NGC 2173
| NGC 2173 | |
|---|---|
|
| |
| Соѕвездие | Маса |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 5 ч 57 м 58,5 с |
| Деклинација | - 72° 58' 41" |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | расеано ѕвездено јато |
| Морфолошки вид | OCL |
| Привиден сјај (видлив) |
11,9 |
| Привиден сјај (во честот. појас.) |
12,7 |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 2,4' x ?' |
| Историја | |
| Откривач | Џон Хершел |
| Откриена | 8 февруари 1836 |
| Други ознаки | ESO 33-SC34 |
NGC 2173 — расеано ѕвездено јато во соѕвездието Маса, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 2173 се споменува и како ESO 33-SC34.
Откривање
Објектот е откриен на 8 февруари 1836 година од страна на Џон Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.
Податоци
Податоци од набљудување
Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 2173 е од видот OCL.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 11,9 m, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 12,7 m.[2] NGC 2173 има само една позната привидна димензија, која изнесува 2,4'.[2]
Астрономски податоци
Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 5 ч 57 м 58,5 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 72° 58' 41".[3]
Други поделби
Проучување на NGC 2173 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 463; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 9171.
Поврзано
Наводи
- ↑ Запис за NGC 2173 на НАСА (англиски)
- ↑ 2,0 2,1 Students for the Exploration and Development of Space, поправени податоци за NGC {{{n}}}
- ↑ NGC {{{n}}}, SIMBAD, Центар за астрономски податоци во Стразбур
Користена литература
- Sulentic, Jack W., and William G. Tifft, "The Revised New General Catalogue of Nonstellar Astronomical Objects (RNGC)". Tucson, Arizona:University of Arizona Press, 1973. (4016,0)