Diaken: verschil tussen versies

 

== Oorsprong ==

in [[Handelingen van de Apostelen|Handelingen]] 6:1-6 worden mannen aangesteld met een diakonale functie. Omdat de hulp aan arme weduwen in de christengemeente in Jeruzalem niet goed verliep, en de apostelen daar zelf niet voldoende tijd voor hadden, besloot de christelijke gemeente, onder gebed tot God, ''zeven mannen'' te kiezen die de zorg voor de armen moesten vormgeven. Zij verzamelden middelen voor de armen en deelden die uit aan hen die dat nodig hadden. Dit is de eerste Schriftuurlijke vermelding van diaconaat. Of hier ook het diakenambt is ingesteld is meer en meer omstreden.<ref name="worldcat.org">{{Citeer boek|titel=Handboek gereformeerd kerkrecht|auteurlink=Herman Selderhuis|auteur=Herman Selderhuis (red.)|medeauteurs=H.J. Selderhuis, Stichting Refo500|url=https://www.worldcat.org/oclc/1129599295|uitgever=Groen|plaats=Heerenveen|datum=2019|pagina's=253|ISBN=978-90-8897-231-7}}</ref> In de brief aan de [[Brief van Paulus aan de Filippenzen|Filippenzen]] en in de eerste brief aan [[Eerste brief van Paulus aan Timoteüs|Timotheus]] worden zowel de oudsten als de diakenen genoemd. Deze twee ambten laten zich blijkbaar niet zonder elkaar denken.

 

In de ontwikkeling van de kerk vanaf de eerste eeuwen groeit al snel de praktijk dat de diakenen de helpers van de [[bisschop]]pen worden. Als helpers van de [[bisschop]]pen ontvingen de mannen die uitgekozen waren om diaken te worden de handoplegging. Deze ritus werd in de vroeg-[[christendom|christelijke]] Kerk gezien als een [[sacrament]]ele handeling waaraan [[genade (christelijk geloof)|genade]] verbonden was.