isquion

Galego

• Etimoloxía: do grego antigo ἰσχίον, "cadeira".

• Pronuncia: /ˈiskjo̝ŋ/ (AFI)

Pelve humana: co nº 3, o isquion

Substantivo masculino

isquion

1. (Anatomía) Óso da parte inferior da pelve. Está soldado ó ilio e ó pube.

Sinónimos

• óso isquion

Termos relacionados

• isquial
• isquiático

Traducións

• Alemán: Sitzbein ^(de), Ischium ^(de)
• Castelán: isquion ^(es).
• Catalán: isqui ^(ca), ísquium ^(ca)
• Chinés: 坐骨 ^(cmn)
• Finés: istuinluu ^(fi)
• Francés: ischium ^(fr), ischion ^(fr).
• Húngaro: ülőcsont ^(hu), ülőgumó ^(hu)
• Inglés: ischium ^(en).
• Italiano: ischio ^(it)
• Kurdo: hestiyê qûnê ^(ku)
• Neerlandés: zitbeen ^(nl)
• Portugués: ísquio ^(pt).
• Ruso: седалищная кость ^(ru)
• Serbocroata: sednjača ^(sh)
• Vasco: iskion ^(eu)
• Volapuk: skiad ^(vo)
• Xaponés: 坐骨 ^(ja)

Castelán

• Etimoloxía: do grego antigo ἰσχίον, "cadeira".

Substantivo masculino

isquion

1. (Anatomía) Isquion.

Termos relacionados

• ilion
• pelvis
• pubis