Grote brandnetel: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Brandharen: bronvraag kan nu weg |
|||
Regel 39:
De brandharen van de plant gaan prikken en jeuken bij aanraking door de mens. Aan de top van de knop van iedere brandhaar zit een weerhaakje dat bij aanraking in de huid vast komt te zitten. Daarbij breekt de knop van de brandhaar af en komt een mengsel van stoffen in de huid die de brandende en langdurig aanhoudende jeuk veroorzaken. Ook ontstaan op de huid lichtere, jeukende bultjes, die netelblaren worden genoemd.
Onderzoeken uit 1849, 1947 en 1969 toonden aan dat de brandharen [[acetylcholine]], [[histamine]], [[serotonine]] en [[mierenzuur]] bevatten.{{Bron?|welk onderzoek?|2019|07|08}} Laatstgenoemde stof zou de belangrijkste veroorzaker van de jeuk/prikken zijn. De afgelopen 100 jaar is weinig onderzoek verricht op dit gebied. Wat wel bekend is, is vaak gebaseerd op twijfelachtige referenties of kwalitatief slecht onderzoek. Of mierenzuur werkelijk de belangrijkste veroorzaker van de jeuk is, zal nader onderzocht moeten worden. Onderzoek uit 2006 aan ''Urtica thunbergiana'', een verwant van de grote brandnetel, toonde aan dat [[oxaalzuur]] en [[wijnsteenzuur]] waarschijnlijk de veroorzakers van de aanhoudende jeuk/prikken zijn.<ref>{{en}} Fu HI et al. Identification of Oxalic Acid and Tartaric Acid as Major Persistent Pain-inducing Toxins in the Stinging Hairs of the Nettle, Urtica thunbergiana. Ann.Botany. 2006;98:57-65.</ref>
Een brandnetelstengel vastpakken waarbij prikken voorkomen worden kan het beste met een licht opwaartse beweging, omdat de brandharen van de stengel iets naar boven wijzen. De brand van de kleine brandnetel is pijnlijker en meer stekend dan van de grote. Beide soorten hebben op de wortels geen brandharen en de bovenzijde van het blad bevat minder brandharen dan de onderzijde.
| |||