Oblężenie Jotopaty: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Wspomagane przez bota ujednoznacznienie (tyle do zrobienia): Rzymianie; zmiany kosmetyczne |
m Dodano kategorię "Bitwy w I wieku" za pomocą HotCat |
||
(Nie pokazano 18 wersji utworzonych przez 14 użytkowników) | |||
Linia 1:
|nazwa = Oblężenie Jotopaty
▲ wojna infobox
|epoka = starożytność
|
|grafika = Almog IL5 Yodfat.jpg▼
▲ |grafika = Almog IL5 Yodfat.jpg
|czas = [[67]] n.e.
▲ |opis = Wzgórze na którym znajdowała się starożytna Jotopata
|
|
|przyczyna =
|wynik = zwycięstwo Rzymian |dowódca1 = Wespazjan
▲ |strona1 = [[Plik:Vexilloid of the Roman Empire.svg|40px]] Rzymianie + oddziały posiłkowe
▲ |strona2 = [[Plik:Star of David.svg|30px]] powstańcy żydowscy
|
|
|
|
|
|współrzędne =
|commons =
}}
'''Oblężenie Jotopaty''' – [[oblężenie]] w czasie [[wojna żydowska (66–73)|wojny żydowskiej]], które miało miejsce w roku [[67]] n.e.
W roku [[67]] n.e. [[Wespazjan]] na czele 60 000 żołnierzy wkroczył do południowej [[Galilea|Galilei]]. Trzon armii stanowiło 45 000 Rzymian, uzupełnianych przez oddziały posiłkowe Agryppy, Antiocha, Soajmosa (
Zanim główne siły Wespazjana dotarły pod miasto, próbę jego zdobycia podjął Placidus dowódca garnizonu Sefforis. Pierwszy szturm Rzymian został odparty. Obrońcy miasta wyszli za mury
Wysokie straty skłoniły Rzymian do zaprzestania ataków i przystąpienia do regularnego [[oblężenie|oblężenia]]. W tym celu sprowadzili pod miasto [[katapulta|katapulty]] oraz machiny bojowe, z których ostrzeliwali mury. Ostrzał spowodował ogromne straty w mieście, zniszczonych zostało wiele budynków, a liczni obrońcy ponieśli śmierć. W odpowiedzi na to Józef wysyłał grupy wypadowe, które niszczyły [[
Po 47 dniach oblężenia do obozu rzymskiego zgłosił się
▲* Józef Flawiusz
▲Po 47 dniach oblężenia do obozu rzymskiego zgłosił się [[zdrajca]] żydowski, który wskazał Wespazjanowi dogodną pore i miejsce ataku. Rzymianie pod wodzą syna Wespazjana - Tytusa wdarli się przed świtem na mury, zaskakując śpiących wartowników. Za nimi po drabinach wspięły się wojska posiłkowe, które szybko zajęły miejską cytadelę. Niedługo później miasto zostało zdobyte. Rozpoczęła się trwająca cały dzień masakra mieszkańców, która pochłonęła 40 000 zabitych. Do niewoli rzymskiej trafiło zaledwie 1200 ludzi. W trakcie siedmiu tygodni oblężenia zginęło też wielu Rzymian. Jedną z ofiar był centurion Antoniusz, który wsławił się podczas [[bitwa pod Askalonem (67)|obrony Askalonu]]. W ręce Rzymian dostał się przywódca powstańców Józef, którego poprowadzono przed oblicze Wespazjana. Żydowski przywódca przepowiedział Wespazjanowi, że zostanie cesarzem, dzięki czemu zachował życie w niewoli. Po zdobyciu Jotopaty Rzymianie skierowali się do [[Cezarea|Cezarei]] nadmorskiej, gdzie zamierzali przezimować.
* Stephen Dando-Collins: ''Żołnierze Marka Antoniusza: III legion galijski'',
{{Kontrola autorytatywna}}
[[Kategoria:Bitwy wojny rzymsko-żydowskiej|Jotopata]]
▲'''Literatura'''
▲* Bernard Nowaczyk: Masada 66-73, Wyd. Bellona. Warszawa 2009.
▲* Stephen Dando-Collins: Żołnierze Marka Antoniusza: III legion galijski, Wyd. Bellona, Warszawa 2008.
▲[[Kategoria:Bitwy starożytnego Rzymu]]
|