اکنون بیش از دو دهه از انقلاب اینترنت می‌گذرد و در این دو دهه گواه گسترش سرگیجه‌آور ارتباطات بوده‌ایم، از وبسایت‌های جهانی گرفته تا تلفن‌های همراه که به‌رغم کوچکی‌شان، رفته‌رفته به کامپیوترهای پرقدرت تبدیل می‌شوند. بنگاه‌هایی مانند گوگل، آمازون، کرگزلیست و فیس‌بوک فرا‌گیر شده‌اند. تنها راه موفقیت در جامعه، غرق شدن در دنیای دیجیتال است. دیگر کسی اینترنت را از نظر گسترش فن‌آوری برابر با تلویزیون

تمام نادرستی ایده و عمل مداخلات بشردوستانه به شکلی فشرده در مورد سوریه منفجر شد. قبول، دیکتاتور بدی وجود دارد که (به‌اصطلاح) از گازهای سمی علیه مردم کشورش استفاده می‌کند- اما چه کسانی به عنوان مخالف با رژیم او در حال ستیزند؟ به نظر می‌رسد که هر آنچه از مقاومت دموکراتیک - سکولار بر جای مانده اکنون کم‌وبیش در آشفته‌بازار

تصویر: اسنودن
زمانی که مردم امریکا شنود تلفنی آل کاپون را رد می کردند.
هیچ کس از پی بردن به این که واشنگتن یک سیستم نیرومند جاسوسی در اختیار دارد تعجب زده نشد، اما افشاگری در مورد  وسعت و دامنه آن توسط متخصص رایانه ادوارد اسنودن یک رسوایی درسطح جهان پدید آورد.  این خبر درایالات متحده با نوعی بی تفاوتی و لاقیدی روبرو شد.  دیگر گذشته

قسم می خوردند که به دتبال  پست  ریاست جمهوری مصر نیستند. هرچند  اخوان المسلمین این عهد آغازین را زیر پاگذاشتند اما  وعده دادند که « نان، آزادی، عدالت» را به همراه می آورند. در دوران حکومت آنها اما عدم امنیت و فقر افزایش یافت. در نتیجه مردم به خیابان ها ریختند و خواستار استعفای رئیس جمهور محمد مرسی شدند( مقاله « انقلاب مصر در سایه نظامیان» در همین شماره را بخوانید). بعضی انقلاب ها این چنین آغاز می

مارگارت تاچر، ملقب به بانوی آهنین، در سن 88 سالگی بر اثر سکته‌ی مغزی درگذشت. وی در دوران نخست وزیری خود در بریتانیا از طرفداران پر و پا قرص خصوصی سازی و کاهش مسئولیت های دولت بود، تا جایی که اصطلاح «تاچریسم» همچون «ریگانیسم» و مفاهیم مشابهی چون «توافق واشنگتن» و «نولیبرالیسم»، اشاره به مجموعه سیاست‌های دوره‌ی 11 ساله‌ی دولت او دارند. کمی پس از انتشار خبر درگذشت

سندیکاها و کارفرمایان در فرانسه خود را برای مذاکره درباره ی قرداد  بیمه ی بیکاران در پایان سال ۲۰۱۳ ،آماده میکنند.آنها باید راه حلی برای جبران کسری صندوق بیمه بازنشستگی  پیدا کنند در حالی که هیچوقت تعداد بیکاران کشور تا به این اندازه افزایش پیدا نکرده است.در همین  زمان، سوییس منطق به « فعالیت» کشیدن را تا حد افراط دنبال می کند تا بدین ترتیب کسانی را به کار بکشاند که مشکوک به تنبلی بوده اند.

موضوع این گزارش اعتراض کنفدراسیون بین‌المللی اتحادیه‌های کارگری (1) به خط مشی مدیریت سازمان ملل متحد و بان کی مون دبیر کل آن، در مورد نقضِ حقوقِ کار و نادیده گرفتنِ استاندارد‌های بین‌المللی کار در سازمان ملل متحد است که در نامه ی شِرِن بورو (2)، دبیرکل کنفدراسیون نامبرده، به نمایندگی از سوی 176 میلیون کارگرِ عضو ِ 355 اتحادیه ی کارگریِ وابسته به این کنفدراسیون در 155 کشور، خطاب به

ربات ها اپرای « تراویتا » را اجرا نخواهند کرد(۱)
دگم کاهش هزینه های دولتی که در آنسوی آتلانتیک رواج یافته  به طور خاص خدمات عمومی را هدف می گیرد. در حالیکه  در بخش هایی که رابطه ای شخصی بین سرویش دهنده و مشتری الویت دارد این امر  سبب کاهش کیفیت شده است.آیا خودکار سازی بیش از پیش فعالیت های انسانی پاسخگویی مالیخولیای بهره وری خواهد بود؟

ده ها هزار نفر از مردم ترکیه، در ماه ژوئن،نه تنها در اطراف میدان تقسیم استانبول که در بسیاری از شهرهای ترکیه گرد هم آمدند تا انحرافات استبداد گرایانه ی نخست وزیر این کشور،آقای رجب طیب اردوغان را مورد انتقاد قرار دهند.هرچند که آقای اردوغان  توانست کنترل اوضاع را به دست بگیرد و از شدت اعتراضات کاسته شده است اما وضعیت کنونی ترکیه از بسیاری از جهات بیانگر تغییرات جامعه در طی ده سال اخیر میباشد.

اوضاع ژئوپلیتیک حوزه رودخانه نیل، با اعلام رسمی کشور اتیوپی مبنی بر آغاز کار ساختمان سد «رنسانس» بر روی نیل آبی، ناگهان دگرگون شده است. این تصمیم در مصر وحشت ریشه دار حاکی از محروم ماندن از آب را بیدار کرده است و به تشدید تنش های منطقه ای پیرامون کنترل رودخانه نیل دامن زده است.

«تبلت گالاکسی» اش تا حدی آنرا به پیش صحنه رانده که از «اپل» پیش افتاده است.  دفعتا، سامسونگ و رقیبش در جنگی بیرحمانه دربرابر دادگاه ها و مراجع بین المللی درگیرشده اند.  ولی، در ورای الکترونیک، این گروه کره جنوبی با فعالیت های گوناگون، شرکت چند صنعتی(کنگلومرا) چنان قدرتمند را تشکیل می دهد که نفوذش بر سیاست، دادگستری و مطبوعات کشور اثرگذار است.

*مقدمه‌ی مترجم: مقاله‌ی پیش رو، که به قلم یکی از تاریخ‌نگاران مشهور تاریخ قرن بیستم فرانسه نگاشته شده، هر چند سعی دارد صحبت از «می 68» و میراث‌داران آن را با نگاهی تردیدآمیز نسبت به دستاوردهای جنبش روایت کند، اما خود از تردید و دودلی در ارائه‌ی همین روایت رنج می‌برد. ژیلدا یک‌جا از نامربوط بودن مطالبه‌ی «بدیل» به واقعیات در جهان لیبرال/نولیبرال کنونی می‌گوید و جای دیگر از «امید» به الگوگیری‌

حتی پیش از آنکه ریزش ساختمان رانا پلازا در داکا نزدیک بیش از هزار کارگر را به کشتن دهد، فجایع دیگری وضعیت کار کارخانه­ های بنگلادش را آشکار کرده بود. چگونه این کشور به چنین شرایطی رسیده است ؟
برج شیشه ­ای و نورانی ای، که از صدها متر دورتر دیده می شود، در کنارۀ دریاچۀ هاتیرج هیل (Hatirjheel) قد برافراشته است و نمایی است از

زاگرب در تدارک آمادگی خویش برای پیوستن به اتحادیه اروپا در اول ژوئیه ٢٠١٣، برنامه گسترده خصوصی سازی هائی را به راه انداخته بود که به ویژه بر یکی از قدیمی ترین صنایع کشور اثر می گذارد: صنعت کشتی سازی
«چرا اروپا می خواهد کروآسی را از ادامه کشتی سازی بازدارد؟» این پرسش را Duje Kovacic مهندسی که از چهل سال پیش به خدمت کارگاه

آیا  سیاست های اقتصادی تحمیلی برای حمایت از یورو همچنان  با عملکردهای دمکراتیک سازگارند ؟ تلویزیون دولتی یونان در سال ۱۹۷۳ بوجود آمد. بدون مجوز پارلمان، دولتی که در آتن مجری فرمان های اتحادیه اروپاست، تصمیم گرفت که پرده ای سیاه بر این تلویزیون بکشد. پیش از آنکه سیستم قضائی یونان این تصمیم را باطل کند، کمیسیون بروکسل می توانست به این دولت موازین اتحادیه اروپا را یادآوری کند که براساس آن

چکیده: لیون{Lyion} و باربالت{Barbalet} (1994)، کانگ{Kang} (2003)، وولکوویتز{Wolkowitz} (2006، 2002)، و دیگران، مفهوم "کار بدنی" (body work) را به مثابه ی ابزاری برای بسط بیشتر جامعه شناسی بدن پیشنهاد داده اند. این نوشتار، نظری اجمالی است بر اشکال متفاوتی ( اگرچه غالبا هم پوشان) از کار بدنی که در ادبیات جامعه شناختی مورد ملاحظه قرار گرفته.

*مقدمة مترجم: متن پیش رو بخشی از مقالة مفصّل جیمز پتراس با عنوان «نقد مارکسیستیِ پسامارکسیسم» است که پیش‌تر به صورت کامل توسط آقای بهرام کشاورز به فارسی ترجمه شده است. ترجمة مجدد این بخش که در مورد تأثیر و کمک «از پایین» سازمان های غیر دولتی (NGO) در جهت اجرای پروژه‌های نولیبرال‌سازی در پوشش تلاش برای تقویت «جامعة مدنی» است، از آن رو حائز اهمیت است که این روزها فضای جامعة

من مسئول نامی که نیویورک تایمز به من می­دهد نیستم (1). هرگز ادعا نکرده­ام که رهبر ایدئولوژیک چپ هستم و فکر نمی­کنم که چپ نیازی به یک رهبر ایدئولوژیک داشته باشد. و یک چیز وجود دارد که چپ به آن نیاز ندارد، و آن تصویری دیگر از یک پدر است، از یک بابایی (daddy). و من مطمئناً نمی­خواهم که یک «پدر» باشم.

با وجود تراژدی‌هایی دردناک در چند مایل آن طرف‌تر، و همچنین به رغم فجایعی حادتر شاید در زمانی نه چندان دور، نادرست و یا حتی سنگ‌دلانه بنماید که توجهات را به سایر چشم‌اندزهایی معطوف کنیم که هر چند به صورت انتزاعی و محتمل، اما می‌توانند مسیری به سمت یک جهان بهتر- آن هم نه در آینده‌ای دوردست، ارائه دهند.

دیوید جیمسون: اساساً عصر جنبش‌های توده‌ای چه عصری است؟
جان ریز: این عصر صرفاً توصیف‌گر الگوی مبارزة طبقاتی از زمان نقطة عطف تظاهرات ضد-سرمایه‌داری سیاتل در 1999 به بعد است. پس از آن زمان، الگوی بسیج مردم شامل اعتراضات گستردة خیابانی به عنوان خصلت اساسی سیاست رادیکال می‌شده که به طور چشم‌گیری در واکنش به جنگ در افغانستان و عراق بوده اما منحصر به آن نشده است.

*ارنست مندل، اقتصاددان بلژیکی فقید، نویسندة این مقالة جالب توجه در مورد مسئولیت تاریخی رستة روشنفکران  است. مندل با مبنا قرار دادن سپهری که مربوط به هر روشنفکر است- خواه او به ملت‌های بسیار توسعه‌یافته تعلق داشته باشد یا به کشورهای جهان سوم- به تجزیه و تحلیل نقشی می‌پردازد که روشنفکران باید در وظیفة انقلابی دگرگون ساختن جهان، ایفا کنند. مندل سردبیر مجلة هفتگی La Gauche و دبیر سیاسی کنفدراسیون کارگران بلژیک است. در میان آثار او می‌توان به شکل‌گیری اندیشة اقتصادی کارل مارکس و بررسی اقتصاد سیاسی اشاره کرد.