در سال 1906، جامعه شناس آمریکایی ویلیام گراهام سامنر(William Graham Sumner) (1840-1910) در کتاب معروفی با عنوان «شیوه های مردمی: مطالعه ای جامعه شناختی بر عادات، روش ها، آداب، رسوم و اخلاقیات» (Folkways: a study of the sociological importance of usages, manners, customs, mores, and morals ,Boston: Ginn and Co.) تاکید بسیار مهمی بر دو واژه «شیوه های مردمی» (folkways) و «رسوم» (mores) به مثابه برساخته هایی اجتماعی را مطرح کرد.