(Go: >> BACK << -|- >> HOME <<)

Saltar al conteníu

pas

De Wikcionariu

Asturianu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ˈpas ]
(rexistru)

Forma de sustantivu

[editar]
  1. Forma plural de .

Sustantivu

[editar]

masculín plural pas

  1. (Parentescu) El conxuntu de los proxenitores de caún.

Otres formes[editar]

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies

[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.

Catalán

[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈpas ]
Etimoloxía: Del llatín passus.

Sustantivu

[editar]

masculín singular pas; plural passos

  1. Pasu.

Referencies

[editar]
  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.


Francés

[editar]

Pronunciación y silabación: [ pɑ ]

(rexistru)

Etimoloxía: Del llatín passus.

Sustantivu

[editar]

masculín invariable pas singular y plural

  1. Pasu

Alverbiu

[editar]
  1. (Alverbiu de negación) Nun, pallabra pa negar el verbu (pospuestu a esti; suel dir acompañáu del alverbiu ne, antepuestu al verbu).