(Go: >> BACK << -|- >> HOME <<)

Voir aussi : SU, Su, šu, , , , , sụ, sứ, sự, sử

Conventions internationales

modifier

Symbole

modifier

su invariable

  1. (Linguistique) Code ISO 639-1 (alpha-2) du soundanais.

Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe savoir
Participe Présent
Passé (masculin singulier)
su

su \sy\

  1. Participe passé masculin singulier du verbe savoir.
    • – Elle n’eût pas comme toi su qu’on devait écrire un couvre-pied, des couvre-pieds, un serre-tête, des serre-tête. — (Hector Malot, La Belle Madame Donis, 1873)
    • — On ne sait jamais.
      — C’est tout su, dit Maillat.
      — (Robert Merle, Week-end à Zuydcoote, 1949, réédition Le Livre de Poche, page 165)

Nom commun

modifier

su masculinNote : Il ne semble exister qu'au singulier.

  1. Connaissance qu’on a de quelque chose.

Dérivés

modifier

Prononciation

modifier

Anagrammes

modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Voir aussi

modifier
  • SU sur l’encyclopédie Wikipédia  

Références

modifier


Étymologie

modifier
(Date à préciser) Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

modifier

su \Prononciation ?\

  1. arbre,bois
    • 'kʋla nɩ -bhlɩɛ, 'swi nɩ -bhlɩ
      il n’y a pas de forêt sans arbres

Prononciation

modifier

  Prononciation audio manquante. (Ajouter un fichier ou en enregistrer un avec Lingua Libre  )

Étymologie

modifier
(Date à préciser) Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

modifier

su \Prononciation ?\

  1. Fructification.
    • ngatɩɛ nɩn a su
      l’arachide a fructifié

Prononciation

modifier

  Prononciation audio manquante. (Ajouter un fichier ou en enregistrer un avec Lingua Libre  )

Étymologie

modifier
Du proto-turc *sɨb[1].

Nom commun

modifier
Singulier Pluriel
Nominatif su
sular
Accusatif suyu
suları
Génitif suyun
suların
Datif suya
sulara
Locatif suda
sularda
Ablatif sudan
sulardan

su \su\ (voir les formes possessives)

  1. Eau.
Ce nom fait partie de ceux auxquels un y s’ajoute à l’accusatif, au génitif, au datif et aux formes possessives du singulier.

Dérivés

modifier

Prononciation

modifier

Références

modifier
  1. (anglais) « *sɨb », dans Anna Dybo (compil.), Turkic etymology, StarLing.

Étymologie

modifier
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun 1

modifier

su \sǔ\

  1. (Mort) Cadavre.

Nom commun 2

modifier

su \su\ (pluriel : suw)

  1. (Temps) Nuit.

souvent syu

Voir aussi

modifier

Étymologie

modifier
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

modifier

su \Prononciation ?\

  1. Feu.
  2. Flambée, feu, bûcher.
  3. Incendie.
  4. Feu, foyer, fourneau.
  5. Ardeur, enthousiasme, vivacité.
  6. (Pluriel) Feu d’artifice.

Dérivés

modifier

Prononciation

modifier

Voir aussi

modifier
  • su sur l’encyclopédie Wikipédia (en basque)  

Étymologie

modifier
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

modifier

su \ˈsyː\ masculin

  1. (Géographie) Sud (point cardinal).
    • An avel a zo deuet d’e su a-benn krak. — (Fañch al Lae, Bilzig, Ad. Le Goaziou, leorier, Kemper, 1925, page 171)
      Le vent a tourné au sud subitement.

Synonymes

modifier

Dérivés

modifier

Forme de verbe

modifier

su \ˈsyː\

  1. Troisième personne du singulier de l’indicatif présent du verbe suiñ.

Prononciation

modifier

Étymologie

modifier
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

su \Prononciation ?\

  1. Boire.

Étymologie

modifier
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

modifier

su \Prononciation ?\

  1. Eau.

Références

modifier
  • Géza Kuun, 1880, Codex Cumanicus Bibliothecæ ad templum divi Marci Venetiarum, primum ex integro editit prolegomenis notis et compluribus glossariis instruxit, Budapest, Académie des Sciences de Hongrie.

Étymologie

modifier
Apocope de suyo.

Adjectif possessif

modifier
Singulier Pluriel
su
\su\
sus
\sus\

su \su\ masculin et féminin identiques

  1. Son, sa.
    • [...], y la abandonó cariñosamente sobre su hombro : […]. — (Juan Goytisolo, Señas de identidad, 1966.)
      [...], et il la (la main) laissa affectueusement sur son épaule : [...].
  2. Leur.
  3. Votre (vouvoiement).
    • Le pondré un cero en conducta si habla con su compañero. — (Gabriel Celaya, Itinerario poético, 1973.)
      Je vous mettrai un zéro de conduite si vous parlez avec votre camarade.

Vocabulaire apparenté par le sens

modifier
Adjectifs possessifs en espagnol
Possédé
Antéposé Postposé ou isolé
Singulier Pluriel Singulier Pluriel
Masculin Féminin Masculin Féminin Masculin Féminin Masculin Féminin
Possesseur Singulier 1re personne mi mis mío mía míos mías
2e personne tu tus tuyo tuya tuyos tuyas
3e personne su* sus* suyo* suya* suyos* suyas*
Pluriel 1re personne nuestro nuestra nuestros nuestras nuestro nuestra nuestros nuestras
2e personne vuestro vuestra vuestros vuestras vuestro vuestra vuestros vuestras
3e personne su* sus* suyo* suya* suyos* suyas*

* Aussi utilisé au singulier et pluriel de politesse.

Prononciation

modifier

Étymologie

modifier
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Préposition

modifier
Invariable
su
\Prononciation ?\

su \Prononciation ?\ invariable (graphie MOGA) (graphie ELG)

  1. Sur, à propos de, concernant.
  2. Sur, à.

Références

modifier

Étymologie

modifier
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

su \Prononciation ?\

  1. Boire.

Kachkaï

modifier

Étymologie

modifier
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

modifier

su \Prononciation ?\

  1. Eau.

Forme du dialecte de Firuzabad. Ce mot utilise la notation d’un linguiste car la langue ne dispose pas d’un alphabet officiel.

Références

modifier
  • Gerhard Doerfer, Wolfram Hesche, Jamshid Ravanyar, 1990, Oghusica aus Iran, Wiesbaden, Otto Harrassowitz.

Étymologie

modifier
Racine inventée arbitrairement[1].

Particule

modifier

su \su\

  1. Particule d’achevé relatif.
    • Fotce va faltafa yasa su trasí ! — (1=vidéo, Luce Vergneaux, Efuxiskafa Efurafa Jora, 2020)
      Eurêka, je viens de trouver une famille bleue !

Dérivés

modifier

Prononciation

modifier
  • France : écouter « su [su] »

Anagrammes

modifier

Références

modifier
  • « su », dans Kotapedia
  1. Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.

Étymologie

modifier
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

modifier

su \Prononciation ?\ masculin (orthographe normalisée du poitevin-saintongeais)

  1. (Géographie) Sud.

Synonymes

modifier

Anagrammes

modifier

Références

modifier
  • Vianney Piveteau, Dicciounaere poetevin-séntunjhaes / Dictionnaire françois-poitevin-saintongeais, Geste, 2006, Broché, 780 pages, ISBN 978-2-84561-227-3[version en ligne (page consultée le 9 avril 2019)]

Étymologie

modifier
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

modifier

su \su\

  1. Eau.

Références

modifier
  • Lín Liányún, 1992, Sālā-Hàn Cídiǎn, Chéngdǔ, Sichuan Minzu Chubanshe.

Forme de pronom personnel

modifier

su /ˈsu/

  1. Accusatif de son.
  2. Génitif de son.
 

Étymologie

modifier
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Article défini

modifier

su \Prononciation ?\

  1. Le, l’.

Étymologie

modifier
De l’anglais shoe (« chaussure »).

Nom commun

modifier

su \Prononciation ?\

  1. Chaussure.

Étymologie

modifier
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

modifier

su \Prononciation ?\

  1. (Zoologie) Animal.

Variantes

modifier

Références

modifier
  • C. Tastevin, Note sur quelques mots français empruntés à la langue Tupi du Brésil, au Galibi de la Guyanne, et à l'Aruac des Antilles, Bulletins et Mémoires de la Société d’anthropologie de Paris, 1919, Volume 10.

Étymologie

modifier
Du vieux turc suv/sub (VIIIe siècle).

Nom commun

modifier
Cas Singulier Pluriel
Nominatif / absolu su sular
Accusatif suyu suları
Datif / directif suya sulara
Locatif suda sularda
Ablatif sudan sulardan

su [su]

  1. Eau.
    • Yağmur suyu : eau de pluie.
    • Pis su : eaux usées.

Synonymes

modifier
eau

Dérivés

modifier

Prononciation

modifier

Voir aussi

modifier
  • su sur l’encyclopédie Wikipédia (en turc)  

Étymologie

modifier
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Conjonction

modifier

su \Prononciation ?\

  1. Si.

Étymologie

modifier
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

modifier

su \su\

  1. Eau.

Références

modifier
  • Léi Xuănchūn, Xībù Yùgù-Hàn Cídiăn, Chéngdŭ, Sichuan Minzu Chubanshe, 1992.