kepek

Türkçe

Ad

kepek (belirtme hâli kepeği, çoğulu kepekler)

1. (tarım, yiyecekler) un elendikten sonra, elek üstünde kalan kabuk kırıntıları
2. başın derisindeoluşan küçük, beyaz pulcuklar

   Temizlenmeye hiç vakti olmayan kirli iş adamı gibi acı acı ter, kepek, yağ ve toprak kokuyor. - A. Haşim

3. (tıp) bazı deri hastalıklarında deriden dökülen parçacıklar

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: Kleie (de) d
• Çekçe: otruby (cs)
• Eski Türkçe: kavık‎ (otk) (kavık), sökti‎ (otk) (sökti)
• Estonca: klii (et)
• Fince: lese (fi), hilse (fi)
• Fransızca: son (fr) e, pellicule (fr)
• Gagavuzca: kepek (gag)
• Galiçyaca: farelo (gl) e
• İngilizce: bran (en), chaff (en), dandruff (en)
• İspanyolca: salvado (es) e
• İsveççe: kli (sv)
• İtalyanca: crusca (it) d
• Karaçay Balkarca: hılkı (krc), hilgi (krc), kebek (krc)
• Lehçe: otręby (pl) d
• Macarca: korpa (hu)
• Norveççe: kli (no)
• Rusça: отруби (ru) (otrubi), перхоть (ru) (perhotʹ)
• Vietnamca: cám (vi)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "kepek" maddesi

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe käpäk

Ad

kepek

1. kepek

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki