ايشيا

ایشیا
Asia

پکيڙ	44٬579٬000 km2 (17٬212٬000 sq mi)
آبادي	4,164,252,000 (اول)
گھاٽائي	87/km2 (225/sq mi)
آبادي جي سڃاڻپ	ایشیائی
ملڪ	48 اقوام متحدہ اراکین 6 دیگر ریاستیں
ماتحت علائقا	List ایکروتیری و دیکیلیا برطانوی بحرہند خطہ جزیرہ کرسمس جزائر کوکوس ہانگ کانگ مکاؤ
گڏيل قومن کان ٻاهر	List ابخازيا نگورنو کاراباخ ترک جمہوریہ شمالی قبرص جنوبی اوسیشیا تائیوان
ٻوليون	ایشیا کی زبانیں
ٽائيم زون	متناسق عالمی وقت+02:00 to متناسق عالمی وقت+12:00
انٽرنيٽ ڊومين	Asia.
وڏا شھر	فہرست ایشیاء کے میٹروپولیٹن علاقہ جات شہر List توکیو سؤل ممبئی ڈھاکہ دہلی کراچی جکارتا اوساکا شنگھائی منیلا ہانگ کانگ تہران چٹاگانگ دوحہ بیجنگ ریاض گوانگژو تائپے بینکاک سنگاپور کوالالمپور ہو چی منہ شہر دبئی

ايشيا جو جاگرافيائي نقشو

ايشيا (Asia) دنيا جو ايراضي ۽ آبادي جي لحاظ کان سڀ کان وڏو کنڊُ آهي. هي زمين جي ڪل ايراضي جو 8.6 سيڪڙو آهي، خشڪي جو 29.4 سيڪڙو ۽ ڪل آبادي جو 60 سيڪڙو حصي جو حامل آهي.

ايشيا يوريشيا جي زمين کي يورپ سان ۽ افرويوروشيا جي ٻنهي يورپ ۽ آفريڪا سان حصيداري ڪري ٿو. عام اصطلاحن ۾، ان جي اوڀر طرف پئسفڪ سمنڊ، ڏکڻ ۾ هندي سمنڊ ۽ اتر ۾ آرڪٽڪ سمنڊ آهي. يورپ سان ايشيا جي سرحد هڪ تاريخي ۽ ثقافتي تعمير آهي، ڇاڪاڻ ته انهن جي وچ ۾ ڪابه واضح جسماني ۽ جاگرافيائي علحدگي نه آهي. اهو ڪنهن حد تائين خودمختيار آهي ۽ ڪلاسيڪل آڳاٽي دور ۾ ان جي پهرين تصور کان وٺي هليو ويو آهي. يوريشيا جي ٻن براعظمن ۾ ورهاڱي اوڀر۔اولهه ثقافتي، لساني ۽ نسلي فرق کي ظاهر ڪري ٿي، جن مان ڪي هڪ تيز ورهائڻ واري لڪير جي بجاءِ اسپيڪٽرم تي مختلف آهن. ھڪڙو عام طور تي قبول ٿيل ڀاڱو ايشيا کي سویز ڪينال جي اوڀر ۾ رکي ٿو جيڪو ان کي آفريڪا کان جدا ڪري ٿو ۽ ترڪي جي آبنائي جي اوڀر ۾ يورال جبل ۽ يورال ندي ۽ ڏکڻ ۾ قفقاز جبل ۽ ڪئسپين سمنڊ ۽ ڪارو سمنڊ، ان کي يورپ کان جدا ڪري ٿو. چين ۽ ھندستان پھرین کان 18ھین صدی عيسوي تائين دنيا جي سڀ کان وڏي معيشت جي حيثيت سان واپار ڪيا. چين 15ھین صدی عیسوی تائين سڀ کان وڌيڪ جي ڊي پي في ماڻهوءَ سان گڏ رڪارڊ ٿيل تاريخ جي تمام وڏي معاشي طاقت هئي. ريشم روڊ ايشيائي ڏورانهن علائقن ۾ مکيه اوڀر۔اولهه واپاري رستو بڻجي ويو جڏهن ته ملاڪا جي آبنائي هڪ وڏي سامونڊي رستي جي حيثيت ۾ بيٺي. ايشيا 20ھین صديءَ دوران معاشي متحرڪ ۽ مضبوط آبادي جي واڌ جو مظاهرو ڪيو آهي، پر مجموعي طور تي آبادي جي واڌ ۾ گهٽتائي آئي آهي. ايشيا دنيا جي اڪثر مکيه مذهبن جي جنم ڀومي آهي، جنهن ۾ هندومت، زرتشت ازم، يهوديت، جين مت، ٻڌمت، ڪنفيوشسزم، تائو ازم، عيسائيت، اسلام، سک مذھب ۽ ٻيا ڪيترائي مذهب شامل آهن. ايشيا مختلف علائقن ۾ ۽ ان جي اندر نسلي گروهن، ثقافتن، ماحوليات، اقتصاديات، تاريخي لاڳاپن ۽ حڪومتي نظامن جي حوالي سان تمام گهڻو مختلف آهي. اهو پڻ ڪيترن ئي مختلف موسمن جو ميلاپ آهي جنهن ۾ خط استوا ڏکڻ کان اولهه ايشيا جي گرم ريگستانن، اوڀر ۾ معتدل علائقن ۽ براعظمي مرڪز کان سائبيريا ۾ وسيع سب۔آرڪٽڪ ۽ پولر علائقن تائين آهن.

وصف ۽ حدون

ايشيا روايتي طور تي يوريشيا جو حصو آهي جنهن جي اولهہ وارو حصو يورپ آهي . عام طور تي ارضياتي ماهر ۽ طبعي جاگرافي دان ايشيا ۽ يورپ کي الگ کنڊ تصور نہ ڪندا آهن ۽ زمين جو هڪ وڏو حصو قرار ڏيندا آهن. جاگرافي ۾ ٻہ مڪتب فڪر آهن هڪ تاريخي حوالن جي تحت يورپ ۽ ايشيا کي الگ کنڊ قرار ڏيندو آهي جڏهن ته ٻيو يورپ جي لاء کنڊ ۽ ايشيا جي لاء خطي جو لفظ استعمال ڪندو آهي.

مغرب (يورپ) ڏي ڪوبه اوتار پيدا ٿيو ئي ڪونهي. حضرت عيسيٰ، حضرت موسيٰ، حضرت محمد ﷺ، زردشت (زورئسٽر)، سري رامچندر، سري ڪرشن، ڪانفيوشس ۽ ٻيا اوتار ۽ پيغمبر سڀ پورب ۾ ٿي گذريا آهن. يوروپي لوڪن کي بائيبل يا انجيل به ايشيا مان مليو، ته مذهب به ايشيا مان ملين. سر مونيئر وليمس اهي ڳالهيون ڄاڻائي ائين به چيو آهي ته انگن جا نالا ۽ ڏهائيءَ جي ترتيب به هنن هندستان مان پرايا. پاٽ صاحب چيو آهي ته جيئن سج اڀرندو ئي اڀرندي کان آهي تيئن سڀيتا جو سج به اول پورب (ايشيا) ۾ اڀريو، جنهن مان پوءِ پڇم يا مغرب (يورپ) کي روشنائي ملي؛ بلڪه سڄي انسان ذات پورب منجهان ئي پرايو. سن 1882ع ۾ پروفيسر مئڪس ملر کليو کلايو قبول ڪيو ته اسين يوروپي لوڪ پورب کان آيا آهيون، ۽ سڀ جيڪي قيمتي سمجهون ٿا، سو پورب مان پرايو اٿئون

ايشيا-آفريڪا جي حد

ايشيا ۽ آفريڪا جي وچ ۾ سرحد سوئز ڪينال، سویز جی نار، ڳاڙهو سمنڊ ۽ باب المندب آهي. اهو مصر کي، جن جو سينائي جزیرہ نما ايشيا ۾ ۽ باقي ملڪ آفريڪا ۾، سان هڪ بين البراعظمي ملڪ بنائي ٿو.

ايفرويوريشيا

سائي رنگ سان ڏيکاريل ايفرويوريشيا

نالو

ايشيا لفظ جي مطلب جي مختلف ٻولين ۾ اڃان ڪا خبر نہ پئي آهي پر تاريخ ۾ تمام پراڻي دؤر کان ھي لفظ مروج آھي . رومي سلطنت ۾ ھڪ صوبي جو نالو ايشيا ھيو.

رومن امپائر جي نقشي ۾ ڳاڙهي رنگ سان ڏيکاريل ايشيا نالي سان ھڪ صوبو

اصطلاح "ايشيا" کي مڃيو وڃي ٿو ته اهو برونز ايج جي جڳهه جو نالو (هٽي ٻولي:𒀸𒋗𒉿، اسووا) ۾ پيدا ٿيو. جيڪو اصل ۾ صرف اتر اولهه اناتوليا جي هڪ حصي ڏانهن اشارو ڪيو ويو آهي. اصطلاح هٽائي ریڪارڊ ۾ سال 1400 ق.م. جي لڳ ڀڳ ظاهر ٿئي ٿو. سال 1400 ق.م. جي باري ۾ ٻڌايو ويو ته ڪيئن اسووان رياستن جو هڪ اتحاد، جنهن ۾ ٽراءِ پن شامل ھئا، هٽائي بادشاهه توڌليا پھریون جي خلاف ناڪام بغاوت ڪئي. تقريبن همعصر لائن بي دستاويزن ۾ اصطلاح اسويا (ميسينين يوناني: 𐀯𐀹𐀊، اسيويجا) بظاهر ساڳئي علائقي جي قيدين جي حوالي سان شامل آهي.

مالٽا جي شھر ويلیٽا ۾ پلازو فیريریا محل ۾ لڳل ايشيا دیوی جو مجسمو

هيروڊوٽس لفظ Ἀσία، يونان ۽ مصر جي برعڪس، اناتوليا ۽ فارسي سلطنت جي علائقي جي حوالي سان استعمال ڪيو. هو ٻڌائي ٿو ته يونانين جو خيال هو ته ايشيا جو نالو پرومٿيئس جي زال جي نالي تي رکيو ويو آهي، پر لڊينس جو چوڻ آهي ته اهو نالو ڪوٽيس جي پٽ ايسيس جي نالي تي رکيو ويو، جيڪو سارڊس جي هڪ قبيلي کي اهو نالو ڏنو ويو. يوناني دیومالا ۾، ایسیا (Ἀσία) يا اسئی (Ἀσίη) هڪ "لیڊيا جي پڑی (Nymph) يا ٽائيٽن ديوي" جو نالو هو. ایلید Iliad (قديم يونانين پاران هومر ڏانهن منسوب) ٽروجن جنگ ۾ اسیئس Asios نالي ٻن فريگئين جو ذڪر ڪيو آهي (هڪ صفت معنيٰ ”ايشيائي“)؛ ۽ پڻ هڪ دلدل يا هيٺاهين زمين جنهن ۾ لیڊيا ۾ هڪ دلدل آهي اسیوس (ασιος).

اصطلاح بعد ۾ رومن طرفان اختيار ڪيو ويو، جن ان کي ايشيا جي صوبي جي حوالي سان استعمال ڪيو، جيڪو اولهه اناتوليا ۾ واقع آهي. پهرين اديبن مان هڪ جنهن ايشيا کي سڄي براعظم جي نالي طور استعمال ڪيو، پليني هو.

تاريخ

ايشيا جي تاريخ کي ڪيترن ئي محیطن واري ساحلي علائقن جي جدا جدا تاريخن طور ڏسي سگھجي ٿو: اوڀر ايشيا، ڏکڻ ايشيا، ڏکڻ اوڀر ايشيا، وچ ايشيا ۽ اولهه ايشيا. ساحلي علائقو دنيا جي ڪجهه قديم ترين سڃاتل تهذيبن جو گهر هو، انهن مان هر هڪ زرخيز دريائن جي وادين جي چوڌاري ترقي ڪري رهيو هو. ميسوپوٽيميا (عراق) جي تهذيب، سنڌو ماٿري ۽ یالو درياءَ (چین) ۾ ڪيتريون ئي هڪجهڙايون هيون. انهن تهذيبن ۾ شايد ٽيڪنالاجي ۽ خيالن جو تبادلو ٿيو هجي جهڙوڪ رياضي ۽ ڦيٿي. ٻيون جدتون، جهڙوڪ لکڻ، لڳي ٿو ته هر علائقي ۾ انفرادي طور تي ترقي ڪئي وئي آهي. انهن هيٺاهين علائقن ۾ شهر، رياستون ۽ سلطنتون پيدا ٿيون. مرڪزي ميداني علائقو گهڻو عرصو گهوڙن تي سوار خانه بدوشن سان آباد هو، جيڪي ڏاڪڻين مان ايشيا جي سڀني علائقن تائين پهچي سگهن ٿا. سٽيپي (Steppe) مان سڀ کان اولين پوسٽل توسيع انڊو۔يورپين جي آهي، جن پنهنجون ٻوليون اولهه ايشيا، ڏکڻ ايشيا ۽ چين جي سرحدن تائين پکڙيل آهن، جتي ٽوڪرين جا ماڻهو رهندا هئا. ايشيا جو اُتر وارو حصو، جنهن ۾ سائبيريا جو گهڻو حصو شامل هو، گھڻا ٻيلا، آبهوا ۽ ٽنڊرا جي ڪري، وڏي حد تائين اسٽيپي ڪوماڊس لاءِ پهچ کان ٻاهر هو. اهي علائقا تمام گهٽ آبادي وارا رهيا. مرڪز ۽ پردي اڪثر ڪري جبلن ۽ ريگستانن کان ڌار رکيا ويا. قفقاز ۽ هماليه جا جبل ۽ قراقم ۽ گوبي جي ريگستانن اهڙيون رڪاوٽون ٺاهيون هيون، جن کي گهوڙي سوار رڳو مشڪل سان پار ڪري سگهندا هئا. جڏهن ته شهري ٽيڪنيڪي ۽ سماجي طور تي وڌيڪ ترقي يافته هئا، ڪيترن ئي ڪيسن ۾ اهي فوجي پاسو ۾، اسٽيپ جي سوار لشڪر جي خلاف دفاع ڪرڻ لاء، ٿورو ڪم ڪري سگهندا هئا. تنهن هوندي به، هيٺاهين وارن علائقن ۾ ڪافي کليل گاهه جا ميدان نه هئا، جيڪي وڏي گهوڙي سوار قوت کي سهارو ڏئي سگهن؛ هن ۽ ٻين سببن جي ڪري، خانه بدوش جن چين، هندستان ۽ وچ اوڀر جي رياستن کي فتح ڪيو، اهي اڪثر پاڻ کي مقامي، وڌيڪ مالدار سماجن سان ٺهڪندڙ محسوس ڪندا هئا.

اسلامي خلافت جيڪو بازنطيني ۽ پارسي سلطنتن کي شڪست ڏئي اولهه ايشيا ۽ وچ ايشيا جا ڏاکڻيون حصا ۽ ڏکڻ ايشيا جا اولهندي حصا 7ھین صدي عيسويءَ جي فتحن دوران ان جي قبضي هيٺ اچي ويا. منگول سلطنت 13ھین صدي عيسويءَ ۾ ايشيا جو وڏو حصو فتح ڪيو، جيڪو علائقو چين کان يورپ تائين پکڙيل هو. منگول جي حملي کان اڳ، سونگ خاندان جي مبينا طور تي لڳ ڀڳ ٻارهن ڪروڙ (120 ملين) شهري هئا؛ 1300ع جي مردم شماري جنهن ۾ حملي کان پوءِ لڳ ڀڳ ڇهه ڪروڙ (60 ملين) ماڻهن جي رپورٽ ڪئي وئي. ڪاري موت (طاعون ۽ ڪالرا)، انساني تاريخ ۾ سڀ کان وڌيڪ تباهي ڪندڙ وبائي مرضن مان هڪ آهي، سوچيو وڃي ٿو ته وچ ايشيا جي خشڪ ميدانن ۾ پيدا ٿيو، جتي اهو وري سلڪ روڊ سان گڏ سفر ڪيو. روسي سلطنت 17ھین صدي عيسويء کان ايشيا ۾ وڌائڻ شروع ڪيو، ۽ آخرڪار 19ھین صدي عيسويء جي آخر تائين سڄي سائبيريا ۽ وچ ايشيا جي اڪثريت تي قبضو ڪري ورتو. 16ھین صدي جي وچ کان وٺي عثماني سلطنت اناطوليا، وچ اوڀر، اتر آفريڪا ۽ بلقان جي اڪثر علائقن تي ڪنٽرول ڪيو. 17ھین صدي عيسويء ۾، مانچو چين کي فتح ڪيو ۽ چنگ خاندان جی حکومت قائم ڪيو. 16هين ۽ 18هين صدي عيسويءَ ۾ اسلامي مغل سلطنت ۽ هندو مراٺا سلطنت هندستان جو گهڻو حصو سنڀاليو.

ايشيا جي مغربي يورپي نوآبادي مغرب ۾ صنعتي انقلاب ۽ هندستان ۽ چين جي دنيا جي اولين معيشتن جي طور تي ختم ٿيڻ سان ٺهڪي اچي ٿي. برطانوي سلطنت ڏکڻ ايشيا ۾ غالب ٿي وئي، علائقي جو وڏو حصو پهرين برطانوي واپارين طرفان فتح ڪيو ويو ان کان اڳ سڌي طرح برطانوي راڄ هيٺ اچڻ کان اڳ؛ ان دور ۾ انتهائي غربت ٻيڻي ٿي 50 سيڪڙو کان مٿي ٿي وئي. وچ اوڀر م مقابلو ڪيو ويو ۽ انگريزن ۽ فرينچن پاران ورهاڱو ڪيو ويو، جڏهن ته ڏکڻ اوڀر ايشيا انگريزن، ڊچ ۽ فرينچ جي وچ ۾ ٺهيل هئي.

مختلف مغربي طاقتن چين تي تسلط قائم ڪيو جنهن کي بعد ۾ ”ذلت جي صدي“ جي نالي سان مشهور ڪيو ويو، جنهن ۾ انگريزن جي مدد سان آفيم جي واپار ۽ بعد ۾ آفيم وارين جنگين جي نتيجي ۾ چين کي ان جي برآمد کان وڌيڪ درآمد ڪرڻ جي بي مثال صورتحال ۾ مجبور ڪيو ويو. چين جي غير ملڪي تسلط کي جاپان جي سلطنت طرفان اڳتي وڌايو ويو، جنهن هن دور ۾ اوڀر ايشيا ۽ ڏکڻ اوڀر ايشيا، نيو گني ۽ پئسفڪ ٻيٽن جو گهڻو حصو ڪنٽرول ڪيو؛ جاپان جو تسلط ان جي تيزيءَ سان وڌيو جيڪو 19ھین صدي جي آخر ۾ ميجي دور ۾ ٿيو هو، جنهن ۾ هن مغرب کان سکيل صنعتي علم کي لاڳو ڪيو ۽ اهڙيءَ طرح ايشيا جي باقي حصي تي غالب آيو.

سال 1945ع ۾ ٻي عالمي جنگ جي خاتمي ۽ يورپ ۽ سامراجي جاپان جي جنگ جي تباهي سان، ايشيا جا ڪيترائي ملڪ پاڻ کي تيزيء سان نوآبادياتي حڪمراني کان آزاد ڪرڻ جي قابل ٿي ويا. هندستان جي آزاديءَ سان گڏ هندستاني مسلمانن جي اڪثريت لاءِ هڪ الڳ قوم ٺاهي وئي، جيڪا اڄ پاڪستان ۽ بنگلاديش ملڪ بڻجي چڪي آهي. ڪجهه عرب ملڪن انهن تيل جي وڏي ذخيرن جو معاشي فائدو ورتو جيڪي انهن جي سرزمين ۾ دريافت ڪيا ويا، عالمي سطح تي بااثر بڻجي ويا. اوڀر ايشيائي قومون (ڏکڻ اوڀر ايشيا ۾ سنگاپور سان گڏ) اعليٰ ترقي يافته ”ٽائيگر اقتصاديات“ سان اقتصادي طور تي خوشحال ٿي چڪيون آهن، چين 21هين صديءَ تائين دنيا جي مٿين ٻن معيشتن ۾ پنهنجو مقام ٻيهر حاصل ڪري ورتو. هندستان خاص طور تي، معاشي لبرلائيزيشن جيڪا 1990ع جي ڏهاڪي ۾ شروع ٿي هئي، ترقي ڪئي آهي، انتهائي غربت سان هاڻي 20 سيڪڙو کان گهٽ آهي.

جاگرافي

ايشيا جي ھماليہ جبلن جي قطار جتي دنيا جون وڏيون چوٽيون واقع آھن

ايشيا دنيا جو سڀ کان وڏو کنڊ آهي. جتي دنيا جي سڀ کان اوچي، سڀ کان هيٺاهين ۽ سڀ کان ٿڌي ترين جڳهه آهن. ( مائونٽ ايوريسٽ دنيا جي بلند ترين چوٽي، اولهه جي طرف  مريل سمنڊ Dead Sea سمڊ جي سطح مان سڀ کان هيٺاهين جڳهه ۽ اتر سائبيريا جون جڳهون). ايشيا ۾ ڪنهن به کنڊ کان وڌيڪ ماڻهو رهائش پذير آهن جن ۾ هڪ  ڏهائي ٻه ارب آبادي چين ۽ 94 ڪروڙ ڀارت ۾ آباد آهن.

Ptolemy's Asia

ڏکڻ اوڀر ايشيا ۾ هزارين جزيرا آهن جتي آتش فشائن جو ڦاٽڻ ۽ زلزلا اچڻ روز جو معمول آهي. انهن زلزلن ۾ سڀ کان وڌيڪ خوفناڪ ڊسمبر 2005ع ۾ هندي وڏي سمنڊ ۾ پاڻي هيٺ آيل زلزلو هيو جنهن سان پيدا ٿيل لهرون ”سونامي“ هندي وڏي سمنڊ جي چوڌاري وسندڙ ملڪن جي لکن ماڻهن جون حياتيون کسي ورتيون.

ڏکڻ اتر ايشيا ۾ جھنگن جي وڏي تعداد آهي خاص ڪري ٿائيلينڊ، بورنيو جا جزيرا، سلاويسي، جاوا ۽ سماترا جا جھنگ مشهور آهن. ايشيا ۾ دنيا جا ڪيترائي مشهور ريگستان آهن جن ۾ عربستان جو ريگستان، شام جو ريگستان، ٿر، ٿل، ڪراڪم، ٽڪلا مڪان، گوبي دنيا جا وڏا ريگستان شمار ٿيندا آهن. ايشيا ۾ دنيا جا ڪيترائي درياهه به آهن جن ۾ سنڌو، گنگا، جمنا، برهم پترا، ميڪانگ، فرات، دجله،سيحون، اوب، لينا، دنيا جي وڏن درياهن مان آهن

ڍنڍن ۾ قزوين ڍنڍجنهن کي وڏو هجڻ جي ڪري سمنڊ به سمجھيو ويندو آهي، دنيا جي سڀ کان وڏي ڍنڍ آهي. انکان علاوه ارال ڍنڍ، بالڪش ڍنڍ، بيڪال ڍنڍ، وان ڍنڍ دنيا ۾ سڃاتيون وينديون آهن. ٻيٽن ۾ سماترا، بورنيو ۽ نيو گني دنيا جي وڏن ٻيٽن مان آهن.

ايشيا جا خطا

• نارٿ ايشيا
• سينٽرل ايشيا
• فار ايسٽ
• سائوٿ ايشيا
• مڊل ايسٽ
• ايشيا مائينر

ملڪ

• افغانستان
• آرمينيا
• آذربائيجان
• بحرين
• بنگلاديش
• ڀوٽان
• برونائي دارالسلام
• ڪمبوڊيا
• چين
• قبرص
• اوڀر تيمور
• ڀارت
• انڊونيشيا
• ايران
• عراق
• اسرائيل
• جاپان
• اردن
• قازقستان
• ڪويت
• ڪرغيزستان
• لائوس
• لبنان
• ملائيشيا
• مالديپ
• منگوليا
• ميانمار
• نيپال
• اتر ڪوريا
• اومان
• پاڪستان
• فلسطين
• فلپائين
• قطر
• روس
• سعودي عرب
• سنگاپور
• ڏکڻ ڪوريا
• سري لنڪا
• شام
• تاجڪستان
• ٿائيلينڊ
• ترڪي
• ترڪمانستان
• گڏيل عرب امارتون
• ازبڪستان
• ويٽنام
• يمن

تسليم نہ ٿيل ملڪ

• ابخازيہ
• اتر قبرص
• تائيوان
• ڏکڻ اوسيٽا
• نگورنو ڪاراباخ

موسم

ايشيا ۾ انتهائي متنوع آبهوا خاصيتون آهن. آبهوا سائبيريا ۾ آرڪٽڪ ۽ سبارڪڪ کان وٺي ڏکڻ هندستان ۽ ڏکڻ اوڀر ايشيا ۾ اڀرندي اڀرندي آهي. اهو ڏکڻ اوڀر وارن حصن ۾ نم آهي، ۽ اندرئين حصي ۾ خشڪ آهي. ڌرتيءَ تي روزاني درجه حرارت جون سڀ کان وڏيون حدون ايشيا جي الهندي حصن ۾ ٿين ٿيون. مون سون جي گردش ڏکڻ ۽ اڀرندي حصن تي غالب رهي ٿي، هماليه جي موجودگي سبب گرميءَ جي گھٽتائي پيدا ٿئي ٿي، جيڪا اونهاري دوران نمي ۾ اچي ٿي. براعظم جا ڏکڻ اولهه وارا حصا گرم آهن. سائبيريا اتر اڌ گول جي سرد ​​ترين جڳهن مان هڪ آهي، ۽ اتر آمريڪا لاءِ آرڪٽڪ هوا جي ماخذ جي طور تي ڪم ڪري سگهي ٿي. ڌرتيءَ تي اڀرندڙ طوفان جي سرگرمي لاءِ سڀ کان وڌيڪ فعال جڳهه فلپائن جي اتر اوڀر ۽ جاپان جي ڏکڻ ۾ آهي.

سياسي خوبيون

ايشيا مخطلف تهذيبن جو مسڪن آهي. هتي جي زمين، ماڻهن ۽ روايتن ۾ وڏو فرق ملي ٿو. سوويت يونين ڪجي ٽٽڻ سان هتي ڪرغزستان، تاجڪستان ۽ ترڪمانستان جون نيون رياستون وجود ۾ آيون. ڏکڻ اولهه جي زياده تر ملڪن جو عوام مسلمان آهن پر قوميت ۽ مسلڪن جي بنيادن تي ورهايل آهن. ڀارت دنيا جي سڀ کان وڏي جمهوريت آهي جڏهن ته چين دنيا جي تيزي سان وڌندڙ معاشي ۽ طاقتور قوت آهي.

آبادي جون خوبيون

کنڊ جي گهڻي آبادي وڏن درياهن جي ڪنارن تي آباد آهي جنهن جي ڪري هتي گهڻي آبادي جو ڪمائي جو ذريعو زراعت آهي. گنگا، سنڌو، زرد، يانگزي، ۽ ٻين درياهن جي اردگرد جا علائقا تمام گهڻن ماڻهن پاران آباد ڪيل آهن. ٻي طرف معدني دولت جي حاصلات لاء ماڻهو اهڙن علائقن ۾ به رهائش پذير آهن جتي آبادي تمام گهٽ آهي مثلاً تيل جي ڳولها ۾ عربستان جا ريگستان ۽ سائبيريا جا ٿڌا ميدان.

ايشيا کنڊ جا ريگستان ۽ پهاڙي علائقا تقريبن غيرآباد آهن. ڀارت ۽ جاپان دنيا جا گهاٽي آبادي وارن علائقن مان آهن. چين دنيا ۾ سڀ کان وڌيڪ آبادي وارو ملڪ آهي ۽ دنيا جي آبادي جو تقريبن ويهه سيڪڙو چين ۾ رهي ٿو، جڏهن ته ڀارت ۾ به آبادي ۾ تيزي سان اضافو ٿي رهيو آهي ۽ هو جلد چين کي پوئتي ڇڏي ويندو.

هتي جيئن تهذيبن ۾ فرق آهي اتي عوام جي معيار زندگي به تمام مختلف آهي. هڪ طرف جاپان ۽ وچ اولهه جي نار وارين رياستن جي عوام جو طرز زندگي اعلي‘ معيار جو آهي ته ٻئي طرف دنيا جا ڪجهه غريب ترين ملڪبه ايشيا ۾ آهن جن ۾ اتر ڪوريا، بنگلاديش، افغانستان ۽ لائوس قابلِ ذڪر آهن. ايشيا جي غريب ملڪن جي معيشت خانه جنگن، قحط، ٻوڏ، قدرتي آفتن ۽ زراعت جي لاء جديد تريقي ڪار اختيار نه ڪرڻ جي ڪري شديد مشڪلن کي منهن ڏين پيا۔

معاشي خوبيون

ايشيا جي اقتصادي حالت
2003ء جي دوران

آبادي:	3,958,768,100 (2006ء اندازاً)
جي ڊي پي (پي پي پي):	18.077 ٽريلين آمريڪي ڊالرز
جي ڊي پي (ڪرنسي):	8.782 ٽريلين ڊالرز
جي ڊي پي في ڪس (پي پي پي):	4,518 ڊالرز
جي ڊي پي في ڪس (ڪرنسي)	2,143 ڊالرز
لک پتيMillionaires	2.0 ملين (0.05%)
گھڻا انگ اکر  گڏيل قومن جي ترقياتي پروگرام 2002ء مان حاصل ڪيل آهن، ڪجهه انگ اکرن ۾ معلومات جي گھٽتائي جي ڪري مختلف ملڪن کي خارج ڪيو ويو آهي۔

ايشيا جي گھڻي آبادي جي ڪمائي جو ذريعو زراعت آهي ۽ ڪجهه ملڪن ۾ ته صنعتون به تمام گھٽ آهن۔ اوڀر چين ۽ روس ۾ وڏيون صنعتون آهن پر سڀ کان وڌيڪ صنعتي پيداوار جي لحاظ کان جاپان سرفهرست آهي۔ جاپان بجلي ۽ جديد ٽيڪنالوجي جي صنعت ۾ عالمي اڳواڻ سمجھيو ويندو آهي جڏهن ته تائيوانئ ڏکن ڪوريا ۽ سنگاپور به بجلي جون مصنوعات تيار ڪندا آهن۔ هاڻوڪي سالن ۾ تائيوان ۽ ملائيشيا جي معيشتن وڏي ترقي ڪئي آهي ۽ انهن کي ”ايشين ٽائيگر“ چيو ويندو آهي۔

ايشيا جي گھڻي زمين بنجر يا سخت يا خشڪ موسم جي ڪري پوکي راهي جي قابل ناهي جيئن تبت، سائبيريا، عربستان جو گھڻو حصو پوک جي قابل نه آهي۔ کنڊ جون سڀ کان وڌيڪ زرخيز زمينون چين، هندستان ۽ پاڪستان درياهن سان گڏ آهن جتي چانور پوکيا ويندا آهن۔ انکان علاوه ٻيون به پوکون ڪيون وينديون آهن جيئن ڏکڻ اولهه ايشيا ۾ خارڪون، ڏکڻ اوڀر ايشيا ۾ رٻڙ، ڀارت، چين ۽ سريلنڪا ۾ چانهه ۽ ڏکڻ اوڀر جي ٻيٽن ۾ ناريل۔