چکیده: مارکس در پی آن بود تا روشن نماید که اندیشه و آگاهی چیزی خودبسنده، خودفرمان و جدای از هستی نیست که پیش از آن، در جایی، جاودانه باشد، بل که فرآورده ای است از طبیعت، که در جهان اجتماعی آدمیان، در درازای تاریخ، پیاپی، با کردار اجتماعی آن ها برساخته شده، و چهارچوب های اندیشه ی آدمی و سرمشق های دریافتش را نیز می سازد. افزون بر پرداختن به این گزاره، کوشیده ام از ره گذر روشن نمودن تمایز

*مقدمه مترجم: میشل لووی این متن را دو ماه پس از مرگ دانیل بن سعید (2010-1946)، در مقام تجلیل از دست آوردهای او برای نظریه و عمل مارکسیستی نوشت. دانیل بن سعید، از رهبران جنبش تروتسکیستی در فرانسه و از شخصیت های اصلی در جنبش دانشجویی مه 1968، به دلیل ترجمه نشدن آثارش به زبان انگلیسی تا سال 2002 شخصیت شناخته شده ای در جهان آنگلوساکسون نبود. از آن زمان به بعد، با ترجمة کتاب

تصویر: میشل سر
می گویند فیلسوف مسئله‌آفرینی می‌کند و دانشمند (از جمله جامعه‌شناس و جمعیت‌شناس) تلاش می‌کند تا به این پرسش‌ها پاسخ دهد. در سال‌های اخیر ما بیشتر با متفکرانی روبه‌رو بوده‌ایم که تلاش کرده‌اند تا پاسخی برای پرسش‌های بی‌شمار زندگی آدمی بیابند؛ اما متفکران کم‌شماری باقی مانده‌اند که همچنان سؤال کنند.

گزاره سه. یک رمزگان گفتار بر روان شناسی، جامعه شناسی و بلاغت از حیث فرهنگی متمایزی دلالت دارد. گزاره ی سه به پرسشی در مورد محتوی رمزگان گفتار پاسخ می دهد. برای صورتبندی این پرسش باید درباره ی آنچه که رمزگان گفتار به آن ارجاع دارد بپرسیم و مهمتر از آن این پرسش را مطرح کنیم که در نمادها، معانی، مقدمات و قواعد یک رمزگان گفتار چه چیزی پیشنهاد می شود. آیا چنین کلماتی طبیعتا یا صرفا به