albricòt
Del catalan albercoc, eissit de l'arabi الْبَرْقُوق (al-barqūq), del grèc bizantin βερικοκκίᾱ (berikokkíā), « albricotièr », eissit del grèc ancian πραικόκιον (praikókion), ultimament del latin tardiu (persica) praecocia.
/alβɾiˈkɔt/
al | bri | còt
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| albricòt | albricòts |
| [alβɾiˈkɔt] | [alβɾiˈkɔts] |
albricòt masculin
- Fruch de l'albricotièr.
- vernicòca (gardiòl)