فردریش هگل: انسان جیزی نیست جز زنچیره ای از کنش هایش.

فردریش نیچه: آنکس که در پی فرماندهی باشد، همواره فرنبرانی خواهد یافت (اراده معطوف به قدرت)

آلبر کامو: تنها یک مسئله حقیقتا مهم  فلسفی وجود دارد: خودکشی. اینکه بفهمیم آیا زندگی ارزش زندگی کردن دارد  یا نه. این پاسخ به پرسش اساسی فلسفه است. (اسطوره سیزیف)

رولان بارت: زیبایی (بر خلاف زشتی) به واقع قابل توضیح دادن نیست: زیبایی خود، خود را در هر پاره از بدن ، به زبان می آورد،  تایید و  تکرار می کند، اما تشریحی در کار نیست. (اس/زد)

آناتول فرانس: آینده مکانی است آرمانی برای  جای دادن خواب و خیال های خود.

هانری دو مونترلان : قدرت وجود ندارد، فقط سوء استفاده از قدرت وجود دارد، همین و بس.

دنی دو روژمون: این پدیده پوچ و شگفت انگیز، در میان شر مطلق و خیر متعالی، که ما عشق می نامیمش.
 

مارسل پروست: در عشق ساده تر آن است که یک احساس را کنار بگذاری تا یک عادت را ترک کنی .

سیمون دو بووار: اگر می خواستم ادعا کنم که تا به نهایت مسئولیت اعمالم را بر عهده خواهم گرفت، دیگر نمی توانستم هیچ چیزی بخواهم.

ژول میشله : آنچه سخت است، بالا رفتن نیست،بلکه آن است که اگر بالا می رویم خودمان باقی بمانیم.

مارکیز دو دفان: ابله ها بسیار از گذشته سخن می گویند، فرزانگان بسیار از زمان حال و دیوانگان بسیار از آینده.
 

آنتوان دو سنت اگزوپری: نیازی به آن نیست که آینده را پیش بینی کنی، کافی است به آن امکان دهی.