Gebruiker:Eg-T2g/Kladblok: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 18:
Toen het heelal nog klein en heet was, ontstonden uit een [[kwantumfluctuatie]] in [[vacuüm]] [[foton]]en. Bij uitzetting en de daarmee verbonden afkoeling ontstonden daaruit eerst [[quark]]s en dan daaruit [[Proton (deeltje)|protonen]] en [[neutron]]en. Protonen zijn stabiel, maar een neutron vervalt met [[vervaltijd]] 886 seconden door de [[zwakke kernkracht]] met [[bètaverval]] tot een proton, een [[elektron]] en een [[elektron-antineutrino]]. Zo ontstond een verhouding protonen:neutronen 7:1. Toen het heelal door uitzetting kouder werd, gingen neutronen zich binden aan protonen, waardoor die verhouding 7:1 ingevroren werd. Die verhouding is nu nog terug te vinden in de massaverhouding [[Waterstof (element)|waterstof]]:[[helium]] 3:1. Inderdaad: dit betekent 12 waterstofkernen met massa 1 van 1 proton tegen 1 heliumkern met massa 4 van 2 protonen en 2 neutronen, dus 12 + 2 = 14 protonen : 2 neutronen of 7:1. Eerst werd gedacht, dat de optredende reactie enkel vorming van [[deuterium]] was: n + p → D. Latere metingen en berekeningen toonden aan, dat in dit vroeg stadium ook al [[tritium]], [[helium-3]], [[helium-4]] en [[lithium-7]] ontstaan moeten zijn. Alle zwaardere elementen zijn pas later door nucleosynthese in sterren ontstaan.
== halfgel. ==
Een '''halfgeleider''' is een stof die qua elektrische geleiding het midden houdt tussen een goede elektrische [[isolator]] zoals [[kwarts]], en een matige elektrische [[geleider]] zoals [[halfmetalen]] als [[Tin (element)|tin]] of [[Lood (element)|lood]]. Qua structuur is hij eigenlijk een isolator met een forse [[band gap]] tussen de bovenkant van de
Met halfgeleiders kunnen allerlei elektronische componenten worden gemaakt. Elektronici noemen dergelijke halfgeleidercomponenten meestal kortheidshalve „[[Halfgeleider (elektronica)|halfgeleiders]]”.
|