Rodzice [[Carlo Buonaparte|Karol Maria]] i [[Letycja Buonaparte|Letycja]] nie byli zamożni. Karol Maria, drobny adwokat, toczył długoletni proces z [[Jezuici|jezuitami]] o tytuł własności paru winnic koło Ajaccio, rodzina z pięciorgiem wówczas dzieci żyła z zasiłków przyznanych przezprzezprzez [[Ludwik XVI|Ludwika XVI]] i ojciec musiał się starać się o stypendia na wykształcenie synów (o córki nie dbano tak bardzo, np. [[Paulina Bonaparte|Paulina]] była do końca życia [[Analfabetyzm|półanalfabetką]]). Rodzice pragnęli, by Józef został księdzem, Napoleon marynarzem, a przystojny i najwyższy z braci Lucjan oficerem piechoty. W roku 1781 Karol Maria uzyskał obietnicę stypendium dla Lucjana, ale przyznano je dopiero 3 lata później i Lucjan – zwany wówczas ''Luciano Buonaparte'' – udał się do szkoły [[kadet]]ów w [[Brienne-le-Château|Brienne]], w której od 5 lat studiował sześć lat odeń starszy Napoleon. Po śmierci ojca (1785) zmieniono zamiary i wysłano Lucjana do [[Seminarium duchowne]]go w [[Aix-en-Provence]], gdzie spędził dwa lata. Uznawszy, że się nie nadaje się ani do zawodu oficerskiego, ani duszpasterskiego, powrócił na [[Korsyka|Korsykę]] w wieku lat 15.