Zieleń S: Różnice pomiędzy wersjami
Wygląd
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
poprawki w infoboksie |
m infobox |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Związek chemiczny infobox |
{{Związek chemiczny infobox |
||
| Nazwa = Zieleń S |
| Nazwa = Zieleń S |
||
| grafika1 = Green S |
| grafika1 = Green S.png |
||
| grafika1_opis = |
| grafika1_opis = |
||
| grafika2 = |
| grafika2 = |
||
| grafika2_opis = |
| grafika2_opis = |
||
| grafika3 = |
| grafika3 = Green S 3D.gif |
||
| grafika3_opis = |
| grafika3_opis = |
||
| Nazwa systematyczna = N-4-[ [4-(dimetyloamino)fenylo](2-hydroksy-3,6-disulfo-1-naftalenylo)-metyleno]2-cykloheksadieno-1-ylidyno]N-metylometanaminian sodu |
| Nazwa systematyczna = N-4-[ [4-(dimetyloamino)fenylo](2-hydroksy-3,6-disulfo-1-naftalenylo)-metyleno]2-cykloheksadieno-1-ylidyno]N-metylometanaminian sodu |
Wersja z 17:32, 28 wrz 2010
| |||||
[[Plik:{{{3. grafika}}}|180x240px|{{{opis 3. grafiki}}}|alt=]] {{{opis 3. grafiki}}} | |||||
Identyfikacja | |||||
Numer CAS |
{{{numer CAS}}}Brak numeru CAS |
---|
Zieleń brylantowa (E 142) – barwnik anilinowy (trójfenylometanowy) stosowany m.in. w przemyśle spożywczym. Szkodliwy dla zdrowia, w niektórych krajach zakazany jako substancja barwiąca w przemyśle spożywczym.
Zastosowanie w medycynie
Zieleń brylantowa, podobnie jak fiolet gencjanowy jest także stosowana w lecznictwie (w Polsce obecnie bardzo rzadko) jako środek antyseptyczny do dezynfekcji skóry i ran, w roztworach wodnych i spirytusowych 1% - 2%., rzadziej jako maść i w innych postaciach leku recepturowego. Znana pod nazwą farmaceutyczną: Viride nitens
PREPARATY
- Viride nitens subst. do receptury aptecznej 10 g i 25 g / Tamda a.s. Olomouc - Republika Czeska
Potencjalne skutki
Zastosowania w żywności
Zobacz też
Bibliografia
- http://www.tamda.cz/_data/farmaceuticke-suroviny.pdf
- http://luskiewnik.webpark.pl/antisepticum2002.htm
- Mały Słownik Chemiczny - J.Chodkowski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1967 r.
- Farmakologia, Podstawy farmakoterapii, Piotr Kubikowski, Wojciech Kostowski, PZWL 1979
- Poradnik Terapeutyczny, red. Piotr Kubikowski, wyd. II - PZWL 1969 r., wyd. III - PZWL 1975 r.