(Go: >> BACK << -|- >> HOME <<)

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 6:
Of het diakenambt is ingesteld in [[Handelingen van de Apostelen|Handelingen]] 6:1-6 is meer en meer omstreden.<ref>{{Citeer boek|titel=Handboek gereformeerd kerkrecht|auteurlink=Herman Selderhuis|auteur=Herman Selderhuis (red.)|medeauteurs=H.J. Selderhuis, Stichting Refo500|url=https://www.worldcat.org/oclc/1129599295|uitgever=Groen|plaats=Heerenveen|datum=2019|ISBN=978-90-8897-231-7}}</ref> In ieder geval worden er in dit bijbelgedeelte mannen aangesteld met een diakonale functie. Omdat de hulp aan arme weduwen in de christengemeente in Jeruzalem niet goed verliep, en de apostelen daar zelf niet voldoende tijd voor hadden, besloot de christelijke gemeente, onder gebed tot God, ''zeven mannen'' te kiezen die de zorg voor de armen moesten vormgeven. Zij verzamelden middelen voor de armen en deelden die uit aan hen die dat nodig hadden. Dit is de eerste Schriftuurlijke vermelding van het diaconaat. In de brief aan de [[Brief van Paulus aan de Filippenzen|Filippenzen]] en in de eerste brief aan [[Eerste brief van Paulus aan Timoteüs|Timotheus]] worden zowel de oudsten als de diakenen genoemd. Deze twee ambten laten zich blijkbaar niet zonder elkaar denken.
 
AlsIn de ontwikkeling van de kerk vanaf de eerste eeuwen groeit al snel de praktijk dat de diakenen de helpers van de [[bisschopBisschop|bisschoppen]]pen worden. Als helpers van de vroege Kerk[[bisschop]]pen ontvingen de mannen die uitgekozen waren om diaken te worden de handoplegging. Deze ritus werd in de vroeg-[[christendom|christelijke]] Kerk gezien als een [[sacrament]]ele handeling waaraan [[genade (christelijk geloof)|genade]] verbonden was.
 
Ook vrouwen konden in de vroege kerk diaken zijn<ref>1 Timoteus 3:11</ref>, hoewel door de rooms-katholieke en oosters-orthodoxe kerken betwist wordt dat dit hetzelfde diakenschap betrof als voor mannen. Johannes Calvijn sprak over twee soorten diakenen in het Nieuwe Testament. De eerste soort was bezig met het regelen en besturen van diaconaal werk. Deze diakenen konden alleen mannen zijn. De tweede soort diakenen waren bezig met het uitvoerende werk, dit waren bij voorkeur vrouwen die als [[diacones]] waren aangesteld.<ref>{{Citeer boek|titel=Handboek gereformeerd kerkrecht|auteurlink=Herman Selderhuis|auteur=Herman Selderhuis (red.)|medeauteurs=H.J. Selderhuis, Stichting Refo500|url=https://www.worldcat.org/oclc/1129599295|uitgever=Groen|plaats=Heerenveen|datum=2019|pagina's=253|ISBN=978-90-8897-231-7}}</ref>
 
Het diaconaat was niet uitsluitend gericht op de armenzorg en was niet in het laatst een functie die ook de [[liturgie|Eucharistie]] en zielzorg betrof. Bovenal waren zij ook verkondigers van het [[Woord]] van het [[Evangelie]]. Vroege bronnen als de [[Didache]] en de [[Bijbel (christendom)|Bijbel]] zelf wijzen hierop.