obsolèt
Per l'anglés obsoletus, de obsolere.
- lengadocian, gascon, provençau /ubsuˈlɛt/
- lengadocian /ut͡suˈlɛt/
- ob|so|let
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Dialècte : lengadocian | ||
| Singular | Plural | |
| Masculin | obsolèt | obsolèts |
| [ubsuˈlɛt] | [ubsuˈlɛts] | |
| Femenin | obsolèta | obsolètas |
| [ubsuˈlɛto̞] | [ubsuˈlɛto̞s] | |
obsolèt
- (gramatica) Qu’est pas mai utilizat, en parlant d’un mot, d’una locucion.
- (per extension) Antic o vielhòt ; qu'es passat d'usatge.