کاربر:Mehdi khazaee/صفحه تمرین

Cesare. De Bello civili. ص. III, ۱۰۶٫۱.«روم» به‌تنهایی واژه‌ای بسیار مبهم است؛ باید بسته به هر دوره‌ی تاریخی از یکی از پیوندهای: جمهوری روم، امپراتوری روم، امپراتوری روم غربی یا امپراتوری بیزانس استفاده کنید. سپاس فراوان از همکاران خوبم. declinazione di un verbo irregolare privo di perfetto indicativo

solamente al plurale الگو:La-noun

این قسمت را به جمهوری روم منضم کن؛ پس از آنکه مرگ تارکوئینیوس متکبر را نوشتی ماکیاولی می‌گوید که در روم پیش از تبعید خاندان تارکوئینیان به‌ظاهر میان مردم و سنا هماهنگی و وحدت کامل برقرار بود و چنین می‌نمود که اشراف از گستاخی دست برداشته‌اند و با همه‌ی مردمان، حتی حقیرترینشان، به‌مهربانی رفتار می‌کنند. ولی این جز ظاهرسازی نبود و علتش تا هنگامی که خاندان تارکوئینیان مهار قدرت را به‌دست داشتند نهفته بود. واقع امر اینست که اشراف و سنا از شاه می‌ترسیدند و نگران بودند که اگر مردمان از ایشان بدرفتاری ببینند، با شاه همدست گردند. اما پس از خلع تارکوئینیان و برقراری جمهوری، اشراف دیگر ترسی از شاه مخلوع نداشتند و همه‌ی زهری را که تا آن زمان در سینه‌ی خویش انباشته بودند بر سر مردم خالی کردند و از هیچ‌گونه اهانت و تحقیر ایشان دریغ نورزیدند، چه دیگر بیم و نگرانیی بر اشراف روم لگام نمی‌زد.

این قسمت را به جمهوری روم منضم کن برای دیکتاتور: دیکتاتور می‌توانست برای رفع خطری که وظیفه‌اش بود به‌اختیار خود به هر وسیله‌ای دست بیازد و هرکاری را که صلاح می‌دید بدون مشاوره با دیگران بجا آورد و حکم به مجازات هرکسی بدهد بی‌آنکه محکوم حق تظلم کردن از مردم داشته باشد، ولی این دیکتاتور حق نداشت گامی به زیان کشور بردارد؛ مثلاً حق نداشت اختیارات مجلس سنا یا مردم را سلب کند یا نهادهای موجود را از میان بردارد و نهادهایی دیگر به‌جای آنها بنهد. ماکیاولی یکی از علل عظمت جمهوری روم را تأسیس منصب دیکتاتوری می‌داند و حتی جمهوری‌های دیگر را به نصب چنین منصبی برای مواقع بحران توصیه می‌کند. او می‌گوید: «جریان امور در کشور آزاد و مردم‌سالار به‌آهستگی پیش می‌رود زیرا هیچ شورا و هیچ مقامی نمی‌تواند به‌تنهایی همه‌ی کارها را انجام دهد و در بسیاری از موارد آن‌ها ناچارند با یکدیگر همکاری کنند، اما مشکل اینجاست که هماهنگ ساختن عقاید مختلف مستلزم صرف وقت است، و اگر امری خطیر پیش آید که خواهان تصمیم‌گیری سریع و عمل بی‌درنگ است، این اتلاف وقت خطر و خسارت به‌بار می‌آورد. از این‌رو، کشورهای آزاد باید در قانون اساسی خود نهادی مشابه دیکتاتوری را پیش‌بینی کنند. برای کشوری آزاد که فاقد چنین نهادی باشد، چاره‌ای نمی‌ماند جز اینکه یا قانون اساسی را رعایت کند و نابود شود و یا قانون را بشکند. اما در کشور آزاد هرگز نباید ضرورتی پیش آید که مستلزم قانون‌شکنی و دست‌یازی به‌وسایل خلاف قانون باشد. زیرا وسیله‌ی خلاف قانون اگر هم در لحظه‌ای سودمند باشد سرمشقی زیانبار است؛ یعنی آنجا که عادت بر این باشد که قانون اساسی را برای هدفهای خوب بشکنند، به همین بهانه برای هدفهای بد هم می‌شکنند؛ از این‌رو کشوری آزاد که در قانون اساسیش برای مقابله با همه‌ی انواع پیشامدها راه و روشی پیش‌بینی نشده باشد، هرگز کامل نخواهد بود. خلاصه‌ی کلام این است که کشورهای آزادی که به‌هنگام خطر نتوانند به دیکتاتوری یا نهادی مانند آن توسل جویند به‌محض وقوع واقعه‌ای نامنتظر از میان می‌روند.»

پاک نشود

• Angela، Alberto (۲۰۰۷). Una giornata nell'antica Roma. Vita quotidiana, segreti e curiosità. Roma-Milano: Mondadori.
• Angela، Alberto (۲۰۱۰). Impero. Viaggio nell'Impero di Roma seguendo una moneta. Roma-Milano: Mondadori.
• Bennett، Julian (۱۹۹۷). Trajan, Optimus Princeps. Bloomington: Indiana University Press.
• Coarelli، Filippo (۲۰۰۸). Guida archeologica di Roma, in Guide archeologiche Laterza. Roma & Bari: Laterza.
• Coarelli، Filippo (۱۹۹۹). La colonna Traiana. Roma: Colombo.
• Kaplan، Michel (۲۰۱۴). Le Monde Romain, in Grand Amphi Histoire. Roma: BREAL.
• Patrick، Le Roux (۱۹۹۸). Le Haut-Empire romain en Occident, d'Auguste aux Sévères, in Nouvelle Histoire de l'Antiquité. Paris: Seuil.
• Martin، Jean-Pierre (۲۰۰۶). Le Haut-Empire, in Histoire romaine, U Histoire. Paris: Armand Colin.
• Petit، Paul (۱۹۷۴). Histoire générale de l'Empire romain, vol. 1 - Le Haut-Empire (27 av. J.-C. - 161 apr. J.-C.). Paris: Seuil.
• Sartre، Maurice (۱۹۹۷). Le Haut-Empire romain, les provinces de Méditerranée orientale d'Auguste aux Sévères. Paris: Seuil.
• Karl Strobel (۱۹۸۴). Untersuchungen zu den Dakerkriegen Trajans. Studien zur Geschichte des mittleren und unteren Donauraumes in der Hohen Kaiserzeit. Bonn: Habelt.
• Karl Strobel (۲۰۱۰). Kaiser Traian. Eine Epoche der Weltgeschichte. Ratisbona.

• Ronald Syme (۱۹۶۴). , Hadrian and Italica, in The Journal of Roman Studies, vol. 54.
• Livio Zerbini (۲۰۰۶). L'ultima conquista. Roma: Editori Riuniti.
• Giuseppe Ignazio Luzzatto (۱۹۸۵). Roma e le province, in Storia di Roma, vol. 17, 2,. Bologna: , Istituto nazionale di studi romani.
• Livio Zerbini (۲۰۱۸). Traiano. Storia e segreti, in I Volti della Storia. Roma: Newton Compton Editori.

پانویس

تذکر: الگوی «یادداشت‌ها» و «پانویس» که در بالا می‌بینی هر دو لازم‌اند.

منابع

• Wikisource: Commentaries on the Gallic War, Iulius Caesar, translated by W. A. MacDevitt and W. S. Bohn, Books 1–8. (English)
• Splash Latino: Commentaries on the Gallic War, Iulius Caesar, translated by a Splash company (Italian)