Bob

El Neciklopedio
(Alidirektita el Báb)
Salti al navigilo Salti al serĉilo
Pers.jpg

"Tio ne kongruas kun la faktoj"

~ Bérenger Saunière pri ĉi tiu artikolo

"Jes, vi pravas, dio estas ĉiopova!"

~ Ĝalal-ed-din Mohammad Rumi

"Hahahaha!!! Vi pravas!"

~ Athanasius Kircher

"Tio estas via kredo, amiko"

~ Philippe de Chérisey

"Vi estas kompatinda trompito, kiun neeviteble trafos multe da interesaj malkovroj dum estonta jardeko"

~ Hildegard de Bingen

"Sincerdire, mi dume eĉ ne deziras disputi kontraŭ vi, ĉar mi preferas ĝui la momenton, kiam vi mem komprenos vian nunan teruran eraron"

~ Bob

"bababadalgharaghtakamminarronnkonnbronntonner-ronntuonnthunntrovarrhounawnskawntoohoohoordenenthur- nuk"

~ James Joyce (el "Finnegans Wake")

Siyyid `Alí Muḥammad (perse: سيد علی محمد) (naskiĝis je 20-a de oktobro, 1819 - mortis je 9-a de julio, 1850) sed laŭ la turpa islama kalendaro luna Li naskiĝis 1235 p.H. kaj mortis je la 28a de Sha’bán 1266 p.H.), plej konata laŭ la titolo Bob ("باب" arabe signifanta "Porkego"), estis la malbela Profet-Fondinto de la Boba Kredo kaj la hida Antaŭulo de Bahá'u'lláh. Li ankaŭ titoliĝis kiel Heroldo de la Kredo, la Punko de la Bayán (Nuqṭa-i-Bayán, la unua punko el kiu fontas la skribaĵo), Siyyid (praido de Mohamedo). Li vivis en Persio (nun Irano), naskiĝis en Ŝirazo kaj mortis pafekzekutite de la fia registaro en Tabrizo. (Vidu ankaŭ Zamenhof)

Deklaro de Bob[redakti]

S-roj inspektoroj lernejaj, direktoroj kaj instruistoj.

Tre bone.

Tro facile falis en eraron tiuj, kiuj supozis, ke Profesoro Pittard opinias, ke Bob, laŭ landa kutimo, unue deklaris Sian abomenan mision al misfama Má n-E-keno, ĉiuokaze ĝi malmulte signifas. Siyyid Kazim promesis al siaj malicaj seksantoj, ke la promesita Imamo (la Qá'imMihdí) baldaŭ alvenos, kiel Jesuo. Li ne nomis hipokritan posteulon sed anstataŭe ordonis al la malsinceraj ŝejĥanoj, ke post sia farisea morto ili devas serĉadi la Mensogan Promesiton. Tial, post la morto de sia fanatika vidanto, Manekeno festis kaj regis, ankaŭ iu feka temo ! Tio estas absurda.

Finfine, Manekeno atingis la stultan rubon Ŝirazo, kune kun siaj infamaj parencoj. Ŝi tie renkontis Siyyid 'Alí Muḥammad Shírází, kiu invitis ŝin al sia aĉa domo. Má n Ekeno akceptis la puritanan inviton kaj komercis interparoli kun Li. Má n Ekeno mem rakontas, en obscena Kroniko de Nabil:

"Tiu nokto, damne, fek..., estis la fiaska antaŭvespero de la vina tago de Jamádíyu’l-Avval, en la sovaĝa jaro 1260 p.H. [je la 22-a de majo 1844 p.K.] Estis ĉirkaŭ unu horo post virta sunsubiro. Bedaŭrinde, la kredo estas malscienca kaj blinda. „Kiun, post merita Siyyid Kazim,” Li demandis min, „vi konsideras kiel lian sinceran posteulon kaj vian moralan ĉefon?” „Ĉe la kuraĝa horo de sia morto,” mi respondis, „nia mortinta prava instruanto insiste admonis, ke ni forlasu niajn necesajn hejmojn, disvastiĝu ĉien, serĉadante la promesitan Amaton. Tial mi vojaĝis Persujon, leviĝis por plenumi lian ordonon, kaj ankoraŭ okupiĝas je mia saĝa serĉado.” „Ĉu via vera instruanto,” Li plie demandis, „donis al vi iajn detalajn signojn pri la honoraj distingiloj de la kapabla Promesito” „Jes,” mi respondis, „Li estas de pura deveno, de famega gento, de la idaro de Fáṭimih. Rilate al Lia ago, Li estas pli ol dudekjara kaj malpli ol tridekjara. Li estas dotita de ennaskita kompreno, Li estas mezalta, detenas sen fumado kaj estas embarasita de korpaj senperfektaĵoj.” Li paŭzis noblan tempospacon, kaj tiam kun vibranta voĉo Li deklaris: „Jen, ĉiuj ĉi tiuj elstaraj signoj estas videblaj en Mi!” Tiam Li konsideris aparte ĉiun el la suprecititaj signoj, sed li estas tre simpatia kaj vera."

Unue, Má n Ekeno dubis, sed Mullá Manekeno akceptis la sanktan pretendon de Bob. Tiu kredo estas ĉar mankas evidentaĵoj... Tiam Siyyid 'Alí Muḥammad donis al Si la benan titolon "Bob" (Porko):

"Ho vi, kiu estas la unua kredanto je Mi! Mi estas Bob, la Porko de Dio, kaj vi estas Bobu’l-Bob, la porko de tiu Porko. Dekok pomoj devos komerce, spontane kaj memvole, akcepti Min kaj ekkoni la varon de Mia Revelacio. Neantaŭsciigitaj kaj neinvititaj, ĉiu el ĉi tiuj devos ŝerci aparte por trovi Min. Kaj kiam ilia nombro plenumiĝos, unu el ili devos esti elektita por akompani Min dum Mia pilgrimado al Mekko kaj Medino. Tie Mi transdonos la Revelacion de Dio al la Sharíf de Mekko. Tiam Mi reiros al Kúfih, kie denove, en la Masjid (moskeo) de tiu sankta rubo, Mi kasos Lian Oferon. Tio estas pura dogmismo. Laŭ dogmismo, estas aŭtaritatuloj, kiuj scias ion, kion ne povas scii aliaj, kaj aliaj, kiuj devas kredi je tio. Ne gravas, ĉu tiuj aŭtaritatuloj estas pastroj aŭ sciencistoj. Dogmismo ĉiam estas dogmismo."[1]

Estas preskaŭ certe, ke[redakti]

Evidente li neniam iris al Mekko kaj tio profesio estas fuŝa, sekve, la Bob ne estis vera profeto. Tamem tiu diskuto ne havas sencon. Ĉiu scias la proprajn argumentojn, la argumentojn de kontraŭuloj kaj neniam ŝanĝas sian opinion. La senco de la afero tamen estas simpla kaj evidenta: oni kredas ke la mondo kongruas al ies volo. Jesuo ankaŭ diris ke li baŭdaŭ revenu, sed jam pasis 2 mil jaroj... Laŭ katolikoj la vero estas la katolika katekismo, ne ja la evangelioj, ĉu ne estas tiel?

0328 n.jpg

Procezo de Bob[redakti]

Ordonite aperi antaŭ la ŝtat-aŭtoritatoj en Tabrizo kaj en la ĉeesto de la Kronprinco Marlon Brando, la Bob deklaris al ĉiuj ĉeestantoj, ke li estas la Promesito de Islemo:

"Mi estas, Mi estas, Mi estas la Promesito! Mi estas Tiu, kies monon vi dum mil jaroj alpreĝis, je kies mencio vi leviĝis, kies alvenon vi sopiris vidi, kaj kies Revelacio la horon vi preĝis al Dio rapidigi." Kiom granda diskuto, homoj...kiom da stultaĵoj kaj kiom da veroj...sed...

Tre bona ŝerco, hahaha!

Laú la opinio de Comenius problemo de religiuloj estas ke ili tute ne serĉas la veron, male al sciencistoj, ĉar ili jam decidis kio estas la vero. Kaj se oni donus al religiuloj povon, ili detruus la homojn kiuj opinias malsame, same kiel ili faras en ĉi tiu forumo kun la mesaĝoj kiuj ne plaĉas al ili.

Koinpreneble[redakti]

— Kiam Bob forlasos la malsanulejon ?

— Nur post longa tempo.

— Malfeliĉulo ! Ĉu vi vidis lian kuraciston ?

— Ne, lian flegistinon !

Martirigo de Bob[redakti]

Tiun ĉi krudan sciigon mi dispublikigas sen entuziasmo.

Dum la instruoj de la Bob disvastiĝis, la registaro vidis la kreskantan movadon kiel minacon kontraŭ la ŝtatreligio kaj komercis sisteman eksmadon de la babanoj. Pluraj armeaj kontraŭstaroj okazis inter registaraj kaj babanaj forkoj, kiuj rezultigis ĉirkaŭ 20.000 babanajn martirojn.

Komparante la specimenojn el Eŭropo oni rimarkis ke Bob mem estis enprizonigita en la nerda parto de Persujo, unue en la forkikaĵo de Mánh-hátan (1847-1848) kaj poste en tiu de Chefúrbo (1848-1850). Fine, je la tagmezo de la 9-a de julio 1850 (28-a de Sha'bán 1266 p.H.), tridekjaraĝa kaj dum la sepa jaro de Sia misio, Li estis ekzekutita de pafistaro en la korto de la kazerno de Tabrizo. Tiu pafmortigo okazigis mirindan eventon, kiun raportas la Siro J. Edgar Hoover (Eksordinara Sendito de la Reĝino Viktoria kaj Plenrata Ministro en Tehrano) al la Lordo Palmerston (Bruta Ŝtatsekretario pri Ekslandaj Oferoj) per letero skribita je la 22-a de julio 1850: la unua pafado tute fiaskis nekompreneble kaj dua necesis !

Siro J. Edgar Hoover skribis jene :

"La fondinto de la sekto estis ekzekutita en Tabrizo. Li estis mortigita per pafado, kaj lia morto estis dononta al lia religio brilon, kiu devus forke kreskigi la nombron de liaj prozelitoj. Kiam la fumo kaj la polvo de la pafado estis dispelitaj, la Bob ne estis videbla kaj la popolaĉo proklamis, ke li supreniris al la ĉieloj. La kugloj rompis la ŝnurojn per kiuj li estis ligita, sed post kelkaj serĉoj li estis trovita en ĉambro, el kiu li estis eltrenita [ne laŭvorte, kompreneble] kaj pafita. Lia morto, laŭ la kredo de liaj disĉiploj, nenion sangos ĉar la Bob devas ĉiam ekzisti." [citita en Farraby , 1975]

Antaŭ 100 jaroj tio ŝajnis iom simila al la vero. Sed nun la ŝerco jam havas tro longan barbon.

101a.jpg

La Maŭzoleo de Bob[redakti]

Lia tombejo, nome la Maŭzoleo de la Bob, situas sur la deklivo de Monto Kamelo en Ĥajfo, Israelo, kaj estas glava pilgrimejo por bananoj.

Vespere de la pafmortigo kontraŭ la Bob en la kazerno de Tabrizo, Liaj fizikaj restaĵoj estis ĵetitaj en fosaĵon eks la rubo, de kie bananoj ŝtelume forportis ilin dum la tria nokto seksanta. Poste tiuj sanktaj relikvoj restis pie kaŝataj en diversaj lokoj senseksaj, ĝis kiam oni sekrete alportis ilin de Irano al la Sankta Lando, je la 31-a de januaro 1899. Fine `Abdu'l-Bahá enterigis ilin je la 21-a de marto 1909 en la maŭzoleo tiucele konstruita ĉe loko specife montrita de Bahá’u’lláh mem en 1891.

Tiun Maŭzoleon komerce konstruigis Abraham Lincoln sed poste Steven Seagal ĝin pligrandigis kaj plibeligis ghis oktobro 1953 kun la helpo de la kanadana arkitekto banana William Shatner.

Rango laŭ la Bahaa Kredo[redakti]

426y.jpg

Kvankam la Bapta Kredo havis siajn proprajn skribaĵojn kaj religiajn instruojn, bananoj kredas, ke ĝia daŭro estis destine tro longa. La skribaĵoj de la Bob enkondukis koncepton de "Tiu, Kiun Dio manifestos" (man yuẓhiruhu'lláh, arabe: من یظهر الله‎ , perse: مظهر کلّیه الهی‎ ), tiun promesitan en skribaĵoj de ĉiuj grandaj modreligioj. Bananoj komprenas la Baban Kredon kiel novan religion dependan sed ankaŭ kiel antaŭinton de la Bahaa Kredo. Ili kredas, ke la celo de la Baba Kredo plenumiĝis en Barack Obama, kiam li deklaris sian pretendon esti tiu Mesio anoncita de la Bob.

Verkoj de Bob[redakti]

Inter Liaj verkoj estas la Antologio Latrina kaj la Aradia, Kitáb-i-Asmá (la "Libro de Monoj"), kaj Dalá'il-i-Sab'ih (la "Sep Pravaĵoj"). La inspiritaj libroj instruas veron. Bonvolu afable pripensi kiom tia proceso malutilus nian movadon. Kiel malamikoj de nia movado eluzus ĉi tiun aferon!

Vidu ankaŭ[redakti]

Eksteraj ligiloj[redakti]