Сачы́ўка звычайная, чаромашнік звычайны (Carpodacus erithrinus) — пеўчая птушка сямейства ўюрковых.
Даўжыня цела 14-16 см, размах крылаў 24-26,5 см. Кароткая і тоўстая дзюба, на крылах дзве слаба бачныя (у самкі лепш) палоскі. У самца кармінава-чырвоная галава, горла, грудзі і надхвосце. У самкі і маладых (а таксама ў некаторых самцоў) аліўкава-карычневы верх, аліўкава-жаўтавата-белы ніз, жаўтаватае горла, невыразнае брыво, галава ў цёмныя падоўжныя рыскі. Голас — нягучнае «чуй-і». Песня — гучны меладычны свіст «віцю-віцеў» або «чувічу-віў».
Арэал разарваны: Заходняя і Цэнтральная Еўропа, цэнтральная частка Усходняй Еўропы, Малая Азія, Каўказ, а таксама Азія без крайняй поўначы і поўдня да Камчаткі і Ахоцкага мора. Заходняя мяжа падвяргаецца шматгадовым ваганням, назіраецца экспансія на захад (Шатландыя, Францыя, Бельгія, Галандыя, Германія, Данія, Нарвегія, Швейцарыя).
Насяляе лясы з групамі густых кустоў, лазняку або высокай травяністай расліннасці каля вады, а таксама густыя зараснікі кустоў на ўскрайку лесу і трыснягу паблізу вады, адзінкавыя кусты і дрэвы сярод забалочаных лугоў, рачныя даліны. Больш рэдка сады, вінаграднікі і калючыя жывыя агароджы. У Татрах даходзіць да 1650 м, у гарах Азіі — да 2000 м.
Галоўным чынам пералётны від. Толькі падвіды з крайняга поўдня арэала мігрыруюць да падножжа гор (Гімалаі). Спарадычна залятае ў Еўропу на захад ад межаў арэала, напр., у Ісландыю, Іспанію, Балеары, Італію, Мальту, Грэцыю, Кіпр. Месца зімовак: паўднёвая частка арэала ў Азіі, а таксама ў Паўднёвай Азіі ад Пакістана на ўсход да Бірмы, Тайланда, поўдня Лаоса і ўсходу Кітая, на поўдні да паўднёвай часткі Індыі. Невялікая колькасць зімуе на Блізкім Усходзе.
Корміцца насеннем дзікіх і культурных раслін, зрэдку ягадамі і насякомымі.
Гняздо ладзіць нізка ў густым кусце або маладым дрэве, добра замаскіраванае ў галінах куста ці каля ствала, часам у высокай і вельмі густой травяністай расліннасці, вельмі рэдка на зямлі. Яно няшчыльнае, знешняя частка з пераплеценыхсухіх сцёблаў травяністых раслін, лісцятраў (часам, з прымессю дробных галінак); некаторыя з іх заламаны і выступаюць па-за гняздоў розных кірунках. Высцілка з сухой травы, карэньчыкаў, расліннага пуху, часта з прымессю валосся, моху і лішайнікаў.
Яйкі (4-5, часам 3-7) падоўжаныя, з вострым вузейшым канцом, светла-блакітныя або блакітна-зялёныя; плямкі ці воласападобныя рысачкі вішнёва-карычневыя або цёмна-чырвоныя нешматлікія, больш густыя на шырокім канцы, часам яйкі без плямак. Глыбокія плямкі могуць быць фіялетава-чорнымі.