זעגן

Yiddish

Etymology

From Middle High German sage, from Old High German saga, from Proto-West Germanic *sagu.

Verb

זעגן • (zegn)

1. to saw (to cut with a saw)

Conjugation

Conjugation of זעגן

infinitive	זעגן zegn
present participle	זעגנדיק zegndik
past participle	געזעגט gezegt
auxiliary	האָבן hobn
present	איך זעג ikh zeg	מיר זעגן mir zegn
	דו זעגסט du zegst	איר זעגט ir zegt
	ער זעגט er zegt	זיי זעגן zey zegn
imperative	זעג (דו) zeg (du)	זעגט (איר) zegt (ir)
Composed forms past איך האָב געזעגט ikh hob gezegt מיר האָבן געזעגט mir hobn gezegt דו האָסט געזעגט du host gezegt איר האָט געזעגט ir hot gezegt ער האָט געזעגט er hot gezegt זיי האָבן געזעגט zey hobn gezegt pluperfect איך האָב געהאַט געזעגט ikh hob gehat gezegt מיר האָבן געהאַט געזעגט mir hobn gehat gezegt דו האָסט געהאַט געזעגט du host gehat gezegt איר האָט געהאַט געזעגט ir hot gehat gezegt ער האָט געהאַט געזעגט er hot gehat gezegt זיי האָבן געהאַט געזעגט zey hobn gehat gezegt future איך וועל זעגן ikh vel zegn מיר וועלן זעגן mir veln zegn דו וועסט זעגן du vest zegn איר וועט זעגן ir vet zegn ער וועט זעגן er vet zegn זיי וועלן זעגן zey veln zegn future perfect איך וועל האָבן געזעגט ikh vel hobn gezegt מיר וועלן האָבן געזעגט mir veln hobn gezegt דו וועסט האָבן געזעגט du vest hobn gezegt איר וועט האָבן געזעגט ir vet hobn gezegt ער וועט האָבן געזעגט er vet hobn gezegt זיי וועלן האָבן געזעגט zey veln hobn gezegt

Derived terms

• זעגעכץ (zegekhts)

Related terms

• זעג (zeg)

Noun

זעגן • (zegn)

1. plural of זעג (zeg)