawo i lewonie puszczać pary z ustpuszczać coś mimo uszuWanda z Janem wianki puszczają na wodzie i wspólnie radzą o żniwnej pogodzierada by dusza do raju, ale grzechy nie puszczająsędzia, który puszcza winnego, winien grzechu jegopuszczać coś z dymem
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: