cane

Grafías semellantes:     cãne

Corso

• Etimoloxía: do latín canis, canem.

• Pronuncia: ['kanɛ] (AFI)

Substantivo masculino

cane

1. (Zooloxía) Can.

Variantes

• cani
• ghjacaru

Observacións

• Variante do corso central e setentrional.

Francés

• Pronuncia: /kan/ (AFI)

• Homófonos: canne.

Substantivo feminino

cane (sg: cane; pl: canes)

1. (Ornitoloxía) Parrula, pata (femia do parrulo ou do pato).

Inglés

• Etimoloxía: do francés antigo cane ("cana de azucre"), do latín canna ("cana").

• Pronuncia: /keɪn/ (AFI)

• Escoitar: Audio (EUA) (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo

cane (sg: cane; pl: canes)

1. Cana.
2. Xunco.

Italiano

• Etimoloxía: do latín canis.

• Pronuncia: /ˈka.ne/ (AFI)

• Escoitar: «cane» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo masculino

cane (ms: cane; mpl: cani; fs: cagna; fpl: cagne)

1. (Zooloxía) Can.

Sardo logudorés

• Etimoloxía: do latín canis, canem.

Substantivo masculino

cane

1. (Zooloxía) Can.