Kapitalisme

Uit Oncyclopedia
Naar navigatie springen Naar zoeken springen


De eerste kapitalist

Ongeveer 2 miljoen jaar geleden, toen een aapmens voor het eerst met een scherp stuk bot een ander de hersenpan insloeg, werden twee dingen uitgevonden: ten eerste, de lach, omdat hij dat slaan met knuppels zo’n aangename ervaring vond – en ten tweede het kapitalisme, omdat hij besefte dat hij van dan af eigenaar kon zijn, niet alleen van knuppels, maar van alles.

De munteenheid van het kapitalisme is macht. Oorspronkelijk, in de primitiever maatschappijen, vloeide macht voort uit spierkracht en was de sterkste de baas. Sinds de uitvinding van het geld (dat werd uitgevonden ingevolge een algehele afname van spierkracht), is dat de sluwste.

Kapitalisme steunt op vier pijlers: reclame, onverschilligheid, egoïsme en hebzucht. Het doel van reclame, de eerste pijler, is het versterken van de overige drie pijlers, zodat deze het aangeboren rechtvaardigheidsgevoel van de mens onderdrukken, en zijn historische zoektocht naar eerlijkere maatschappelijke modellen opgeeft ten behoeve van de zoektocht naar de grootste wagen.

Geschiedenis[bewerken]

Naast Das Kapital schreef Karl May nog vele andere spannende verhalen.

Hoewel kapitalisme het oudste en meest primitieve economische model is, werd het pas in de negentiende eeuw voor het eerst beschreven door Karl May, in diens boek Das Kapital – waarin het de rol van de slechte opnam. Naast Das Kapital schreef Karl May nog vele andere spannende cowboy-en-indianen verhalen, waarin mannen met zwarte hoeden, revolvers en een kapitalistische ingesteldheid de indianen het leven zuur maakten.

Vervolgens beleefde het kapitalisme hoogdagen. Na enkele decennia moest men echter het socialisme uitvinden omdat het stilaan duidelijk werd dat zuiver kapitalisme op den duur ontmenselijk ging werken – getuige de leefomstandigheden van de arbeider in de negentiende eeuw, en diens werkomgeving, waar duidelijk nog ruimte voor verbetering lag.

Na een korte opstoot van socialisme, dat echter via een aantal revoluties leidde tot de tweede wereldoorlog, was het weer de beurt aan het kapitalisme, met een hoogtepunt onder Reagan en Tatcher. Dit olijke duo legde dankzij hun laat-maar-waaien politiek de fundamenten voor het hedendaagse hyperkapitalisme, met zijn globalisering, supermarkten, fast-food en uitstekende crisismomenten.

Sinds de grote crash van beursjaar 2009-2010, dat op de koop toe ook nog eens een slecht wijnjaar was, zijn we ons bewust geworden van de immer groeiende macht van de banken, hun algemene directeur, Sauron, en hun bedienden - de goblins. Door de steeds groter wordende wereldwijde productie van rommel moesten de gezinnen - verblindt door reclame- allerlei kredieten aangaan om al die rommel nog te kunnen blijven kopen. Dit zijn dan de zogenaamde rommelkredieten. Deze rommelkredieten moesten dan voor veel geld worden overgekocht door de nationale overheden om een algehele meltdown van de financiële rommelmarkten te voorkomen. Gelukkig konden de overheden hiervoor min of meer goedkope kredieten aangaan. Al de opgekochte rommel wordt nu terug druppelsgewijs verkocht op regionale rommelmarktenzondagen waarvoor de toevallige passant - mocht hij zijn portefeuille vergeten zijn - ook kredieten kan afsluiten.

Economen wijzen voorzichtig op de oncontroleerbare groei van de mondiale schuld. Geschat wordt dat de totale schuldenberg, uitgedrukt in één-dollarbiljetten, een stapel vormt die reikt van de Aarde tot de dampkring van de planeet Jupiter. Op uitdrukkelijke vraag van ruimtevaartorganisatie NASA, is de Federale Nationale Bank van Amerika dan ook bezig massaal dollarbiljetten te drukken zodat tegen 2019 de eerste mens op Jupiter zal wandelen - al dan niet schuldenvrij.

Gelukkig staat tegenover elke schuld een vordering, zodat naast de wildgroei van schulden er dus ook een wildgroei van vorderingen is. Door de onderlinge uitwisselbaarheid van vorderingen en schulden bedraagt de feitelijke schuld eigenlijk nihil - wat maakt dat NASA haar Jupiter-project al met enkele jaren heeft uitgesteld.

Soorten Kapitalisme[bewerken]

Ronny McDonald zonder make-up.

Imperialistisch Kapitalisme[bewerken]

Imperialisme is het kapitalisme van schurken als Emperor Palpatine uit Star Wars, De barbaarse Klingons uit Star Trek, en in een hogere mate de Verenigde Staten. Het onderscheidt zich hoofdzakelijk van de andere vormen van kapitalisme door de introductie van het element oorlog in het anders zo luchtige en onschuldige economische gebeuren. De doelwitten van deze oorlogen zijn over het algemeen die landen die door een samenloop van onfortuinlijke omstandigheden nog niet beschikken over democratie, of vooral, een McDonalds restaurant.

Geniepig Kapitalisme[bewerken]

Het geniepig kapitalisme is het economisch model bij uitstek van het wat softere Europa, en in mindere mate Canada. Het speelt tegenover andere mogendheden vaak een "good cop, bad cop" routine uit met het baldadigere imperialisme, zodat landen die zich daardoor afgeschrikt weten alsnog op geheel vrijblijvende wijze kunnen beschikken over een McDonald's restaurant. Men mag echter niet vergeten dat wanneer men het geniepige kapitalisme tegen de haren in strijkt, men alsnog met het oorlogszuchtige imperialisme te maken kan krijgen - en dit via overkoepelende kapitalistische organisaties als daar zijn het Internationaal muntfonds en de NAVO, waarvan beiden stichtend lid en penningmeester zijn.

Totalitair Kapitalisme[bewerken]

Het totalitaire kapitalisme, dat vaak schuil gaat onder een andere benaming, het communisme, doet zich dikwijls voor als erfvijand van het kapitalisme, maar is in feite idem dito. Enig verschil, is het totale gebrek aan democratie en McDonald's restaurants - wat bewijst dat deze twee elementen, in tegenstelling tot wat men zou verwachten, geen noodzakelijke componenten zijn van het kapitalisme. Door het veelvuldige verwarren van de termen communisme en kapitalisme, bijvoorbeeld in China, vindt men in het totalitaire kapitalisme vaak in de plaats van de vermoedde spartaanse soberheid, eerder een virulent consumentisme, dat zich echter beperkt tot de gegoede klasse.

Zie ook[bewerken]