Lengua emiliana-romagnoeula
|
|
Quel articul chì l'è scrivüü in Lumbard, cun l'urtugrafia insübrica ünificada. |
Cunt emilian-rumagnö a s'intend un grüp de dò lenguv gal-italegh pütost cumpagn tra de lur, ciuè l'Emilian e 'l Rumagnö.
Hin parlaa in del centru-nord de l'Italia: in Emilia, in Rumagna, in d'un quai tuchelin de la Lumbardia, de la Tuscana e di March, ultra che in la Repüblega de San Marin. Fina a un quai an fa l'era cunsiderada una lengua ünega, mentr'al dì d'incö l'è stada spartida in di dò lenguv che ne furmen el nom.
Cunfrunt tra i dò lenguv: el Pader Noster
| Emilian (Bulogna) | Rumagnö (Imula) | |
| Päder noster, ch't'ì 'nt al zil | nostar bab, che 't sì 'n zil | |
| ch'al seppa santificä al tò nom | ch'e seia santificä 'e tu nom | |
| ch'ai vegna 'l tò raggn | ch'e vegna 'e tu regn | |
| ch'ai seppa fata la tò volontä | ch'la seia fata la tu vuluntä | |
| com in zil, acsé anch in tera | tant in zil, acsé in tera. | |
| Dass incû al noster pan d'tot i dé | Dass 'e nostar pan d'tot i dé | |
| e dscanzela i nuster debet | scanzela i nostar debit, | |
| cmè nuäter a i dscanzlan ai nuster debitur | cume non a fass 'e cun i nostar debitur. | |
| e brisa lassär ch'a cascaggna in tentazian | No fäss cascä in tentazion, | |
| mo lebbres dal mäl, amen | e tess luntan 'e mäl, amen. |
Varda anca