Apocalypse Now: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
(14 tussenliggende versies door 13 gebruikers niet weergegeven) | |||
Regel 22:
| prijzen = 20
}}
'''''Apocalypse Now''''' is een [[Verenigde Staten|Amerikaanse]] [[oorlogsfilm]] uit [[Film in 1979|1979]] van [[Francis Ford Coppola]] met in de hoofdrollen [[Martin Sheen]], [[Robert Duvall]], [[Dennis Hopper]] en [[Marlon Brando]].
''Apocalypse Now'' is losjes gebaseerd op het boek ''[[Heart of Darkness (roman)|Heart of Darkness]]'' van de [[Polen|Pools]]-[[Verenigd Koninkrijk|Britse]] schrijver [[Joseph Conrad]], maar speelt zich af in [[Vietnam]] en [[Cambodja]] ten tijde van de [[Vietnamoorlog]]. Hij is echter opgenomen op de [[Filipijnen]]. Van de opnamen is een documentaire gemaakt door Coppola's vrouw [[Eleanor Coppola]]
De film speelt zich af in [[Vietnam]] ten tijde van de [[Vietnamoorlog]] en wordt als een kritiek op deze oorlog gezien. De film behandelt klassieke thema's als menselijke overmoed en loutering, goed en kwaad, maar ook de waanzinnige kanten van [[oorlog]]. De film begint als een min of meer realistische oorlogsfilm, maar gaat geleidelijk aan over in een surrealistisch verhaal van zelfontdekking.
Regel 30:
== Verhaal ==
{{Leeswaarschuwing}}
Officier ''Kapitein Willard'',
Voordat ze de riviermond bereiken komen ze bij een strand waar de bloeddorstige kolonel ''Bill Kilgore'' een aanval op een dorp uitvoert. Vanuit een van de helikopters draaien ze zelfs luide operamuziek. Hij wil Willard en zijn groep eerst niet helpen totdat hij hoort dat een van de bemanningsleden een [[Surfen|surfer]] is. Kilgore laat het dorp uiteindelijk verwoesten met [[napalm]] waarna de bemanning besluit te vertrekken, voordat de doorgedraaide Kilgore hen onder druk kan zetten om te gaan surfen.
Regel 36:
Tijdens hun tocht over de rivier komen ze langs een optreden van een groep playboy bunnies.
Later volgt een ontmoeting met een [[sampan]] (lokale rivierboot). Ze controleren de boot, maar door de opgelopen spanning schieten ze op een vrouwelijk bemanningslid. Ze nemen de gewonde vrouw aan boord, maar Willard doodt haar omdat ze toch
Gaandeweg ontstaat spanning onder de bemanning omdat ze de reden
Doordat de bemanning onvoorzichtiger wordt en regelmatig onder invloed van drugs is, kunnen ze minder alert
Uiteindelijk bereiken ze de locatie waar Kurtz zich schuilhoudt in de ruïnes van een oude [[Khmer-rijk|Khmerstad]], omgeven door vele lokale volgelingen. Er zijn verschillende lijken te zien die aan de bomen zijn opgehangen. Ze worden begroet door een Amerikaanse oorlogsfotograaf die Kurtz de hemel in prijst. Willard en de overgebleven bemanningsleden ''Chef'' en ''Lance'' lopen door de ruïnes en vinden de psychisch gebroken Colby. Ook blijken een aantal Amerikaanse soldaten zich bij Kurtz te hebben aangesloten. Willard stuurt Chef terug naar de boot met de opdracht om hun positie via de radio door te geven zodat een luchtaanval uitgevoerd kan worden mochten hij en Lance niet terugkeren. Willard wordt gevangen genomen en vastgebonden bij Kurtz gebracht in een
Willard wordt weer vrijgelaten en mag over het terrein rondlopen. In gesprekken deelt Kurtz zijn wereldbeeld, over oorlog, de menselijke drijfveren en beschaving. Kurtz ventileert zijn bewondering voor de [[Nationaal Bevrijdingsfront (Vietnam)|Vietcong]]. Ook vertelt hij over zijn familie en zijn zoon. Tijdens een nachtelijk ritueel waarin een waterbuffel wordt geslacht stapt Willard de kamer van Kurtz binnen en valt hem aan met een [[kapmes]]. Kurtz spreekt zijn laatste woorden uit, ''... The horror ... the horror'' en sterft. Willard en Lance lopen naar de boot en zien kans om langs de bewoners te komen die voor hen buigen. Met de geschriften van Kurtz varen ze weg. Op een van de papieren heeft Kurtz zelf geschreven dat het dorp uitgemoord moet worden. Terwijl ze wegvaren schakelen ze de radio in maar het wordt in het midden gelaten of de luchtaanval echt wordt aangevraagd.
== Rolverdeling ==
{{tabel cast}}
|-
* [[Martin Sheen]]: [[kapitein (rang)|kapitein]] Benjamin L. Willard▼
|-
* [[Frederic Forrest]]: Jay 'Chef' Hicks▼
* [[Sam Bottoms]]: Lance B. Johnson▼
|-
* [[Laurence Fishburne]]: Tyrone 'Clean' Miller▼
| [[Robert Duvall]] || [[luitenant-kolonel]] Bill Kilgore
* [[Dennis Hopper]]: fotojournalist▼
|-
* [[Harrison Ford]]: kolonel Lucas▼
* [[Albert Hall]]: Chief Phillips▼
|-
* [[G.D. Spradlin]]: generaal Corman▼
|-
|-
|-
|-
|-
== Achtergrondinformatie ==
Toen Coppola op [[20 maart]] [[1976]] begon met filmen zou [[Harvey Keitel]] de rol van Willard spelen. Het duurde een maand voordat Coppola de beslissing nam om hem te vervangen, nadat hij de opnames van de eerste weken doornam. Keitel zou niet de juiste man zijn om Willard te spelen. Coppola zei hierover dat Keitel een zeer actieve acteur is, die altijd de aandacht naar zich toetrekt, en niet een passief toekijkende officier. Nadat dit was besloten vloog Coppola naar [[Los Angeles]] en nam contact op met Martin Sheen. Sheen kreeg vervolgens gedurende de opnamen een [[hartinfarct]], de opnamen lagen weken stil terwijl de financiers van de film onkundig werden gehouden van dit voorval. Een ander probleem vormde acteur [[Marlon Brando]]. Brando zou de rol spelen van
Coppola hoopte dat het [[Department of Defense|Amerikaanse Ministerie van Defensie]] en het [[Amerikaanse leger]] hem toestemming en hulp zouden geven om de film te maken. In [[1975]] stuurde hij een onvoltooide versie van het script op. Het Amerikaanse leger vond het script onacceptabel en wilde niet meewerken. Nadat besloten was om de film niet in [[Australië (land)|Australië]] op te nemen (waar de legerleiding stelde dat ze geen "agentschap voor filmattributen is") nam Coppola contact op met de toenmalige president van de [[Filipijnen]], [[Ferdinand Marcos]], die hem graag wilde helpen mits hij zou betalen. Het Filipijnse leger leverde [[helikopter]]s, beveiliging en al het andere wat nodig zou zijn. Werken met de helikopters bleek lastig. Elke dag waren er nieuwe piloten en moest Coppola steeds opnieuw uitleggen wat hij wilde. Daarnaast werden de helikopters soms zonder overleg weggeroepen door de Filipijnse legerleiding wanneer zij elders nodig waren.
[[Laurence Fishburne]] was
De Nederlandse [[fotograaf]] [[Chas Gerretsen]] was betrokken bij de productie en maakte tegelijkertijd een fotoserie van de opnamen. In 2019 werd de documentaire ''Dutch Angle: Chas Gerretsen & Apocalypse Now'' over deze ervaringen uitgebracht. Hierin gaf hij aan dat de opnamen van de film met net zoveel waanzin gepaard gingen als de Vietnamoorlog zelf. Zo werd er met geld gesmeten en er zelfs ledematen uit een mortuarium werden gehaald voor op de set.<ref>[https://www.vprogids.nl/cinema/lees/artikelen/interviews/2019/Fotograaf-Chas-Gerretsen-over-Apocalypse-Now.html vprogids.nl - 'Ineens lag de set vol echte menselijke resten' Interview met fotograaf Chas Gerretsen over Apocalypse Now - 18 JUNI 2019. [https://web.archive.org/web/20201201123419/https://www.vprogids.nl/cinema/lees/artikelen/interviews/2019/Fotograaf-Chas-Gerretsen-over-Apocalypse-Now.html Gearchiveerd] op 1 december 2020.</ref>
== Latere versies ==
Regel 71 ⟶ 83:
=== Apocalypse Now Redux ===
In
* Een nieuwe scène werd toegevoegd waarin de boot de playmates van het concert nogmaals tegenkomt op de rivier. Ze zijn gestrand met de helikopter en ruilen twee vaten met brandstof in ruil voor twee uur met de playmates.
* Een bijzondere scène is
* De scène waarin de groep de surfplank van Kilgore steelt waarna deze de achtervolging inzet is aangepast. In de originele versie was niet helemaal duidelijk waarom
* Een aantal scènes, onder andere over de ontmoeting met kolonel Kurtz zijn aangepast.
Regel 83 ⟶ 95:
* De tweede ontmoeting met de playmates.
* Delen van het bezoek aan de privékolonie.
*
=== First Assembly ===
Regel 107 ⟶ 119:
* ''"Do you think my methods are unsound, Willard?"'' (vraagt Kurtz aan Willard) ''"I don't see any method at all, Sir"'' (antwoordt Willard)
* ''"Ah the heads... sometimes he goes too far.. he's the first one to admit it!"'' (fotojournalist tegen Willard nadat hij afgehakte hoofden ziet)
* '
* ''"The Horror... The Horror..."'' (laatste woorden van Kurtz - een direct citaat uit Joseph Conrads ''Heart of Darkness'')
* ''"Because it's judgement that defeats us."'' (Kurtz)
Regel 113 ⟶ 125:
==Prijzen==
De film werd bekroond met diverse filmprijzen:
* [[
* [[Academy Award]]: twee gewonnen:
* [[Golden Globe]]: drie gewonnen: Best Director, Best Actor in Supporting Role, Best Original Score, en een nominatie: Best Motion Picture.
* [[British Academy Film Award|BAFTA Award]]: twee gewonnen: Best Direction, Best Actor in Supporting Role, en zes nominaties: Best Actor, Best Cinematography, Best Editing, Best Film, Best Best Production Design en Best Sound Track
{{Navigatie films Francis Ford Coppola}}
{{Appendix
▲}}
{{Cursief}}
|